اخلاق ایزدی

اخلاق ايزدى، بيست گفتار اخلاقى - عرفانى، اثر شيخ عباس ايزدى (1371 - 1301ش)، به زبان فارسی و در موضوع اخلاق است، که توسط شیخ محمدعلی خزائی تهیه و تدوین گردیده است.

اخلاق ایزدی
اخلاق ایزدی
پدیدآورانخزائلی، محمدعلی (تهيه و تدوین) ایزدی، عباس (نویسنده)
عنوان‌های دیگربیست گفتار اخلاقی - عرفانی
ناشراجر
مکان نشرقم - ایران
سال نشر1384 ش
چاپ1
شابک964-958051-1-9
موضوعاخلاق اسلامی - مقاله‌‏ها و خطابه‌‏ها

ایزدی، عباس، 1301 - 1371 - وعظ

عرفان - مقاله‌ها و خطابه‌ها

وعظ
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏10‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏9‎‏خ‎‏4
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و متن است. متن کتاب، بدون هيچ باب‌بندى و فصل‌بندى در بيست گفتار بيان شده است.

کتاب، حاصل سلسله درس‌هاى اخلاقى و عرفانى مؤلف است كه در سال‌هاى (61 - 60ش)، در جمع علما و دانشجویان ايراد گرديده است و توسط جناب محمدعلى خزائلى تهيه، تدوین و تنظيم شده است.

مطالب کتاب، به آيات قرآن و روايات شريف مزين شده است. مؤلف، آيات و روايات را به‌صورت كامل بيان نموده، ترجمه كرده و سپس شرح داده است. همچنين در بيان مباحث، از اشعار و حكايات عبرت‌آموز بهره برده است.

گزارش محتوا

مقدمه کتاب[۱]، نگاهى گذرا و بسيار كوتاه به زندگى و شخصيت علمى مؤلف دارد كه توسط آقاى خزائلى بيان شده است.

کتاب، حاوى بيست گفتار پيرامون مباحث اخلاقى و عرفانى است. در ابتداى کتاب، حديثى از امام صادق(ع) خطاب به مفضل بن عمر بيان شده كه با موضوع کتاب مناسبت دارد. این حديث شريف، به این شرح است:

«دانش خود را به نگارش درآور و میان برادرانت بگستران و چون مرگت فرارسد، نوشته‌هاى خود را به ارث بگذار، زيرا روزگارى پرآشوب بر مردم مى‌آيد كه (برای نجات از آشوب‌ها و فتنه‌ها)، همدمى غير از نوشتار خود ندارند»[۲].

مباحث و مطالب مختلف اخلاقى کتاب، با بيانى شيوا و رسا بيان گرديده است و این از ویژگى‌هاى خوب کتاب است.

اولین گفتار کتاب، پيرامون تعديل قواى نفس است[۳] و اولین مبحث این گفتار، «ثمره تهذيب اخلاق» است. مؤلف، كلام را این گونه آغاز مى‌نمايد:

«فايده علم اخلاق، پاک ساختن نفس از صفات رذيله و ناپسند و آراستن آن به ملكات جمیله و اخلاق حسنه است كه از آن به تهذيب اخلاق تعبير مى‌شود و ثمره‌اش رسيدن به خير و سعادت ابدى است، زيرا سعادت مطلق و همیشگى، وقتى حاصل مى‌شود كه انسان صفحه نفس خود را همیشه و در همه وقت از تمامى اخلاق ناپسند پاک سازد و...»[۴].

مؤلف، در مباحث ديگر این گفتار، پيرامون قواى چهارگانه روح[۵]، ضرورت استفاده از عمر گران‌بها[۶]، ثمره تهذيب قواى نفس[۷]، منشأ پيدايش صفات پسنديده و ناپسند[۸]، تعريف عدالت و اعتدال[۹]، مراتب نفس[۱۰] و... مطالبى بسيار مفيدى را ذكر كرده است.

مختصرترين گفتار کتاب، بخش پایانى و گفتار بيستم است. عنوان این گفتار، «غرور واعظان و مؤمنان» است[۱۱]. این گفتار، مشتمل بر سه مبحث است، به شرح زير:

1. غرور اهل وعظ و موعظه[۱۲]؛

2. غرور اهل عبادت و عمل[۱۳]؛

3. غرور اهل تدريس و امامت[۱۴].

در مبحث اول، بيان مى‌نمايد كه: «یکى از طوايفى كه ممكن است دچار آفت غرور و گمان باطل درباره خدا شوند، اهل وعظ و موعظه هستند[۱۵] كه مرحوم نراقى آنان را به چند دسته تقسيم مى‌كند:

دسته اول، واعظان بى‌عمل؛ دسته دوم، واعظان بى‌علم؛ دسته سوم، واعظان بى‌اخلاص و دسته چهارم، واعظ مغرور»[۱۶].

در مبحث دوم، از زبان مرحوم نراقى، به غرور اهل عبادت و عمل مى‌پردازد[۱۷] و هفت طايفه از آنان را با علائم و نشانه‌ها، تحت عناوین زير شرح مى‌دهد:

وسواس و غرور در وضو؛ غرور در نماز؛ غرور روزه‌داران؛ غرور حج‌گزاران؛ غرور قاريان قرآن؛ غرور اهل نوافل و غرور زاهدان[۱۸].

در مبحث سوم، راه‌هاى عملى و علمى علاج غرور بيان مى‌گردد[۱۹].

عناوین ديگر گفتارهاى کتاب، عبارت است از:

ثبات و زوال صفات نفسانى[۲۰]؛ تغييرپذيرى اخلاق[۲۱]؛ راه‌هاى تهذيب[۲۲]؛ نسبت میان اراده انسان با اراده خداوند[۲۳]؛ سلوك عاشقانه[۲۴]؛ اخلاص و آثار آن[۲۵]؛ زندگى دنيا[۲۶]؛ ماهيت دنيا[۲۷]؛ زهد در فرهنگ اسلام[۲۸]؛ حرص و طمع در احاديث[۲۹]؛ غرور چيست؟ مغرور كيست؟[۳۰]؛ غرور ثروتمندان؛ درمان غرور[۳۱]؛ غرور صاحبان مقام و نسب[۳۲]؛ به رحمت الهى مغرور نشویم[۳۳]؛ میان بيم و امید[۳۴]؛ مكر خداوند[۳۵] و شيطان در كمین عالمان[۳۶].

وضعيت کتاب

فهرست مطالب و موضوعات، در ابتداى کتاب و کتاب‌نامه (حاوى اسامى كتبى كه مؤلف، در بيان مطالب و مباحث از آنها استفاده نموده است)، در پایان آن ذكر شده است. پاره‌اى از توضيحات و آدرس آيات و منابع روايات، در پاورقى بيان شده است.

پانويس


منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها