پرش به محتوا

نظرة في كتاب البداية و النهاية للحافظ ابن كثير الدمشقي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آوري' به 'آوری'
جز (جایگزینی متن - 'اي ' به 'ای ')
جز (جایگزینی متن - 'آوري' به 'آوری')
خط ۲۳: خط ۲۳:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5388
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5388
| کتابخوان همراه نور =03715
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۵۸: خط ۵۹:
موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌های عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر نمیآيد به اين حربه متوسل می‌شوند.
موضوع يازدهم: تحت عنوان «اكذوبة مفضوحة» حمله [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] به شيعه را بيان نموده كه با اتهامي شیعیان را متهم نموده است كه شیعیان اعتقاد دارند كه در روز عاشورا گياهان صحرائي روئيده است تا زنان و دختران عترت رسول خدا(ص) با آن بدن‌های عريان خود را بپوشانند. [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] اين نسبت كذب را كه شيعه نه شنيده و نه آن را بر زبان آورده و نه به آن اعتقاد داشته است را در ادامه روح كينه‌توزانه امويان دانسته كه چون كاری ديگر از دستشان بر نمیآيد به اين حربه متوسل می‌شوند.


[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكته‌ای گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما نمیتوانيم در دفاع از خليفه همچون [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] سخني بر زبان آوريم كه گفته است: «فاطمه كه بشري بيش نبوده و توقع عصمت درباره او نمیرود از موضوعي غضبناك و ناراحت شده است و تا پايان عمر خويش با ابوبكر سخن نگفته است و اين برای زني كه همچون ديگر دختران از فرزندان آدم است، ممكن است كه از چيزي متأسف و يا غضبناك شود، چنان كه هر كس ديگر میتواند چنين باشد و اين در حالي است كه پيامبر درباره مخالفت با ابوبكر صديق نهي‌ها نموده است!!!» و آن‌گاه در برابر اين ياوه سرائي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] روایاتیرا كه از رسول خدا(ص) در منزلت، منقبت و جايگاه والای حضرت زهرا(س) وارد شده است را، بيان نموده است و بدين شكل كتاب خود را به پايان برده است.
[[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پايان، تحت عنوان «نظرة في كلمة قارصة» (توجه به نكته‌ای گزنده و آزار دهنده [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]) سخن به ميان آورده و فرموده: ما نمیتوانيم در دفاع از خليفه همچون [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] سخني بر زبان آوریم كه گفته است: «فاطمه كه بشري بيش نبوده و توقع عصمت درباره او نمیرود از موضوعي غضبناك و ناراحت شده است و تا پايان عمر خويش با ابوبكر سخن نگفته است و اين برای زني كه همچون ديگر دختران از فرزندان آدم است، ممكن است كه از چيزي متأسف و يا غضبناك شود، چنان كه هر كس ديگر میتواند چنين باشد و اين در حالي است كه پيامبر درباره مخالفت با ابوبكر صديق نهي‌ها نموده است!!!» و آن‌گاه در برابر اين ياوه سرائي [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] روایاتیرا كه از رسول خدا(ص) در منزلت، منقبت و جايگاه والای حضرت زهرا(س) وارد شده است را، بيان نموده است و بدين شكل كتاب خود را به پايان برده است.


== نسخه شناسی ==
== نسخه شناسی ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش