آل ذهب، محمود

    از ویکی‌نور
    آل ذهب، محمود
    نام آل ذهب، محمود
    نام‌های دیگر محمود بن محمد بن ياسين بن ذهب الظالمی النجفي.

    محمود ذهب نجفی

    نام پدر یاسین
    متولد 1248ق
    محل تولد نجف
    رحلت 1324ق
    اساتید آخوند محمدکاظم خراسانی

    شیخ محمدحسین کاظمی

    شیخ نعمت طریحی

    برخی آثار فصول في أصول الفقه
    کد مؤلف AUTHORCODE02606AUTHORCODE

    محمود آل ذهب(متوفی 1324ق)، فقیه، اصولی و مجتهد قرن چهاردهم، اهل عراق و از شاگردان آخوند خراسانی بود.

    تولد و تحصیل

    محمود بن محمد بن یاسین آل ذهب، حوالی سال 1248ق، در شهر نجف متولد شد. مراحل نشو و نما را در همان شهر پیمود. ایشان بعد از فراگیری تحصیلات مقدماتی، برای آموختن مباحث عالی فقه و اصول نزد عالمان سرشناس آن دیار حضور یافت.

    اساتید

    1. آخوند محمدکاظم خراسانی؛
    2. شیخ محمدحسین کاظمی؛
    3. شیخ نعمت طریحی؛
    4. شیخ عبدالحسین طریحی؛
    5. شیخ محمدهادی تهرانی.

    شاگردان

    شیخ محمود، ضمن تدریس در حوزه علمیه، مسئولیت قضاوت و امامت نماز جماعت در صحن حیدری حضرت امیرالمؤمنین(ع) را نیز عهده‎دار بود. نتیجه تدریس ایشان تربیت شاگردان بسیاری بود که نام دو تن از آن‎ها چنین است:

    1. شیخ یوسف فقیه عاملی؛
    2. شیخ محمدحسین بن حمد حلی.

    نظر علما درباره محمود آل ذهب

    شیخ محمد حرزالدین درباره محمود آل ذهب می‎گوید: ایشان نابغه زمانش و از افراد منحصر به‎ فرد در دوره خویش بود. او فقیهی متقن و اصولی‎ای فوق‎العاده بود که در علوم عربی و منطق تخصص لازم را دارا بود.

    سید حسن صدر می‎گوید: ایشان از فضلای عرب نجف بود که بسیاری از بزرگان اهل فضیلت و علم در درس ایشان حاضر می‎شدند.

    وفات

    شیخ محمود آل ذهب در روز دوشنبه شانزدهم جمادی‎الاولی سال 1324ق، در نجف دار فانی را وداع گفت و در صحن حیدری حرم امام علی(ع) دفن شد.

    آثار

    1. حاشية علی رسائل الشيخ الأنصاری (ایشان در سال 1295ق، آن را به پایان رساند)؛
    2. رسالة في التقليد (ایشان در سال 1309 از نگارشش فارغ شد)؛
    3. رسالة في العلم الإجمالي؛
    4. رسالة في مسئلة أن المتنجس لا ينجس[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: حکیم، حسن عیسی، ج9، ص84-85

    منابع مقاله

    حکیم، حسن عیسی، «المفصل في تاريخ النجف الأشرف»، المكتبة الحيدرية، قم، چاپ اول، 1427ق.

    وابسته‌ها

    فصول في أصول الفقه