پرش به محتوا

الهداية في شرح الكفاية (شیرازی، محمدجعفر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‌گ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
خط ۳۶: خط ۳۶:
هدف شارح اين بوده است كه پيچيدگى‌ها و سختى‌هایى كه در كلام [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند خراسانى]] در كفايه هست را برطرف نمايد و براى مخاطبين آن واضح و روشن بگرداند.
هدف شارح اين بوده است كه پيچيدگى‌ها و سختى‌هایى كه در كلام [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند خراسانى]] در كفايه هست را برطرف نمايد و براى مخاطبين آن واضح و روشن بگرداند.


از آنجايى كه عبارات [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] داراى معانى بلندى است، و در يك جمله كوتاه، مفاهيم مغلق و فراوانى خوابيده است لذا گره‌گشايى از مطالب آن، نياز به سطور فراوانى دارد. از اين‌رو جلد اول اين كتاب فقط تا مبحث اجزاء از مباحث ماده امر ادامه پيدا كرده است.
از آنجايى كه عبارات [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] داراى معانى بلندى است، و در يك جمله كوتاه، مفاهيم مغلق و فراوانى خوابيده است لذا گرشايى از مطالب آن، نياز به سطور فراوانى دارد. از اين‌رو جلد اول اين كتاب فقط تا مبحث اجزاء از مباحث ماده امر ادامه پيدا كرده است.


نثر عربى اين كتاب، ساده و روان است و براى محصلينى كه به اين شرح عربى رجوع مى‌كنند بسيار قابل استفاده و شامل نكات خوبى جهت سهولت يادگيرى مطالب كفايه مى‌باشد؛ مثلاً وقتى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] مى‌فرمايد كه براى صيغه امر معانى متفاوتى وجود دارد، شارح براى توضيح اين عبارت معانى مختلفى كه به نظر مى‌رسد را بيان كرده و اشاره مى‌كند كه معانى اين صيغه شامل: ترجى، تمنى، تهديد، انذار، اهانت، احتقار، تعجيز، تسخير و غيره مى‌باشد.<ref>متن كتاب، ص69</ref>و يا در مواردى ديگر وقتى سخن از جمله خبريه مى‌شود، شارح در توضيح اين موضوع به چند نمونه از اين جمله‌ها اشاره مى‌كند.<ref>متن كتاب، ص70</ref>
نثر عربى اين كتاب، ساده و روان است و براى محصلينى كه به اين شرح عربى رجوع مى‌كنند بسيار قابل استفاده و شامل نكات خوبى جهت سهولت يادگيرى مطالب كفايه مى‌باشد؛ مثلاً وقتى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] مى‌فرمايد كه براى صيغه امر معانى متفاوتى وجود دارد، شارح براى توضيح اين عبارت معانى مختلفى كه به نظر مى‌رسد را بيان كرده و اشاره مى‌كند كه معانى اين صيغه شامل: ترجى، تمنى، تهديد، انذار، اهانت، احتقار، تعجيز، تسخير و غيره مى‌باشد.<ref>متن كتاب، ص69</ref>و يا در مواردى ديگر وقتى سخن از جمله خبريه مى‌شود، شارح در توضيح اين موضوع به چند نمونه از اين جمله‌ها اشاره مى‌كند.<ref>متن كتاب، ص70</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش