پرش به محتوا

نظرة في كتاب البداية و النهاية للحافظ ابن كثير الدمشقي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'دعاي' به 'دعای'
جز (جایگزینی متن - 'توضيحاتي' به 'توضیحاتی')
جز (جایگزینی متن - 'دعاي' به 'دعای')
خط ۴۰: خط ۴۰:
اولين موضوعي كه در اين كتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ايجاد عقد برادري ميان صحابه و نيز بين خود و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين روايت را غير صحيح و سند آن را ضعيف شمرده است؛ در حالي كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعا منابع متعددي از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به اين شكل قول [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ردّ و حديث مؤاخات را از هر گونه پيرايه‌اي از شك و ترديد منزّه ساخته است.
اولين موضوعي كه در اين كتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ايجاد عقد برادري ميان صحابه و نيز بين خود و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين روايت را غير صحيح و سند آن را ضعيف شمرده است؛ در حالي كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعا منابع متعددي از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به اين شكل قول [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ردّ و حديث مؤاخات را از هر گونه پيرايه‌اي از شك و ترديد منزّه ساخته است.


موضوع دوم: جريان «حديث طير» است. (پرنده برياني كه براي تناول رسول خدا(ص) فراهم شده بود و آن حضرت آرزو نمود تا یکی از بهترين بندگان خدا از راه رسيده و با وي هم غذا گردد كه بعد از وقوع ماجراهايي در نهايت اين شخص، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] می‌شود. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين روايت متواتر، صحيح و مشهوري كه بزرگان حديث اهل سنت در برابر آن سر تعظيم فرو آورده‌اند با تعصب هر چه تمام‌تر مي‌گويد: هر چقدر هم كه طريق سندي اين روايت زياد باشد؛ اما قلب انسان در صحت اين روايت شك دارد كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] چنين قلبي را، قلبي مي‌نامد كه به تعبير قرآن كريم: خداوند بر آن قفل زده '''(«طبع الله علي قلوبهم»)''' تا از درك حقيقت ناتوان باشد و آنگاه بعد از بيان اين كنايه، منابعي را كه بر ردّ ادعاي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] دلالت می‌نماید را، ارائه نموده است.
موضوع دوم: جريان «حديث طير» است. (پرنده برياني كه براي تناول رسول خدا(ص) فراهم شده بود و آن حضرت آرزو نمود تا یکی از بهترين بندگان خدا از راه رسيده و با وي هم غذا گردد كه بعد از وقوع ماجراهايي در نهايت اين شخص، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] می‌شود. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين روايت متواتر، صحيح و مشهوري كه بزرگان حديث اهل سنت در برابر آن سر تعظيم فرو آورده‌اند با تعصب هر چه تمام‌تر مي‌گويد: هر چقدر هم كه طريق سندي اين روايت زياد باشد؛ اما قلب انسان در صحت اين روايت شك دارد كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] چنين قلبي را، قلبي مي‌نامد كه به تعبير قرآن كريم: خداوند بر آن قفل زده '''(«طبع الله علي قلوبهم»)''' تا از درك حقيقت ناتوان باشد و آنگاه بعد از بيان اين كنايه، منابعي را كه بر ردّ ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] دلالت می‌نماید را، ارائه نموده است.


موضوع سوّم: «حديث ساقي حوض كوثر» است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] آن را بدون اصل و اساس و غير قابل اعتماد دانسته و ادعا نموده است آنچه كه روايات بر آن دلالت دارد، ساقي بودن رسول خدا(ص) می‌باشد.
موضوع سوّم: «حديث ساقي حوض كوثر» است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] آن را بدون اصل و اساس و غير قابل اعتماد دانسته و ادعا نموده است آنچه كه روايات بر آن دلالت دارد، ساقي بودن رسول خدا(ص) می‌باشد.


