۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پاورقي' به 'پاورقی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
اولين موضوعي كه در اين كتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ايجاد عقد برادري ميان صحابه و نيز بين خود و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين روايت را غير صحيح و سند آن را ضعيف شمرده است؛ در حالي كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعا منابع متعددي از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به اين شكل قول [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ردّ و حديث مؤاخات را از هر گونه پيرايهاي از شك و ترديد منزّه ساخته است. | اولين موضوعي كه در اين كتاب بدان پرداخته شده، موضوع «مؤاخات» (ايجاد عقد برادري ميان صحابه و نيز بين خود و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين روايت را غير صحيح و سند آن را ضعيف شمرده است؛ در حالي كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعا منابع متعددي از متون معتبر اهل سنت را ارائه نموده و به اين شكل قول [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را ردّ و حديث مؤاخات را از هر گونه پيرايهاي از شك و ترديد منزّه ساخته است. | ||
موضوع دوم: جريان «حديث طير» است. (پرنده برياني كه براي تناول رسول خدا(ص) فراهم شده بود و آن حضرت آرزو نمود تا یکی از بهترين بندگان خدا از راه رسيده و با وي هم غذا گردد كه بعد از وقوع ماجراهایی در نهايت اين شخص، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] میشود. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين روايت متواتر، صحيح و مشهوري كه بزرگان حديث اهل سنت در برابر آن سر تعظيم فرو آوردهاند با تعصب هر چه تمامتر | موضوع دوم: جريان «حديث طير» است. (پرنده برياني كه براي تناول رسول خدا(ص) فراهم شده بود و آن حضرت آرزو نمود تا یکی از بهترين بندگان خدا از راه رسيده و با وي هم غذا گردد كه بعد از وقوع ماجراهایی در نهايت اين شخص، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] میشود. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين روايت متواتر، صحيح و مشهوري كه بزرگان حديث اهل سنت در برابر آن سر تعظيم فرو آوردهاند با تعصب هر چه تمامتر میگويد: هر چقدر هم كه طريق سندي اين روايت زياد باشد؛ اما قلب انسان در صحت اين روايت شك دارد كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] چنين قلبي را، قلبي مینامد كه به تعبير قرآن كريم: خداوند بر آن قفل زده '''(«طبع الله علي قلوبهم»)''' تا از درك حقيقت ناتوان باشد و آنگاه بعد از بيان اين كنايه، منابعي را كه بر ردّ ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] دلالت مینماید را، ارائه نموده است. | ||
موضوع سوّم: «حديث ساقي حوض كوثر» است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] آن را بدون اصل و اساس و غير قابل اعتماد دانسته و ادعا نموده است آنچه كه روايات بر آن دلالت دارد، ساقي بودن رسول خدا(ص) میباشد. | موضوع سوّم: «حديث ساقي حوض كوثر» است كه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] آن را بدون اصل و اساس و غير قابل اعتماد دانسته و ادعا نموده است آنچه كه روايات بر آن دلالت دارد، ساقي بودن رسول خدا(ص) میباشد. | ||
موضوع چهارم: «حديث اولين کسی است كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.» به اعتقاد متعصبانه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين حديث مشهور و متواتر به هيچ وجه صحت نداشته و ادعا نموده است كه روايات متعددي درباره اولين کسی كه اسلام آورده وارد شده و افراد متعددي را نام بردهاند و از اينرو [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] | موضوع چهارم: «حديث اولين کسی است كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است.» به اعتقاد متعصبانه [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] اين حديث مشهور و متواتر به هيچ وجه صحت نداشته و ادعا نموده است كه روايات متعددي درباره اولين کسی كه اسلام آورده وارد شده و افراد متعددي را نام بردهاند و از اينرو [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نمیتواند اولين شخصي باشد كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است! [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در ردّ اين ادعای بي اساس [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به چند دسته از روايات با عناوين مستقل استناد جسته كه از جمله آنها است: روايات نبوي، روايات خود [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اين زمينه، روايات امام حسن مجتبي(ع)، نظر صحابه و تابعين در اين باره. در ادامه اين موضوع تحت عنوان «تذييل» ماجراي مناظره مأمون با چهل فقيه در اثبات اولويت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در تصدّي حكومت و خلافت كه از جمله موارد طرح شده در آن مناظره، موضوع سبقت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در اسلام است. | ||
موضوع پنجم: تحت عنوان «اسلام ابيبكر» رواياتي را ارائه نموده است كه خلاف ادعای برخی از اهل سنت را ثابت | موضوع پنجم: تحت عنوان «اسلام ابيبكر» رواياتي را ارائه نموده است كه خلاف ادعای برخی از اهل سنت را ثابت میكند كه قائلند اول شخصي كه اسلام آورده، ابوبكر بوده است؛ بلكه ثابت مینماید كه ابوبكر پنجاهمين نفري بوده كه به رسول خدا(ص) ايمان آورده است. | ||
موضوع هفتم: تحت عنوان «لفت نظر» (التفات و توجّه) درباره اختلافي كه پيرامون سنوات عبادت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] با رسول خدا(ع) که آن را سه، پنج، هفت و نه سال نقل نمودهاند كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اختلاف آن را با اختلاف در مبدأ و آغاز شمارش و محاسبه بيان نموده و در اين باره توضیحاتی را ارائه نموده است. | موضوع هفتم: تحت عنوان «لفت نظر» (التفات و توجّه) درباره اختلافي كه پيرامون سنوات عبادت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] با رسول خدا(ع) که آن را سه، پنج، هفت و نه سال نقل نمودهاند كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اختلاف آن را با اختلاف در مبدأ و آغاز شمارش و محاسبه بيان نموده و در اين باره توضیحاتی را ارائه نموده است. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است. | موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است. | ||
موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدنهاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينهتوزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر | موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدنهاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينهتوزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر نمیآيد به اين حربه متوسل میشوند. | ||
[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكتهاي گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما | [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكتهاي گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما نمیتوانيم در دفاع از خليفه همچون [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] سخني بر زبان آوريم كه گفته است: «فاطمه كه بشري بيش نبوده و توقع عصمت درباره او نمیرود از موضوعي غضبناك و ناراحت شده است و تا پايان عمر خويش با ابوبكر سخن نگفته است و اين براي زني كه همچون ديگر دختران از فرزندان آدم است، ممكن است كه از چيزي متأسف و يا غضبناك شود، چنان كه هر كس ديگر میتواند چنين باشد و اين در حالي است كه پيامبر درباره مخالفت با ابوبكر صديق نهيها نموده است!!!» و آنگاه در برابر اين ياوه سرائي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] رواياتي را كه از رسول خدا(ص) در منزلت، منقبت و جايگاه والاي حضرت زهرا(س) وارد شده است را، بيان نموده است و بدين شكل كتاب خود را به پايان برده است. | ||
== نسخه شناسی == | == نسخه شناسی == |
ویرایش