۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امیرالمومنین' به 'امیرالمؤمنین') |
جز (جایگزینی متن - 'ميباشد' به 'میباشد') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
'''الرسالة العلوية في فضل أميرالمؤمنين علی سائر البرية سوی سيدنا رسولالله صلیاللهعلیهوآله''' اثر [[کراجکی، محمد بن علی|ابوالفتح كراجكى]] (449ق) به زبان عربى در موضوع كلام و با تحقيق عبدالعزيز كريمى | '''الرسالة العلوية في فضل أميرالمؤمنين علی سائر البرية سوی سيدنا رسولالله صلیاللهعلیهوآله''' اثر [[کراجکی، محمد بن علی|ابوالفتح كراجكى]] (449ق) به زبان عربى در موضوع كلام و با تحقيق عبدالعزيز كريمى میباشد. اين رساله با عنوان «التفضيل» نيز شهرت دارد و در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]] نيز با همين عنوان آمدهاست. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
كتاب با مقدمهاى از محقق شروع شده كه با اشاره به اينكه مسئله امامت يكى از مهمترين اصول دين بشمار میرود، چنين ذكر شده كه بهترين امت بعد رسول خدا(ص) [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] | كتاب با مقدمهاى از محقق شروع شده كه با اشاره به اينكه مسئله امامت يكى از مهمترين اصول دين بشمار میرود، چنين ذكر شده كه بهترين امت بعد رسول خدا(ص) [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] میباشد و خصوصياتى در حضرت على است كه در غير او يافت نمیشود و برخى از اين خصوصيات را چنين ميشمرد: | ||
# نزول قرآن در شان او (حدود 300 آيه) | # نزول قرآن در شان او (حدود 300 آيه) | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
محقق در ادامه به بيان زندگى نامه مؤلف میپردازد سپس به بيان اسم كتاب كه مؤلف، آن را به چه نامى، نامگذارى كرده است كه چهار اسم براى كتاب ذكر میكند و در نهايت نام رسالة العلويه را مورد تاييد خود میداند. | محقق در ادامه به بيان زندگى نامه مؤلف میپردازد سپس به بيان اسم كتاب كه مؤلف، آن را به چه نامى، نامگذارى كرده است كه چهار اسم براى كتاب ذكر میكند و در نهايت نام رسالة العلويه را مورد تاييد خود میداند. | ||
سپس به اصل كتاب پرداخته كه مشتمل سه قسم با زير مجموعهاى از تعدادى فصول | سپس به اصل كتاب پرداخته كه مشتمل سه قسم با زير مجموعهاى از تعدادى فصول میباشد: | ||
قسم اول: في آلاثار | قسم اول: في آلاثار | ||
در اين قسم به اثبات افضليت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] از طريق آيات قرآن میپردازد و با استناد به آيه شريفه مباهله و منظور از لفظ «انفسنا» كه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] | در اين قسم به اثبات افضليت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] از طريق آيات قرآن میپردازد و با استناد به آيه شريفه مباهله و منظور از لفظ «انفسنا» كه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] میباشد افضليت حضرت را ثابت میكند و در ادامه بوسيله برخى از روايات از قبيل خبر «المواخاة» و خبر «الطير المشوى» و خبر «انا و على كهاتين» و خبر «الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة و ابوهما خير منهما» و برخى روايات ديگر، افضليت حضرت على بر سائر ناس را اثبات مىكند و گاهى در ذيل اين روايات' رواياتى نيز از اهل تسنن را ذكر مىكند و آن را رد مىكند مثل روايت ابوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة و... | ||
سپس به نقل رواياتى مىپردازد كه ابن شاذان از طرق اهل تسنن در مضمون افضليت حضرت آورده و بدين وسيله به اثبات مدعى مىپردازد. | سپس به نقل رواياتى مىپردازد كه ابن شاذان از طرق اهل تسنن در مضمون افضليت حضرت آورده و بدين وسيله به اثبات مدعى مىپردازد. |
ویرایش