کیوانی، مجدالدین

    از ویکی‌نور
    کیوانی، مجدالدین
    NUR15701.jpg
    نام کاملمجدالدین کیوانیی
    نام پدرسید ابوالفضل
    ولادت10 بهمن سال ۱۳۱۶ش
    محل تولداصفهان، ایران
    محل زندگیپرچم ایران ایران
    پیشهاستاد دانشگاه
    اطلاعات علمی
    دانشگاهدانشگاه ویلز انگلستان
    برخی آثارتصوف ایرانی در منظر تاریخی آن

    مجدالدین کیوانی (متولد 1316ش)، نویسنده، مترجم، استاد ادبیات فارسی، پژوهشگر و مؤسس دانش‌سرای عالی زاهدان.

    ولادت

    مجدالدین کیوانی، فرزند سید ابوالفضل در دهم بهمن سال ۱۳۱۶ش در اصفهان به دنیا آمد[۱].

    تحصیلات

    وی در خرداد ۱۳۴۰ لیسانس خود را از دانشگاه تربیت معلم (دانش‌سرای عالی سابق)، اخذ کرد و پس از گذراندن دوره تعلیم و تربیت دوزبانه در دانشگاه ویلز انگلستان در سال ۱۳۴۴، دکترای خود را در رشته زبان‌شناسی کاربردی در همان دانشگاه در سال ۱۳۴۷ به پایان رساند.

    کیوانی، پیش از بازنشستگی از مشاغل رسمی، در چندین دانشگاه و دانشکده به تدریس مشغول بود.

    وی بعد از بازنشستگی فعالیت‌هایش را با تمرکز بیشتری بر ترجمه و نیز عضویت در شورای علمی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی گسترش داد و با تألیف مقالات ارزشمند در دایرةالمعارف، نام خویش را در شمار مؤلفین پرکار دانشنامه‌نویسی در ایران نیز به ثبت رساند[۲].

    تاکنون نزدیک به ۲۴۰ مقاله توسط کیوانی، تألیف، ترجمه یا ویرایش و ۱۷ عنوان کتاب نیز از وی ترجمه شده است[۳].

    ترجمه دکتر کیوانی از کتاب «صهبای خرد: شرح احوال و آثار حکیم عمر خیام نیشابوری» اثر مهدی امین ‌رضوی، به‌عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۶ش معرفی شد[۴].

    آثار

    1. ترجمه اصول آموزش زبان؛
    2. ترجمه اصول یادگیری و تدریس زبان؛
    3. ترجمه حلاج، نوشته هربوت میسن؛
    4. ترجمه خواجه عبدالله انصاری؛
    5. ترجمه روان‌شناسی خواندن؛
    6. ترجمه روزبهان بقلی؛
    7. ترجمه سهروردی و مکتب اشراق؛
    8. ترجمه شعر صوفیانه فارسی؛
    9. ترجمه عزیز نسفی، نوشته لویدرریجون؛
    10. ترجمه فراسوی ایمان و کفر اشعار و تعالیم محمود شبستری، نوشته لویزن؛
    11. تصوف ایرانی در منظر تاریخی آن؛
    12. حکمت اشراق؛
    13. میراث؛ تصوف[۵].

    پانویس

    منابع مقاله

    1. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
    2. زندگی‌نامه: مجدالدین کیوانی، روزنامه همشهری آنلاین، چهارشنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۰.
    3. مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب.

    وابسته‌ها