ابن امین، ابواسحاق ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'ابیاس' به 'ابی‌اس')
    خط ۶: خط ۶:
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | قرطبی، ابیاسحاق ابراهیم بن یحیی
    | data-type="authorOtherNames" | قرطبی، ابی‌اسحاق ابراهیم بن یحیی


    طلیطلی، ابواسحاق ابراهیم بن یحیی
    طلیطلی، ابواسحاق ابراهیم بن یحیی

    نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۳۰

    ابن امین، ابواسحاق ابراهیم
    نام ابن امین، ابواسحاق ابراهیم
    نام‌های دیگر قرطبی، ابی‌اسحاق ابراهیم بن یحیی

    طلیطلی، ابواسحاق ابراهیم بن یحیی

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 544 ‌‎ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE06387AUTHORCODE

    ابن امین، ابواسحاق ابراهیم بن يحيى بن ابراهیم بن سعيد، فقيه، محدث، مورخ و لغت‌شناس، در سال 489ق در قرطبه (كردوا) كه در آن ايام مركز تجمع دانشمندان، فقيهان و محدثان بود، به دنيا آمد. وى از ابومحمد عبدالرحمان بن عتاب، ابوبكر ابن عربى، ابوالولید بن رشد، ابوالحسن بن عفيف، ابوالقاسم بن صواب و ابوالولید بن طريف حديث شنيد. بين او و ابوعلى حسین بن محمد صدفى دوستى استوارى برقرار بوده و هر یک از آن دو به ديگرى حديث آموخته و از هم روايت كرده‌اند و نيز چنان‌كه پيداست، ابن بشكوال نزد ابن امین درس خوانده و این یک نيز به نوبه خود- چنان‌كه در قديم عادت دانشمندان بوده و تاكنون در بسيارى از دانشگاه‌هاى اسلامى و حوزه‌هاى علمى دينى مرسوم است- دروسى از او فراگرفته است. ابن امین از لحاظ روايت، درايت، صحت ضبط و استوارىِ سند، از بزرگان علم حديث بوده و به رجال سند نیک واقف و آگاه بوده است.

    به موجب روايت ابن ابار، وى امامت نماز را در مسجد عبيدالله بن ادهم در قرطبه به عهده داشته است و این سمت را جز به كسانى كه به زهد و پرهيزگارى متصف و مشهور بوده‌اند، نمى‌داند. وى در اواخر زندگانى خود به فتنه‌اى كه در قرطبه روى داد- و مصامده پس از قيام ابوجعفر بن حمدين بدان شهر درآمدند- دچار شد. فتنه مزبور آن بود كه لمتونيان (مرابطون) در 540ق، به سردارى يحيى بن غانيه در قرطبه با ابن حمدين جنگيدند و ابن حمدين شكست خورد و قرطبه را ترك كرد. در این واقعه یکى از سپاهيان بربر ابن امین را تعقيب كرد و او خود را از بام به صحن خانه‌اى افكند كه بگريزد، اما در چاهى افتاد و بدين‌گونه نجات يافت و سپس به لبله رفت. او 4 سال پایان عمر خود را در همان‌جا به سر برد تا در سال 544ق درگذشت. او به هنگام وفات، 55 سال داشت.

    آثار

    از وى دو تأليف باقى است:

    1. الاِعلام بالخيره الاعلام من اصحاب النبى(ع)؛

    2. تأليفى درباره کتاب الموطأ مالك كه شايد شرحى بر آن کتاب باشد[۱]

    پانویس

    1. موسوی آل طعمه، محمداحمد، ج3، ص43

     

    منابع مقاله

    موسوی آل طعمه، محمداحمد، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374  


    وابسته‌ها