إفاضة العوائد، تعليق علی درر الفوائد

    از ویکی‌نور
    افاضة العوائد: تعلیق علی درر الفوائد
    إفاضة العوائد، تعليق علی درر الفوائد
    پدیدآورانگلپایگانی، محمدرضا (شارح)
    عنوان‌های دیگردررالفوائد. شرح تعلیق علی درر الفوائد [عبدالکریم الحائری الیزدی]
    ناشردار القرآن الکريم
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1410 ق
    چاپ2
    موضوعاصول فقه شیعه - قرن 14 حائری، عبدالکریم، 1238؟ - 1315ق. درر الفوائد - نقد و تفسیر
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏2‎‏ ‎‏د‎‏4028
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    إفاضة العوائد تعلیق على درر الفوائد، اثر حضرت آيت‌الله حاج سيد‌‎محمدرضا گلپايگانى، از مراجع بزرگ معاصر شیعه (متوفاى 1414ق)، است كه شرح و تعليقه‌اى به زبان عربى، بر کتاب درر الفوائد، اثر حاج شيخ عبدالكريم حائرى يزدى، مؤسّس حوزه علمیّه قم مى‌باشد. این کتاب، حاوى یک دوره كامل علم اصول است. مؤلف، علاوه بر شرح و توضيح ديدگاه‌هاى اصولى استاد، به بيان نظريات اصولى خود نيز پرداخته است.

    حضرت آیت‌الله گلپايگانى، در مقدمه کتاب، درباره انگيزه خود از نگارش کتاب، مى‌فرمايد:

    «جمعى از طلاب فاضل از من درخواست نمودند تا کتاب «درر الفوائد» را به ايشان تدريس نمايم. این کتاب، نوشته مرحوم مغفور، شيخ و استاد ما، مؤسّس حوزه علمیّه قم، علامه فقيه و اصولى مشهور، آیت‌الله حاج شيخ عبدالكريم حائرى يزدى(ره) مى‌باشد، من نيز درخواست آنان را پذيرفتم و آنچه را در زمان تدريس به ذهنم خطور مى‌كرد، بر این کتاب حاشيه زدم.

    بخش عمده این حواشى را در زمان حيات حاج شيخ عبدالكريم حائرى نگاشته‌ام و بخش آخر آن را بعد از وفات ايشان به نگارش درآورده‌ام.

    من این حواشى را برای مراجعه خودم به هنگام نياز نگاشتم، ولى عده‌اى از اين‌جانب درخواست نمودند كه آن را به چاپ برسانم، من نيز خواسته آنان را پذيرفتم و آن را در حاشيه کتاب «درر الفوايد» قرار داده و نام آن را «إفاضة العوايد على درر الفوايد» نهادم».

    آیت‌الله گلپايگانى، این کتاب را در سال 1356ق، در سن چهل سالگى و در اوج شهرت و پيشرفت علمى خود نگاشته است.

    ساختار

    کتاب، داراى دو جلد است و در هر صفحه، نخست، بخشى از متن کتاب «درر الفوايد» و در ذيل آن، تعليقات و حواشى حضرت آیت‌الله گلپايگانى آمده كه همان متن کتاب «إفاضة العوايد» است.

    گزارش محتوا

    کتاب، با شرح و تعليقه پيرامون تعريف علم اصول آغاز شده و با شرح و تعليقه در اطراف تنبيه پنجم از تنبيهات بحث تعادل و ترجيح پایان يافته است.

    مؤلف، در جلد اول، 243 تعليقه و در جلد دوم، 155 تعليقه نگاشته است. وى، در برخى از این تعليقات، در صدد توجيه و توضيح كلام استاد خویش است و در بعضى، در پى نقد و نقض آن.

    برای آشنايى با كار مؤلف نمونه‌هایى از تعليقات وى را مرور مى‌كنيم:

    1. در شرح این عبارت «علم الاصول هو العلم بالقواعد الممهدة...»، فرموده است: مقصود از علم، در اين‌جا، يا هر نوع ادراكى است و يا ادراك پايدارى كه با واژه «ملكه» از آن تعبير مى‌شود و از همین رو است كه مى‌توان آن را به كمك حرف باء متعدى نمود و به دليل وجود همین قرينه، مراد از علم، خود آن قواعد نيست...

    2. در توضيح این عبارت «موضوع هذا العلم عبارة عن اشياء متشتة...»، فرموده است: از آن‌جا كه حقيقت موضوع هر علمى، با موضوعات مسائل آن علم یکى است، مثل نماز و روزه و زكات در فقه و فاعل و مفعول و مبتدا و خبر در نحو و...، استاد، از موضوع، با تعبير اشياى پراكنده ياد فرموده‌اند...

    اين کتاب در سال 1410 هجرى قمرى به درخواست برخى از افاضل و با تصحيح و تحقيق محمد كاظم خوانسارى به چاپ رسيده است.

    وضعيت کتاب

    اين کتاب، در سال 1410ق، به درخواست برخى از افاضل و با تصحيح و تحقيق محمد كاظم خوانسارى به چاپ رسيده است.

    منابع مقاله

    متن و مقدمه کتاب.