۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدائع الزهور في وقائع الدهور (چاپ جدید قاهره): تفاوت میان نسخه‌ها
بدائع الزهور في وقائع الدهور (چاپ جدید قاهره) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۱
، ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بدائع الزهور في وقائع الدهور'''، نوشته [[ابن ایاس، محمد بن احمد|محمد بن احمد بن اياس حنفى مصرى]] معروف به [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابوالبركات ناصرى]] (متوفى پس از 928ق) مهم‌ترين اثر نويسنده است كه در شش مجلد تاريخ مصر را از روزگاران كهن تا سالهاى | '''بدائع الزهور في وقائع الدهور'''، نوشته [[ابن ایاس، محمد بن احمد|محمد بن احمد بن اياس حنفى مصرى]] معروف به [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابوالبركات ناصرى]] (متوفى پس از 928ق) مهم‌ترين اثر نويسنده است كه در شش مجلد تاريخ مصر را از روزگاران كهن تا سالهاى نزدیک درگذشت مؤلف دربردارد. بدايع الزهور به‌ويژه درباره تاريخ سده نهم و اوايل قرن دهم و تصرف مصر به دست عثمانيان، مأخذ ارزنده‌اى است. | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن اياس]] در دربار مماليك با بسيارى از ارباب مناصب و درباريان خويشاوندى يا معاشرت داشت و ازين‌رو انقراض حكومت مماليك را به تفصيل و دقت نوشته است. وى تاريخ مصر را تا پايان حكومت پادشاهان ايوبى به اختصار و از سلطنت قايتباى با شرح و تفصيل جزئيات ذكر كرده است. | [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن اياس]] در دربار مماليك با بسيارى از ارباب مناصب و درباريان خويشاوندى يا معاشرت داشت و ازين‌رو انقراض حكومت مماليك را به تفصيل و دقت نوشته است. وى تاريخ مصر را تا پايان حكومت پادشاهان ايوبى به اختصار و از سلطنت قايتباى با شرح و تفصيل جزئيات ذكر كرده است. | ||
بخش مهم و مبسوط كتاب، قسمتى است كه حاوى رخدادهاى روزگار مؤلف، يا عهد | بخش مهم و مبسوط كتاب، قسمتى است كه حاوى رخدادهاى روزگار مؤلف، يا عهد نزدیک به اوست و در بيشتر موارد خود شاهد آن رويدادها بوده يا از آنها اطلاع صحيح داشته است؛ اما مجلد نخستين در واقع پيش گفتارى است اجمالى كه براى تكميل اثر خويش به صورت بسيار مختصر اقتباس و تتبع كرده است. | ||
[[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] در مقدمه كتاب متذكر شده است كه حدود 37 كتاب تاريخ را مطالعه كرده تا نكاتى را كه در پى آن بوده است، به دست آورد. [[زیدان، جرجی|جرجى‌زيدان]] بر آن است كه عبارات بدايع‌الزهور مثل ديگر كتب تاريخى آن روزگار سست است. | [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] در مقدمه كتاب متذكر شده است كه حدود 37 كتاب تاريخ را مطالعه كرده تا نكاتى را كه در پى آن بوده است، به دست آورد. [[زیدان، جرجی|جرجى‌زيدان]] بر آن است كه عبارات بدايع‌الزهور مثل ديگر كتب تاريخى آن روزگار سست است. | ||
محمد مصطفى در مقدمه مجلد پنجم چنين آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] همچون ديگر مورخان قرن نهم قمرى اسلوب لغوى خاصى داشت. لغات ساده و آسان و | محمد مصطفى در مقدمه مجلد پنجم چنين آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] همچون ديگر مورخان قرن نهم قمرى اسلوب لغوى خاصى داشت. لغات ساده و آسان و نزدیک تر به زبان مردم به‌كار مى‌برد و غالباً به قواعد املا توجه نمى‌كرد و جمع و مفرد، مذكر و مؤنث و رفع و جر را به هم مى‌آميخت. با اينكه او قواعد درست املا را مى‌دانست و در بيشتر مواضع كتاب به مقتضاى آن مى‌نوشت، در نقل اخبار، ظاهراً با سخت‌گيرى، خبر را چنانكه شنيده بود، مى‌نوشت، نه چنانكه دستور زبان ايجاب مى‌كرد. اين شيوه، اثر ابن‌اياس را از لحاظ زبان‌شناسى و مطالعه تحول زبان عربى حائز اهميت ساخته است. | ||
وى در مقدمه مجلد اول آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] به درستى آنچه مى‌نوشته، توجه داشته و امانت علمى را در نقل رخدادها و اخبار رعايت مى‌كرده و از درازگويى و اطناب پرهيز مى‌نموده است. [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] خود به اين نكته اشاره كرده است، مثلاً: در باب ملك‌الظاهر بيبرس مى‌گويد كه اخبار مربوط به او بسيار است، و چند مجلد مى‌شود، ولى غالب آنها ساختگى است و حقيقت ندارد و آنچه ما به دست آورده‌ايم، اخبار درستى است كه مورخان دانشمند از آن ياد كرده‌اند. | وى در مقدمه مجلد اول آورده است كه [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] به درستى آنچه مى‌نوشته، توجه داشته و امانت علمى را در نقل رخدادها و اخبار رعايت مى‌كرده و از درازگويى و اطناب پرهيز مى‌نموده است. [[ابن ایاس، محمد بن احمد|ابن‌اياس]] خود به اين نكته اشاره كرده است، مثلاً: در باب ملك‌الظاهر بيبرس مى‌گويد كه اخبار مربوط به او بسيار است، و چند مجلد مى‌شود، ولى غالب آنها ساختگى است و حقيقت ندارد و آنچه ما به دست آورده‌ايم، اخبار درستى است كه مورخان دانشمند از آن ياد كرده‌اند. | ||