موضوع چهارم: «حديث اولين كسي است كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.» به اعتقاد متعصبانه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين حديث مشهور و متواتر به هيچ وجه صحت نداشته و ادعا نموده است كه روايات متعددي درباره اولين كسي كه اسلام آورده وارد شده و افراد متعددي را نام برده‌اند و از اين‌رو [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نمي‌تواند اولين شخصي باشد كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است! [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعاي بي اساس [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به چند دسته از روايات با عناوين مستقل استناد جسته كه از جمله آنها است: روايات نبوي، روايات خود [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اين زمينه، روايات امام حسن مجتبي(ع)، نظر صحابه و تابعين در اين باره. در ادامه اين موضوع تحت عنوان «تذييل» ماجراي مناظره مأمون با چهل فقيه در اثبات اولويت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در تصدّي حكومت و خلافت كه از جمله موارد طرح شده در آن مناظره، موضوع سبقت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اسلام است.
موضوع چهارم: «حديث اولين كسي است كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.» به اعتقاد متعصبانه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين حديث مشهور و متواتر به هيچ وجه صحت نداشته و ادعا نموده است كه روايات متعددي درباره اولين كسي كه اسلام آورده وارد شده و افراد متعددي را نام برده‌اند و از اين‌رو [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نمي‌تواند اولين شخصي باشد كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است! [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعای بي اساس [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به چند دسته از روايات با عناوين مستقل استناد جسته كه از جمله آنها است: روايات نبوي، روايات خود [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اين زمينه، روايات امام حسن مجتبي(ع)، نظر صحابه و تابعين در اين باره. در ادامه اين موضوع تحت عنوان «تذييل» ماجراي مناظره مأمون با چهل فقيه در اثبات اولويت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در تصدّي حكومت و خلافت كه از جمله موارد طرح شده در آن مناظره، موضوع سبقت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اسلام است.


موضوع پنجم: تحت عنوان «اسلام ابي‌بكر» رواياتي را ارائه نموده است كه خلاف ادعاي برخی از اهل سنت را ثابت مي‌كند كه قائلند اول شخصي كه اسلام آورده، ابوبكر بوده است؛ بلكه ثابت می‌نماید كه ابوبكر پنجاهمين نفري بوده كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.
موضوع پنجم: تحت عنوان «اسلام ابي‌بكر» رواياتي را ارائه نموده است كه خلاف ادعای برخی از اهل سنت را ثابت مي‌كند كه قائلند اول شخصي كه اسلام آورده، ابوبكر بوده است؛ بلكه ثابت می‌نماید كه ابوبكر پنجاهمين نفري بوده كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.


موضوع هفتم: تحت عنوان «لفت نظر» (التفات و توجّه) درباره اختلافي كه پيرامون سنوات عبادت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] با رسول خدا(ع) که آن را سه، پنج، هفت و نه سال نقل نموده‌اند كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اختلاف آن را با اختلاف در مبدأ و آغاز شمارش و محاسبه بيان نموده و در اين باره توضیحاتی را ارائه نموده است.
موضوع هفتم: تحت عنوان «لفت نظر» (التفات و توجّه) درباره اختلافي كه پيرامون سنوات عبادت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] با رسول خدا(ع) که آن را سه، پنج، هفت و نه سال نقل نموده‌اند كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اختلاف آن را با اختلاف در مبدأ و آغاز شمارش و محاسبه بيان نموده و در اين باره توضیحاتی را ارائه نموده است.
خط ۵۲: خط ۵۲:
موضوع هشتم: تحت عنوان «ما نزل في علي من الآي» آياتي كه در شأن [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نازل شده است را برشمرده و مدارك آن را نيز بيان نموده است.
موضوع هشتم: تحت عنوان «ما نزل في علي من الآي» آياتي كه در شأن [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نازل شده است را برشمرده و مدارك آن را نيز بيان نموده است.


موضوع نهم: تحت عنوان «حديث برائت» ادعاي ديگري از [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ارائه و به آن پاسخ داده است كه وي منكر اعلام آيه برائت از مشركين به امر رسول خدا(ص) توسط [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديده است.
موضوع نهم: تحت عنوان «حديث برائت» ادعای ديگري از [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ارائه و به آن پاسخ داده است كه وي منكر اعلام آيه برائت از مشركين به امر رسول خدا(ص) توسط [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديده است.


موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعاي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است.
موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است.


موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شيعيان را متهم نموده است كه شيعيان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌هاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاري ديگر از دستشان بر نمي‌آيد به اين حربه متوسل مي‌شوند.
موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شيعيان را متهم نموده است كه شيعيان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌هاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاري ديگر از دستشان بر نمي‌آيد به اين حربه متوسل مي‌شوند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش