ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله

ابوعمر يوسف بن عبداللّه بن محمد بن عبدالبر نمرى اندلسى (۳۶۸- ۴۶۳ق‌)، از فقهای اهل سنت، محدث‌، مورخ، و ادیب اندلسى

ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله
نام ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله
نام‌های دیگر قرطبی، یوسف بن عبدالله

نمری، یوسف بن عبدالله

نمری، ابوعمر یوسف

اندلسی، یوسف

Ibn 'Abd al-Barr

نام پدر عبدالله
متولد 978 م/ 368 ق
محل تولد اندلس
رحلت 463 ق یا 1071 م
اساتید ابن فرضى، بيّانى، ابن مكوى، سعيد بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتى بزاز، قاضى ابن صفار و ابن جسور
برخی آثار الدرر في إختصار المغازي و السير

الاستيعاب في معرفة الأصحاب

جامع بيان العلم و فضله و ما ينبغي في روايته و حمله

بهجة المَجالس، و أنس المُجالس و شحذ الذاهن و الهاجس

کد مؤلف AUTHORCODE01466AUTHORCODE

ولادت

او در ۲۵ ربیع الاخر ۳۶۸ق برابر با ۳۰ نوامبر ۹۷۸م در قرطبه متولد شد. نسبش به نمر بن قاسط یکى از اجداد جاهلى مى‌رسد. پدرش از فقيهان قرطبه بود. وى در مولد خود به فراگیرى دانشهاى معمول آن زمان پرداخت.

اساتيد

برخى استادانش عبارتند از: ابن فرضى، بيّانى، ابن مكوى، سعيد بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتى بزاز، قاضى ابن صفار و ابن جسور كه ذيل المذيل را نزد او خواند.

شاگردان

از جمله شاگردانش: ابن حزم اندلسى، ابوالعباس دلايى، ابومحمد بن ابى قحافه، طاهر بن مفوز، ابوبحر سفيان بن عاصى، ابوعلى غسّانى هستند.

ابن عبدالبر در آغاز ظاهرى مذهب بود، سپس مالكى شد و گاه در پاره‌اى از مسائل به فقه شافعى مى‌گراييد.

ابن عبدالبر در زمان حكومت امویان اندلس مى‌زيست و برای فرار از نزاع‌هاى سياسى و نظامى به دانيه كه شهرى در نزدیکى بلنسيه و تحت حكومت ابوالحسن مجاهد عامرى بود رفت اما چون پسرش ابومحمد كه در اشبيليه سمت وزارت داشت مورد خشم حاكم قرار گرفت و به زندان افتاد به اشبيليه رفت و با در خواست از حاكم او را آزاد كرد و با خود به دانيه برد. ابن عبدالبر در دانيه بيشتر آثارش را تدوین كرد و زمانى هم به بطليوس رفت و از طرف مظفر بن افطس حاكم آنجا به قضاوت گماشته شد.

آثار

آثار مهم وى عبارتند از:

  1. الاستيعاب في معرفة الاصحاب،
  2. الدّرر في اختصار المغازى و السير،
  3. الاستذكار (شرح موطأ مالك بن انس)،
  4. الانباه على قبائل الرواة (در انساب)،
  5. الانتقاء في فضائل الثلاثة الائمة الفقهاء،
  6. الانصاف فيما في بسم اللّه من الخلاف،
  7. بهجة المجالس و انس المجالس (در ادبيات)،
  8. التمهيد لما في الموطأ من المعانى و الاسانيد،
  9. جامع بيان العلم و فضله،
  10. القصد و الامم في التعريف باصول العرب و العجم.
  11. الكافى في فقه اهل المدينة المالكى

و تعدادى كتب خطى كه منتشر نشده است.

وفات

وى سرانجام به سال آخر ربیع‌الاول‌ ۴۶۳ق‌ برابر با ۵ ژانویه ۱۰۷۱م‌ در شاطبه درگذشت.

وابسته‌ها