أنيس الفقهاء في تعريفات الألفاظ المتداولة بين الفقهاء

    از ویکی‌نور
    أنیس الفقهاء في تعریفات الألفاظ المتداولة بین الفقهاء
    أنيس الفقهاء في تعريفات الألفاظ المتداولة بين الفقهاء
    پدیدآورانقونوی، قاسم بن عبد‌الله (نويسنده)
    ناشردار ابن الجوزي
    مکان نشرریاض - عربستان
    سال نشر1427 ق
    چاپ1
    موضوعفقه - اصطلاحها و تعبیرها
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏147‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏9‎‏الف‎‏8
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أنيس الفقهاء في تعريفات الألفاظ المتداولة بين الفقهاء، تأليف شيخ قاسم قونوى، به زبان عربى است. اين كتاب در توضيح الفاظ متداول و معروف بين فقهاء است.

    اين اثر يكى از كتاب‌هاى ارزشمند در باب اصطلاحات رايج در فقه است. نويسنده با استفاده از كتب متعدد لغت و آيات و احاديث، اصطلاحات مزبور را توضيح داده است. اين كتاب توسط احمد بن عبدالرزاق كبيسى تحقيق شده است.

    ساختار

    كتاب از مقدمه محقق، مقدمه مؤلف و متن تشكيل شده است. متن اثر علاوه بر اينكه شامل تمام كتب فقهى، از كتاب الطهارة تا كتاب الوصايا است، يك «ذيل» را نيز در بر دارد كه در آن پاره‌اى از اصطلاحات كه به فقه و فقها مربوط است، ولى نمى‌توان آنها را در باب خاصى از ابواب فقه گنجاند، توضيح داده شده است.

    گزارش محتوا

    محقق در مقدمه خويش از نام كتاب و نام مؤلف آن، نسخ خطى و ويژگى آنها، روش مؤلف و ويژگى‌هاى كتاب وى و عمل خويش در تحقيق اين كتاب سخن گفته است.

    مؤلف سخن خويش را در كتاب طهارت، با توضيح واژه‌هاى «كتاب»، «طهارت»، «طهور» و... آغاز كرده و در كتاب وصايا با شرح واژه‌هاى «وصيت»، «فرائض»، «عصبه» و... «تناسخ در ميراث»، «حيل» و «ترفق» به پايان برده است. آنگاه پس از طرح يك مسئله، عنوان «ذيل» را گشوده و در ذيل آن، واژه‌هاى «شيخان»، «طرفان»، «آخران»، «حنيف»، «فقه»، «فقيه»، «شريعت»، «مشروعات»، «فتوا»، «مستفتى» و «مفتى» را توضيح داده‌است؛ مثلاًدر ذيل عنوان «حنيف» نوشته: حنيف، يعنى كسى كه از هر دين باطلى روى برتافته و به دين حق روى آورده است. حنيفه، قبيله‌اى است از عرب و «تاء» آن براى مبالغه است، نه براى تأنيث، مثل «تاء» خليفه و علامه و...

    وضعيت كتاب

    كتاب داراى پاورقى‌هاى بسيار در توضيح پاره‌اى از مطالب و واژه‌ها و نيز در ذكر منابع و... است. در پايان كتاب، بخش فهرست‌ها، مشتمل بر فهرست «آيات»، «احاديث»، «مصطلحات به ترتيب حروف الفبا»، «اعلام»، «مراجع» و «موضوعات» ذكر شده است.