۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
غدیریه؛ چگونه باید علی را بشناسیم؟: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{ب|''به كار خلق در هر جاست ناظر''|2=''به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر ''}} | {{ب|''به كار خلق در هر جاست ناظر''|2=''به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر ''}} | ||
{{ب|''بُوَد غالب به موجودات عالم''|2=''جهان را هم ز قدرت كرد محكم ''}} | {{ب|''بُوَد غالب به موجودات عالم''|2=''جهان را هم ز قدرت كرد محكم ''}} | ||
{{ب|''خدايى كز ازل يابد تعالى''|2=''نشايد اين ستودن را زوالى'' | {{ب|''خدايى كز ازل يابد تعالى''|2=''نشايد اين ستودن را زوالى''<ref>متن كتاب، ص 9</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
2. نویسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است: | 2. نویسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است: | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''نزد تو باشد گناهانم عظيم''|2=''عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم '' | {{ب|''نزد تو باشد گناهانم عظيم''|2=''عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم ''<ref>همان، ص 87</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
3. قصيده غديريه نویسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده: | 3. قصيده غديريه نویسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده: | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
{{ب|''حال نياز است سخن سر كنم''|2=''نام نبى زينت دفتر كنم ''}} | {{ب|''حال نياز است سخن سر كنم''|2=''نام نبى زينت دفتر كنم ''}} | ||
{{ب|''تا كه خدا پايه عالم نهاد''|2=''نام به حوّا و بر آدم نهاد''}} | {{ب|''تا كه خدا پايه عالم نهاد''|2=''نام به حوّا و بر آدم نهاد''}} | ||
{{ب|''عشق از اين حادثه آغاز شد''|2=''نغمه غم همره آن ساز شد''}} | {{ب|''عشق از اين حادثه آغاز شد''|2=''نغمه غم همره آن ساز شد''<ref>همان، ص 97</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
و با اين ابيات شايسته پايان يافته است: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''اجر محبّان على با خداست''|2=''مركز اين عشق ولى كربلاست''}} | {{ب|''اجر محبّان على با خداست''|2=''مركز اين عشق ولى كربلاست''}} | ||
{{ب|'' نام حسين است كه در روزگار''|2='' شد سبب عزّت و اين افتخار '' | {{ب|'' نام حسين است كه در روزگار''|2='' شد سبب عزّت و اين افتخار ''<ref>همان، ص 102</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
4. نویسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref> | 4. نویسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است<ref>همان، ص 125-126</ref> | ||