أيسر التفاسير لكلام العلي الكبير

    از ویکی‌نور
    أیسر التفاسیر لکلام العلي الکبیر
    أيسر التفاسير لكلام العلي الكبير
    پدیدآورانجزایری، ابوبکر جابر (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرنهر الخیر علی أیسر التفاسیر
    ناشرمکتبة العلوم و الحکم
    مکان نشرمدینه منوره - عربستان
    سال نشر1416 ق یا 1995 م
    چاپ1
    موضوعتفاسیر اهل سنت - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد5
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ج‎‏4‎‏الف‎‏9
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أيسر التفاسير لكلام العلي الكبير اثر ابوبكر جابر الجزائرى، تفسير سى جزء قرآن كريم مى‌باشد كه به زبان عربى و در سال 1406ق نوشته شده است.

    انگيزه نويسنده از تدوين اثر حاضر، نياز مسلمانان امروز به فهم بهتر كلام خداوند كه مصدر شريعت، راهنماى هدايت و شفاى دردهاى مردم مى‌باشد، عنوان گرديده است.[۱]

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از نويسنده آغاز و مطالب دربردارنده تفسير سى جزء قرآن، در پنج جلد مى‌باشد. جزء اول تا ششم، در جلد اول و جزء هفتم تا سيزدهم در جلد دوم کتاب جاى گرفته است. از جزء چهاردهم تا جزء نوزدهم در جلد سوم، از جزء بيستم تا بيست‌وپنجم و از جزء بيست‌وششم تا آخر قرآن، در جلدهاى چهارم و پنجم آمده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمات نويسنده، توضيحاتى پيرامون امتيازات و ويژگى‌هاى کتاب، ارائه گرديده است.[۲]

    برخى از امتيازات و ويژگى‌هاى اثر حاضر را مى‌توان در مؤلفه‌هاى زير خلاصه نمود:

    1. رعايت تناسب و حد وسط ميان اختصار و موجزگويى بسيار كه مخل فهم مراد نويسنده باشد و نيز اطناب و تطويلى كه ممل و ملال‌انگيز است.
    2. تبعيت از روش و مسلك علماى پيشين در عقايد، اسماء و صفات.
    3. التزام به عدم خروج از مذاهب اربعه در احكام فقهى.
    4. خالى بودن کتاب از هرگونه اسرائيليات، اعم از صحيح يا سقيم آن؛ مگر زمانى كه فهم آيه، مستلزم اين امر باشد.
    5. پرهيز از پرداختن به اختلافات تفسيرى.
    6. التزام به رأى ابن جرير طبرى در تفسيرش در مواردى كه درباره آيه‌اى، بين مفسرين اختلافى وجود داشته است؛ البته در برخى موارد نيز از رأى او، عدول شده است.
    7. خالى بودن کتاب از مسائل نحوى، بلاغى و شواهد عربى.
    8. عدم اشاره به قرائات، مگر در موارد بسيار نادرى كه ضرورتى مانند توقف معناى آيه بر آن وجود داشته باشد. اما نسبت به احاديث، به صحيح و حسن اكتفا گرديده و به موارد غير آن، اشاره نشده است.
    9. پرهيز از ذكر اقوال؛ هرچند در مورد مسأله‌اى، اقوال مختلف و بسيارى نقل شده باشد و همچنين التزام به معنى راجح و معناى موردپسند جمهور مفسرين و سلف صالح.
    10. دورى از هر امرى كه باعث پراكندگى ذهن و پرداختن به جدل گردد. به‌خاطر همين امر، نويسنده کتاب را به‌صورت دروس منظمى قرار داده و هر آيه را، درسى واحد قلمداد نموده و پس از ذكر هر آيه، به شرح كلمات و سپس، تبيين معناى آن پرداخته و آنگاه، هدايت و مقصود از آيه را توضيح داده است. در مواردى نيز دو آيه، سه آيه، چهار آيه و يا پنج آيه، تحت يك درس بررسى شده است و هيچ‌گاه اين امر از پنج آيه، تجاوز نكرده است مگر در موارد نادر كه اين امر، به‌خاطر وحدت موضوع و ارتباط معناى آيات، رعايت شده است.

    در پايان جلد پنجم، دو خاتمه ذكر گرديده كه در آن، به بيان نحوه اختتام کتاب و سال آن اشاره شده است.

    وضعيت کتاب

    فهرست سوره‌هاى هر جلد، در انتهاى همان جلد آمده است.

    در پاورقى‌ها، توضيحات مفصل و مفيدى در توضيح برخى از كلمات و عبارات متن، ارائه گرديده است.

    پانويس

    1. مقدمه نويسنده، ج1، ص4
    2. مقدمه نويسنده، ج1، ص4- 8

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.