پرش به محتوا

غزالی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق')
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ')
خط ۵۷: خط ۵۷:
پس از ترور حسن البناء، در سال 1369ق، «حسن هضيبى» از طرف اعضاى جمعيت اخوان المسلمين كه فعاليت‌هاى بسيار محدودى داشت، به‌عنوان دبير كل جمعيت انتخاب شد. در آن تاريخ، غزالى، تازه از زندان آزاد شده بود و بيشتر به فعاليت‌هاى علمى خود مى‌پرداخت و چند سال بعد نيز از اين عضويت در اين جمعيت بركنار شد.
پس از ترور حسن البناء، در سال 1369ق، «حسن هضيبى» از طرف اعضاى جمعيت اخوان المسلمين كه فعاليت‌هاى بسيار محدودى داشت، به‌عنوان دبير كل جمعيت انتخاب شد. در آن تاريخ، غزالى، تازه از زندان آزاد شده بود و بيشتر به فعاليت‌هاى علمى خود مى‌پرداخت و چند سال بعد نيز از اين عضويت در اين جمعيت بركنار شد.


نخستين سفر خارجى غزالى را مى‌توان سفر او به فلسطين برشمرد. هنگامى كه غزالى در سال 1369ق، از زندان آزاد شد، شيخ مأمون شناوى (متوفاى 1950م) از شيوخ دانشگاه الازهر، او را به‌عنوان نماينده خود به غزه فرستاد و سه سال در آنجا اقامت كرد. غزالى در آنجا با زندگى و رنج مردم فلسطين آشنا شد و در اين مدت به اردوگاه‌هاى «بريح»، «نصيرات»، «دير بلح»، «خان يونس» و «رفح» رفته، از نزديك شاهد مشكلات فلسطينى‌ها بود.
نخستين سفر خارجى غزالى را مى‌توان سفر او به فلسطين برشمرد. هنگامى كه غزالى در سال 1369ق، از زندان آزاد شد، شيخ مأمون شناوى (متوفاى 1950م) از شيوخ دانشگاه الازهر، او را به‌عنوان نماينده خود به غزه فرستاد و سه سال در آنجا اقامت كرد. غزالى در آنجا با زندگى و رنج مردم فلسطين آشنا شد و در اين مدت به اردوگاه‌هاى «بريح»، «نصيرات»، «دير بلح»، «خان يونس» و «رفح» رفته، از نزدیک  شاهد مشكلات فلسطينى‌ها بود.


پس از بروز اختلاف بين غزالى و دولت انورسادات، وى به عربستان سفر كرد و از آنجا به قطر عزيمت نمود و مدت پنج سال در اين كشور در يكى از دانشگاه‌هاى وابسته به الازهر مشغول تدريس شد و برخى از كتاب‌هاى خود را نيز در اين مدت، تأليف نمود، سپس به پيشنهاد رئيس دانشگاه قطر، دكتر «شاذلى بن جديد» راهى كشور الجزاير گرديد. وى در شرايطى وارد الجزاير شد كه اوضاع سياسى آن كشور با حضور بيگانگان، به مرحله حساسى رسيده بود؛ حركت اسلامى، تازه در الجزاير شروع شده بود و مبارزان الجزايرى نياز به حمايت فكرى و تبليغى داشتند.
پس از بروز اختلاف بين غزالى و دولت انورسادات، وى به عربستان سفر كرد و از آنجا به قطر عزيمت نمود و مدت پنج سال در اين كشور در يكى از دانشگاه‌هاى وابسته به الازهر مشغول تدريس شد و برخى از كتاب‌هاى خود را نيز در اين مدت، تأليف نمود، سپس به پيشنهاد رئيس دانشگاه قطر، دكتر «شاذلى بن جديد» راهى كشور الجزاير گرديد. وى در شرايطى وارد الجزاير شد كه اوضاع سياسى آن كشور با حضور بيگانگان، به مرحله حساسى رسيده بود؛ حركت اسلامى، تازه در الجزاير شروع شده بود و مبارزان الجزايرى نياز به حمايت فكرى و تبليغى داشتند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش