اعتصامی، پروین: تفاوت میان نسخه‌ها

اخلاقی که پروین از آن سخن می‌گوید، نه زاهدانه است و نه راهبانه، بلکه اخلاقی است مثبت و پویا که آدمی را به ترک دنیا و خوار شمردن زندگی نمی‌خواند و توصیه به حرکت و پویایی، دعوت به زندگی، تأسف بر گذرِ عمر و غنیمت شمردن فرصت‌ها جزء اصول آن است. از جمله نتایج این اصول دل‌بستگی به حیات، اظهار «درد جاودانگی» و تأسف بر مرگ است که جای‌جای در شعر پروین مجال ظهور و بروز می‌یابد و برخی از محققان از آن به «اندوه فلسفی» تعبیر کرده و آن را با اندوه ژرف خیام و حافظ سنجیده‌اند. برترین جلوه این اندوه را در منظومه «بنفشه» و تکان‌دهنده‌ترین بیان این درد را در بیت 16 این منظومه می‌توان سراغ کرد:

==پانویس==