۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
غنی سازی متن
بدون خلاصۀ ویرایش |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |آیت‌الله سيد حسين گلپايگانى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |سعيدآباد گلپايگان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] | ||
[[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]] | |||
[[قشقایی، جهانگیر|جهانگيرخان قشقايى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد جمال‌الدين گلپايگانى'''، فرزند آیت‌الله سيد حسين | '''سيد جمال‌الدين گلپايگانى''' (1295-1377ق)، فقیه، اصولی، عارف، مرجع تقلید | ||
== ولادت == | |||
او فرزند آیت‌الله سيد حسين گلپايگانى، در سال 1295ق، در سعيدآباد گلپايگان متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
خواندن و نوشتن را در روستاى خود فراگرفت و دروس حوزوى را در پيش برادران خود آموخت، سپس براى ادامه تحصيل عازم حوزه علميه گلپايگان شد. | |||
==== در حوزه گلپایگان ==== | |||
وى، بيشتر علوم عربى، بلاغت و منطق را از علماى گلپايگان آموخت. او، هر روز مسافت بين سعيدآباد و گلپايگان را براى آموختن علم پياده مى‌پيمود. وى، پس از آنكه چند سالى را در گلپايگان به تحصيل اشتغال داشت، در سال 1311ق، در حالى كه 16 سال بيشتر نداشت، براى ادامه تحصيل عازم اصفهان گرديد. | وى، بيشتر علوم عربى، بلاغت و منطق را از علماى گلپايگان آموخت. او، هر روز مسافت بين سعيدآباد و گلپايگان را براى آموختن علم پياده مى‌پيمود. وى، پس از آنكه چند سالى را در گلپايگان به تحصيل اشتغال داشت، در سال 1311ق، در حالى كه 16 سال بيشتر نداشت، براى ادامه تحصيل عازم اصفهان گرديد. | ||
==== در حوزه اصفهان ==== | |||
در اصفهان، در مدرسه علميه الماسيه ثبت نام نمود و در همان‌جا به كسب علم پرداخت. مدتى گذشت تا اينكه به مدرسه شيخ محمد على ثقة الاسلام منتقل گرديد و سطوح عالى حوزوى را آغاز نمود و «قوانين» را پيش مرحوم حاجى ميرزا بديع آموخت و سپس«[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد بزرگانى همچون شيخ عبدالكريم گزى، سيد محمد خاتون‌آبادى، شيخ محمد على ثقة الاسلام، شيخ [[مدرسی، محمدتقی|محمدتقى مدرسى]] و آیت‌الله سيد محمدباقردُرچه‌اى فراگرفت. هم‌چنين علم درايه، رجال و علوم ديگر را از علماى اصفهان آموخت. | در اصفهان، در مدرسه علميه الماسيه ثبت نام نمود و در همان‌جا به كسب علم پرداخت. مدتى گذشت تا اينكه به مدرسه شيخ محمد على ثقة الاسلام منتقل گرديد و سطوح عالى حوزوى را آغاز نمود و «قوانين» را پيش مرحوم حاجى ميرزا بديع آموخت و سپس«[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را نزد بزرگانى همچون شيخ عبدالكريم گزى، سيد محمد خاتون‌آبادى، شيخ محمد على ثقة الاسلام، شيخ [[مدرسی، محمدتقی|محمدتقى مدرسى]] و آیت‌الله سيد محمدباقردُرچه‌اى فراگرفت. هم‌چنين علم درايه، رجال و علوم ديگر را از علماى اصفهان آموخت. | ||
وى، علم معقول و اخلاق را پيش بزرگانى همچون آخوند | وى، علم معقول و اخلاق را پيش بزرگانى همچون آخوند ملامحمد كاشى كه خود حكيم و عارفى بزرگ و از نوادر عصر خويش بود و [[قشقایی، جهانگیر|جهانگيرخان قشقايى]] كه از بزرگ‌ترين حكيمان و فيلسوفان اسلامى به شمار مى‌رفت، آموخت. | ||
او، در دورانى كه در اصفهان مشغول تحصيل بود، با [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى]]، هم‌درس و هم‌مباحثه بود. [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]]، چه هنگامى كه در بروجرد بود و چه اوقاتى كه به قم هجرت نمود، نامه‌هايى به ايشان مى‌نوشت و درباره بعضى از مسائل مشكل و حوادث كه واقع مى‌شد، از او استمداد مى‌نمود. | او، در دورانى كه در اصفهان مشغول تحصيل بود، با [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى]]، هم‌درس و هم‌مباحثه بود. [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]]، چه هنگامى كه در بروجرد بود و چه اوقاتى كه به قم هجرت نمود، نامه‌هايى به ايشان مى‌نوشت و درباره بعضى از مسائل مشكل و حوادث كه واقع مى‌شد، از او استمداد مى‌نمود. | ||
==== در حوزه نجف اشرف ==== | |||
سيد جمال‌الدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | سيد جمال‌الدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | ||
| خط ۴۹: | خط ۶۲: | ||
او، علاوه بر شركت در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، از درس حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز بهره جست. | او، علاوه بر شركت در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، از درس حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز بهره جست. | ||
هم‌چنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند [[نهاوندی نجفی، علی بن فتح‌الله|ملا على نهاوندى]]، شيخ محمد بهارى و سيد ابوتراب خوانسارى نيز استفاده كرد. مدتى هم در سامرا، در درس آیت‌الله محمدتقى شيرازى شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] دار فانى را وداع گفت و سيد جمال‌الدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچ‌كس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه آیت‌الله ميرزا حسين غروى نايينى گرديد. شركت سيد جمال‌الدين، در درس آیت‌الله | هم‌چنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند [[نهاوندی نجفی، علی بن فتح‌الله|ملا على نهاوندى]]، شيخ محمد بهارى و سيد ابوتراب خوانسارى نيز استفاده كرد. | ||
==== در حوزه سامرا ==== | |||
مدتى هم در سامرا، در درس [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|آیت‌الله محمدتقى شيرازى]] شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] دار فانى را وداع گفت و سيد جمال‌الدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچ‌كس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله ميرزا حسين غروى نايينى]] گرديد. شركت سيد جمال‌الدين، در درس [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نايينى]]، عامل بزرگى براى شركت علما و فضلاى حوزه علميه نجف در درس ايشان شد. شركت او، در درس [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نايينى]] باعث تعجب خيلى از علماى نجف شد، چون او، خود، يكى از استوانه‌هاى حوزه نجف بود. در واقع، او به‌عنوان مشاور علمى نايينى بوده است؛ يعنى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] از وجود ايشان استفاده مى‌نمود. آنچه مؤيد اين مطلب است، اجازه اجتهادى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] به ايشان داده و از ايشان به‌عنوان حجت‌الاسلام ياد كرده و اين، در حالى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] چنين عنوانى را براى كمتر كسى به كار برده و شايد براى هيچ‌كدام از شاگردانش به كار نبرده است. | |||
سيد جمال‌الدين، حدود 30 سال در درس [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]] شركت نمود و تقريرات زيادى از درس‌هاى او را به رشته تحرير درآورد. آقا جمال، مى‌فرمود: «من يك طاقچه تقريرات درس آقاى نايينى را دارم.» | سيد جمال‌الدين، حدود 30 سال در درس [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]] شركت نمود و تقريرات زيادى از درس‌هاى او را به رشته تحرير درآورد. آقا جمال، مى‌فرمود: «من يك طاقچه تقريرات درس آقاى نايينى را دارم.» | ||
| خط ۵۸: | خط ۷۴: | ||
پس از رحلت آیت‌الله | پس از رحلت [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نايينى]]، آیت‌الله سيد جمال‌الدين گلپايگانى، به تدريس دروس خارج فقه و اصول پرداخت. تعداد زيادى از فضلاى ايرانى، نجفى و لبنانى در درس او شركت مى‌كردند كه اكثر آنها به درجه اجتهاد رسيدند. اينك به معرفى شمارى از شاگردان او مى‌پردازيم: | ||
# آیت‌الله احمد فياض؛ | # آیت‌الله احمد فياض؛ | ||
| خط ۷۶: | خط ۹۲: | ||
# آیت‌الله شيخ عبدالله مجد فقيهى بروجردى؛ | # آیت‌الله شيخ عبدالله مجد فقيهى بروجردى؛ | ||
# آیت‌الله شيخ [[حائری تهرانی، مهدی|مهدى حائرى تهرانى]]. | # آیت‌الله شيخ [[حائری تهرانی، مهدی|مهدى حائرى تهرانى]]. | ||
== وفات == | |||
سرانجام، وى، در عصر روز دوشنبه 29 محرم الحرام 1377ق، در 82 سالگى، چشم از جهان فانى فروبست. | |||
وى، وصيت كرده بود كه مرا در مقبرة العلما دفن كنيد و اگر نشد، در وادى السلام. وقتى جنازه را به عللى نتوانستند در مقبرة العلماء دفن كنند، آن را به قبرستان وادى السلام آوردند، امّا جاى مناسبى پيدا نكردند كه او را دفن كنند؛ غير از مكانى كه در زمان حياتش هميشه مى‌آمد و در آن‌جا مى‌نشست و فاتحه و دعا مى‌خواند، ازاين‌رو، ايشان را همان‌جا دفن كردند. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۹۸: | خط ۱۱۹: | ||
# تقريرات درس خارج [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]]؛ | # تقريرات درس خارج [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]]؛ | ||
# تقريرات درس خارج محمدتقى شيرازى. | # تقريرات درس خارج محمدتقى شيرازى. | ||