ابن طباطبا حسنی، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|ابن طباطبا حسنی، حسين بن محمد {| class="wik...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|  
    |data-type='authorbirthDate'|380ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|  
    |data-type='authorDeathDate'|449ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید

    نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۵

    ابن طباطبا حسنی، حسين بن محمد
    نام ابن طباطبا حسنی، حسين بن محمد
    نام های دیگر آل‌ طب‍اطب‍ا، ح‍س‍ي‍ن‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    اب‍ن‌ طب‍اطب‍ا ال‍ح‍س‍ن‍ي‌، ع‍ب‍د ال‍ل‍ه‌ ال‍ش‍ري‍ف‌ ال‍ح‍س‍ي‍ن

    اب‍ن‌ طب‍اطب‍ا ع‍ل‍وي‌، ح‍س‍ي‍ن‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    ح‍س‍ن‍ي‌، ح‍س‍ي‍ن‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    طب‍اطب‍ائ‍ي‌، ح‍س‍ي‍ن‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    نام پدر
    متولد 380ق
    محل تولد
    رحلت 449ق
    اساتید
    برخی آثار


    کد مولف AUTHORCODE13199AUTHORCODE

    ابوعبدالله حسین بن محمد بن طباطبا، نام کاملش «شریف ابوعبدالله حسین بن محمد بن قاسم بن محمد بن قاسم بن علی بن محمد بن احمد بن ابراهیم حسنی» است. او و خاندانش به ابن طباطبا معروف بودند؛ زیرا جد اعلایشان، ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم غمر بن حسن مثنی بن حسن مجتبی(ع)، ملقب به طباطبا بود.

    تولد

    ایشان در ذی‎القعده سال 380ق، متولد شد.

    او و برادرش یحیی بین خاندانش به نسب‎شناسی معروف و متمایز بودند. علاوه بر این، حسین بن محمد بهره‎ای از ادب و شعر نیز داشت و در مجالس حدیث بسیار شرکت می‎نمود. او از شیوخ «شریف عمری»، صاحب «المجدي» بشمار می‎رود.

    وفات

    ایشان در 23 صفر سال 449ق، از دنیا رفت. برخی وفات او را در ربیع‎الاول همان سال ذکر نموده‎اند.

    آثار

    ایشان کتاب تهذيب الأنساب و نهاية الأعقاب شیخ شرف عبیدلی را حاشیه و تعلیقه زده است[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص12-14

    منابع مقاله

    محمودی، محمدکاظم، مقدمه کتاب «تهذيب الأنساب و نهاية الأعقاب»، تألیف شیخ شرف عبیدلی، با استدراک و تعلیق ابن طباطبا و تحقیق محمدکاظم محمودی، مکتبة آيةالله‎العظمی المرعشي النجفي الكبری، چاپ دوم، 1428ق.