۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نظرة في كتاب البداية و النهاية للحافظ ابن كثير الدمشقي: تفاوت میان نسخه‌ها
نظرة في كتاب البداية و النهاية للحافظ ابن كثير الدمشقي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۱۹
، ۲۲ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'میشوند' به 'میشوند'
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'میشوند' به 'میشوند') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03715AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است. | موضوع دهم: تحت عنوان «حديث لا تقع في علي» ادعای [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] درباره اين حديث را نقل نموده است كه وي گفته است: امكان ندارد رسول خدا(ص) درباره [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده باشد: «از علي گلايه و شكايت نكنيد كه او از من، و من نيز از اويم»؛ چرا كه اين حديثي غير قابل قبول است. | ||
موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌هاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر نمیآيد به اين حربه متوسل | موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌هاي عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر نمیآيد به اين حربه متوسل میشوند. | ||
[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكته‌اي گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما نمیتوانيم در دفاع از خليفه همچون [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] سخني بر زبان آوريم كه گفته است: «فاطمه كه بشري بيش نبوده و توقع عصمت درباره او نمیرود از موضوعي غضبناك و ناراحت شده است و تا پايان عمر خويش با ابوبكر سخن نگفته است و اين براي زني كه همچون ديگر دختران از فرزندان آدم است، ممكن است كه از چيزي متأسف و يا غضبناك شود، چنان كه هر كس ديگر میتواند چنين باشد و اين در حالي است كه پيامبر درباره مخالفت با ابوبكر صديق نهي‌ها نموده است!!!» و آن‌گاه در برابر اين ياوه سرائي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] رواياتي را كه از رسول خدا(ص) در منزلت، منقبت و جايگاه والاي حضرت زهرا(س) وارد شده است را، بيان نموده است و بدين شكل كتاب خود را به پايان برده است. | [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكته‌اي گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما نمیتوانيم در دفاع از خليفه همچون [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] سخني بر زبان آوريم كه گفته است: «فاطمه كه بشري بيش نبوده و توقع عصمت درباره او نمیرود از موضوعي غضبناك و ناراحت شده است و تا پايان عمر خويش با ابوبكر سخن نگفته است و اين براي زني كه همچون ديگر دختران از فرزندان آدم است، ممكن است كه از چيزي متأسف و يا غضبناك شود، چنان كه هر كس ديگر میتواند چنين باشد و اين در حالي است كه پيامبر درباره مخالفت با ابوبكر صديق نهي‌ها نموده است!!!» و آن‌گاه در برابر اين ياوه سرائي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] رواياتي را كه از رسول خدا(ص) در منزلت، منقبت و جايگاه والاي حضرت زهرا(س) وارد شده است را، بيان نموده است و بدين شكل كتاب خود را به پايان برده است. | ||