إعراب القرآن الكريم و بيانه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR01391J1.jpg | عنوان =‏إعراب القرآن الكريم و بيانه | عن...» ایجاد کرد)
     
    (لینک درون متنی)
    خط ۶۲: خط ۶۲:
    }}  
    }}  


    '''إعراب القرآن الكريم و بيانه'''، تألیف محی‎الدین درویش، یکی از جامع‎ترین آثار مرجع درباره اعراب تمامی عبارات و آیات قرآن کریم و یک دوره ترکیب قرآن، همراه با بیان نکات بلاغی، تفسیری، تاریخی و شأن نزول آیات است.
    '''إعراب القرآن الكريم و بيانه'''، تألیف [[درويش، محي‌الدين|محی‎الدین درویش]]، یکی از جامع‎ترین آثار مرجع درباره اعراب تمامی عبارات و آیات قرآن کریم و یک دوره ترکیب قرآن، همراه با بیان نکات بلاغی، تفسیری، تاریخی و شأن نزول آیات است.


    ==انگیزه نگارش==
    ==انگیزه نگارش==

    نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۴

    ‏إعراب القرآن الكريم و بيانه
    إعراب القرآن الكريم و بيانه
    پدیدآوراندرويش، محي‌الدين (نويسنده)
    ناشرالارشاد

    دار ابن کثير

    دار ابن کثير

    دار اليمامة

    دار اليمامة
    مکان نشرسوريه - حمص

    سوريه - دمشق

    لبنان - بيروت

    سوريه - دمشق

    لبنان - بيروت
    سال نشرمجلد1: 1994م , 1415ق,

    مجلد2: 1994م , 1415ق,

    مجلد3: 1994م , 1415ق,

    مجلد4: 1994م , 1415ق,

    مجلد5: 1994م , 1415ق,

    مجلد6: 1994م , 1415ق,

    مجلد7: 1994م , 1415ق,

    مجلد8: 1994م , 1415ق,

    مجلد9: 1994م , 1415ق,

    مجلد10: 1994م , 1415ق,
    موضوعقرآن - اعراب قرآن - صرف و نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد10
    کد کنگره
    ‏‏BP‎‏ ‎‏82‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏4‎‏الف‎‏6

    إعراب القرآن الكريم و بيانه، تألیف محی‎الدین درویش، یکی از جامع‎ترین آثار مرجع درباره اعراب تمامی عبارات و آیات قرآن کریم و یک دوره ترکیب قرآن، همراه با بیان نکات بلاغی، تفسیری، تاریخی و شأن نزول آیات است.

    انگیزه نگارش

    انگیزه مؤلف، بی‎نیاز کردن قرآن‎پژوهان از کتاب‎های دیگر در این زمینه است[۱].

    ساختار

    کتاب با مقدمه کوتاه و مختصر نویسنده آغاز و مطالب در ده جلد، سامان یافته است.

    نویسنده که از ادبا و قرآن‎شناسان و نحویان صاحب‎نظر امروز سوریه و جهان عرب است، در این کتاب، فقط به حل مشکلات نحوی اکتفا نکرده، بلکه بحث‎های ادبی و بلاغی و تفسیری را نیز در میان آورده است. نظم کتاب از این قرار است که نویسنده ابتدا تعدادی از آیات قرآن را آورده و سپس در درجه اول، بحث لغوی مربوط به آن بخش از آیات را مطرح ساخته و بعد از آن، بخشی تحت عنوان «اعراب» دارد که فقط مسائل نحوی مربوط به همان آیات را حل و فصل می‎کند. سپس بخش دیگری به نام «بلاغت» آورده و در این بخش، وارد بحث‎های زبانی، ‎ادبی و ‎بلاغی می‎شود. در بعضی موارد، بخش چهارمی نیز تحت عنوان «فوائد» ترتیب داده است که در آن، بحث‎های تفسیری و اختلاف اهل ادب و اهل تفسیر و نحویان را مطرح کرده و به شواهد شعری استشهاد می‎کند[۲].

    گزارش محتوا

    در مقدمه کوتاه نویسنده، به این نکته اشاره شده است که اثر حاضر، اولین کتابی است که بدین روش و در این موضوع، نگارش یافته است[۳].

    نویسنده به روش توصیفی و شیوه ترتیبی و تطبیقی و با استناد به منابع اصیل و کهن تفسیری، ادبی، نحوی و تاریخی، پس از ذکر متن چند آیه و ترکیب آنها، نکات بلاغی آنها را توضیح داده و در مواردی که آیه‎ای دارای چندین ترکیب بوده است، با عنوان فواید، وجوه این ترکیبات را بیان نموده است[۴].

    در بعضی موارد نیز با عنوان «لمحة تاريخية»، اسباب نزول و وقایع تاریخی مربوط به نزول آیات را آورده است و در مقدمه، خلاصه‎ای از اهمیت اعراب و ترکیب قرآن و کوشش علما در این زمینه آمده و تعدادی از مهم‎ترین تألیفات مربوط به آن معرفی شده است[۵].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده و کتاب فاقد پاورقی است.

    پانویس

    1. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج1، ص79
    2. ر.ک: خرمشاهی، بهاءالدین، ص260
    3. ر.ک: مقدمه، ص5
    4. ر.ک: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج1، ص79
    5. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، «کتاب‎شناسی جهانی قرآن کریم»، خانه کتاب قم، چاپ اول، پاییز 1382.
    3. خرمشاهی، بهاءالدین، «دانشنامه قرآن و قرآن‎پژوهی»، تهران، انتشارات دوستان، چاپ اول، پاییز 1377.

    وابسته‌ها