پرش به محتوا

تهرانی، مجتبی: تفاوت میان نسخه‌ها

غنی سازی متن
(غنی سازی متن)
خط ۳۶: خط ۳۶:
</div>
</div>


'''آيت‌الله مجتبى تهرانى'''  (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش)، فقیه شیعه و استاد اخلاق، از مراجع تقليد و مدرس حوزه‌هاى علميه تهران، مانند مدرسه مروى است كه در نجف اشرف تحصيل كرده است.
'''آيت‌الله مجتبى تهرانى'''  (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش)، مجتهد، فقیه، استاد اخلاق، مدرس فقه و اصول حوزه‌هاى علميه تهران، مانند مدرسه مروى  


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۴۳: خط ۴۳:
سپس به‌همراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. به‌طور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه‍.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[بروجردی، حسین|سید حسین بروجردی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبایی]]، [[محقق داماد، محمد|سید محمد محقق داماد]] از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید.
سپس به‌همراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. به‌طور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه‍.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[بروجردی، حسین|سید حسین بروجردی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبایی]]، [[محقق داماد، محمد|سید محمد محقق داماد]] از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید.


على‌رغم شهرت فراوان، متأسفانه هنوز زندگى‌نامه كاملى از ايشان منتشر نشده است، اما آنچه از خلال آثار ايشان به دست آمده است، در سطور زير ارائه مى‌شود:وجود فرهمند و فرازمند ايشان، همچون كوهسارانى است كه بر دامنه‌هاى نشاط انگيز و طراوت‌خيز آن، چشمه‌ساران زلالى جارى است كه شريعه‌ى انبوه دل‌هاى تشنه‌ى حكمت و معرفت و آبشخور خيل جان‌هاى شيفته و شائق اخلاق و سلوك است. سال‌ها است كرسى دروس فقه و اصول استاد، ركن ركين سطوح عالى حوزه‌ى علميه‌ى تهران و مجمع فضلاى مجدّ و مستعدّ امّ‌القراى انقلاب اسلامى است. هر صبحدم طلاب جان تشنه در محضر دروس استاد، حاضر و سيراب از آن خارج مى‌شوند. جلسات نورانى دروس تفسير استاد نيز، جوانان تحصيل كرده و مشتاق معارف قرآن را كهرباسان بر گرد خود فرا آورده است.
آیت‌الله تهرانی، تقریرات درس بیع [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] را جمع‌آوری و با اجازه او به صورت یک اثر مستقل منتشر کرد.  


از ديرباز، محفل اشراقى دروس اخلاق و عرفان ايشان، كانون تجمّع طيف طالب طهارت و معرفت است. سال‌هاست كه هزاران جوان از سرچشمه‌ى صافى تعليمات شرقانى استاد سيراب و سرشار مى‌شوند و بوته‌ى انفاس قدسى و مواعظ بالغه‌ى او، نفوس مستعدّ و قلوب معدّ را مى‌گدازد و جان‌ها و دل‌هاى گداخته را تزكيه مى‌سازد؛ چرا كه استاد خود تنديس پارسايى و تجسم ساده‌زيستى است و مظهر نفسانيت‌ستيزى و جاه‌گريزى و مجمع علم و عمل است.
کتاب مکاسب محرمه [[خمینی، سید روح‌الله|آیت‌الله خمینی]] و همچنین دو جلد رسائل اصولی او نیز به همت شیخ مجتبی تنظیم و منتشر شد. تهرانی به امام خمینی علاقه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود که «از [[خمینی، سید روح‌الله|آیت‌الله خمینی]] بیشتر از پدرش استفاده کرده است.» وی مدتی نیز با مصطفی خمینی هم مباحثه بود. 


استاد، از شاگردان برجسته‌ى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از مواريث ملكوتى آن بزرگوار و از ساقه‌هاى آن طوباى طيبه به شمار مى‌رود كه بر اثر الفت و مؤانست بسيار با آن حضرت، در شخصيت فقهى، اخلاقى و عرفانى او فانى شده است. هم از اين‌رو است كه خوشه‌چينان محضر تعليم و تربيتش، از او رايحه‌ى روح خدا را به دِماغ جان مى‌شنوند.
وی با [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] نیز رابطه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود «[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ]] تا آخر عمر، هر ماه رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت می‌کرد.


دروس معنوى استاد، اخلاق نظرى انتزاعى متعارف نيست و نيز بازگفت تقليدى اخلاق فلسفى و يونانى نمى‌باشد؛ همچنين تعليمات سلوكى ايشان با عرفان مسلكى نسبتى ندارد؛ زيرا دروس استاد آميزه‌اى از اخلاق نبوى و عرفان علوى است كه با اتّكا به منطق اجتهاد، از زلال آيات و روايات برگرفته و با رعايت نياز نسل امروز، سامان يافته و از جويبار لسان معظّم‌له در كام تشنه‌ى طالبان سلوك الى‌اللَّه فرو مى‌ريزد.
با درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] و مطرح شدن مرجعیت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و با توجه به اینکه نسخه‌های نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳هـ‌ش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعد‌ها تهرانی به‌همراهی بعضی دیگر از شاگردان [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سه‌سال بعد توسّط ساواک تعطیل شد.
 
در سال ۱۳۴۷هـ‌ش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیت‌الله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] شرکت کرد، در درس‌های خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم حاضر شد.


مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است.
مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش