۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إرشاد الطالبين إلی نهج المسترشدين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
الفصل العاشر النبوة، مباحثى كه ذيل عنوان النبوة آمده‌اند، عبارتند از: 1- تعريف النبى؛ 2- وجوب عصمته؛ 3- طريق معرفته؛ 4- اثبات نبوة محمد(ص)؛ 5- اشرفية الانبياء من الملائكة. | الفصل العاشر النبوة، مباحثى كه ذيل عنوان النبوة آمده‌اند، عبارتند از: 1- تعريف النبى؛ 2- وجوب عصمته؛ 3- طريق معرفته؛ 4- اثبات نبوة محمد(ص)؛ 5- اشرفية الانبياء من الملائكة. | ||
مؤلف برای نبوت عامه و خاصه تنها | مؤلف برای نبوت عامه و خاصه تنها یک فصل اختصاص داده و تمام مسائل نبوت خاصه را در یک مبحث بيان مى‌كند. | ||
الفصل الحادى عشر، الامامة مباحثى كه ذيل عنوان الامامة مطرح شده است، عبارتند از: 1- تعريف الامامة؛ 2- صفات الامام؛ 3- اثبات امامة على(ع)؛ 4- اثبات امامة باقى الائمة(ع). | الفصل الحادى عشر، الامامة مباحثى كه ذيل عنوان الامامة مطرح شده است، عبارتند از: 1- تعريف الامامة؛ 2- صفات الامام؛ 3- اثبات امامة على(ع)؛ 4- اثبات امامة باقى الائمة(ع). | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
5- اكثر آراء مؤلف در اين كتاب متأثر از افكار متكلمين مى‌باشد و در موارد عديده‌اى همچون ديگر متكلمين قواعد فلسفى را رد مى‌كند. به عنوان مثال: | 5- اكثر آراء مؤلف در اين كتاب متأثر از افكار متكلمين مى‌باشد و در موارد عديده‌اى همچون ديگر متكلمين قواعد فلسفى را رد مى‌كند. به عنوان مثال: | ||
الف: قاعدۀ الواحد | الف: قاعدۀ الواحد یکى از قواعد مسلم فلسفى است كه همۀ حكماء بر آن اتفاق دارند. اما مؤلف بعد از تقرير كلام حكماء و بيان ادلۀ آنها اين قاعده را قبول نكرده و از آن به صورت نقضى و حلى جواب مى‌دهد. | ||
ب: حكماء قائلند كه بسيط صرف نمى‌تواند هم قابل باشد و هم فاعل؛ اما مؤلف قائل است كه چنين چيزى ممكن است. | ب: حكماء قائلند كه بسيط صرف نمى‌تواند هم قابل باشد و هم فاعل؛ اما مؤلف قائل است كه چنين چيزى ممكن است. | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
اين كتاب مورد توجه و مراجعۀ علماء بسيارى بوده است. در مقدمۀ كتاب آمده است «و كفى في جلالة الكتاب و اعتباره ان الشيخ المحدث الحر العاملى(ره) عده من مآخذ كتابه [[إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات|اثبات الهداة]] و استخرج احاديثه الموجودة فيه في كتابه». علماء كلام متأخر نيز به اين كتاب عنايت خاصى داشته‌اند. | اين كتاب مورد توجه و مراجعۀ علماء بسيارى بوده است. در مقدمۀ كتاب آمده است «و كفى في جلالة الكتاب و اعتباره ان الشيخ المحدث الحر العاملى(ره) عده من مآخذ كتابه [[إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات|اثبات الهداة]] و استخرج احاديثه الموجودة فيه في كتابه». علماء كلام متأخر نيز به اين كتاب عنايت خاصى داشته‌اند. | ||
اين كتاب | اين كتاب یکى از مصادر آقاى [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانى]] در كتاب‌هاى كلامى اثر همچون [[الهيات]]،[[المحاضرات]]، [[الايمان و الكفر]] و... مى‌باشد. | ||
همچنين علامه [[حسن حسن‌زادۀ آملى]] در تعليقاتش بر كتاب [[كشف المراد]] از اين كتاب استفاده نموده‌اند. | همچنين علامه [[حسن حسن‌زادۀ آملى]] در تعليقاتش بر كتاب [[كشف المراد]] از اين كتاب استفاده نموده‌اند. | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
2- سال 1405ق در قم، با تحقيق سيد[[رجایی، مهدی|مهدى رجائى]] در 456 صفحه به چاپ رسيده است و همين چاپ در برنامۀ كلام مورد استفاده قرار گرفته است. | 2- سال 1405ق در قم، با تحقيق سيد[[رجایی، مهدی|مهدى رجائى]] در 456 صفحه به چاپ رسيده است و همين چاپ در برنامۀ كلام مورد استفاده قرار گرفته است. | ||
محقق برای تحقيق اين كتاب از دو نسخۀ خطى استفاده نموده كه ظاهرا | محقق برای تحقيق اين كتاب از دو نسخۀ خطى استفاده نموده كه ظاهرا یکى از آنها به خط خود مؤلف نگارش يافته است. او به موارد اختلاف بين نسخۀ خود و نسخۀ مطبوع در هند نيز اشاره مى‌كند. | ||
در اين نسخه تنها فهرست مطالب استخراج شده است كه خالى از اشكال نيست: | در اين نسخه تنها فهرست مطالب استخراج شده است كه خالى از اشكال نيست: | ||