اسکندری، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |قم
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" | ‌‎
    | data-type="authorDeathDate" | ‌‎روز جمعه 29 شهریور سال 1398ش
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]]
    | data-type="authorTeachers" |[[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح یزدى]]


    [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده]]
    [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده]]
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]
    [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]


    [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]
    [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شیرازى]]


    [[مؤمن قمی، محمد|محمد مؤمن]]
    [[مؤمن قمی، محمد|محمد مؤمن]]
    خط ۴۵: خط ۴۵:
    </div>
    </div>


    '''محمدحسين اسكندرى''' (متولد:1324ش)، دوران ابتدائى را در مدرسه خديوى قم و دوره دبيرستان را در دبيرستان صدوق تحصيل كرد. به توصيه پدر، برای ورود به حوزه و اشتغال به تحصيلات دينى و حوزوى، دبيرستان را ترك كرد.


    در سال 1341 وارد حوزه علمیه قم شد و در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى مشغول به تحصيل شد و در محضر اساتيد بزرگوارى همچون حضرات آيات: [[شاه‌آبادی، محمدعلی|شاه‌آبادى]]، سلطانى، ستوده، [[مؤمن قمی، محمد|محمد مؤمن]]، [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده]] و [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]] تلمذ نمود.


    ايشان در سال 1351 در ضمن حضور در دروس خارج حوزه، وارد برنامه آموزشى تحقيقى مؤسسه در راه حق شد. وى به موازات تحصيل، درس‌هایى را كه خوانده بود تدريس مى‌كرد. سپس در سال‌هاى بعد چندين سال در مؤسسه در راه حق، حوزه علمیه شهيدين، جامعة الزهرا، حوزه علمیه حقانى و دانشكده شهيد محلاتى تدريس داشت.
    {{کاربردهای دیگر|اسکندری (ابهام زدایی)}}


    در سال‌هاى آغازين پيروزى انقلاب، به توصيه علماء و بزرگان حوزه، به منظور انجام كارهاى فرهنگى تبليغى، پاسخ به سؤالات و شبهات و برای تدريس در اردوهائى كه به منظور آموزش ضمن خدمت برای اساتيد، دبيران و معلمان از سوى تربيت معلم و اداره آموزش ضمن خدمت تشكيل مى‌شد، به استان‌ها و شهرهاى مختلف آبادان، خرمشهر، رشت، بندرانزلى و حومه، از جمله دانشگاه گيلان، لاكان، کرمانشاه، يزد و چندين نوبت در تهران (دانشگاه امام صادق(ع)، تربيت معلم، دانشگاه تهران، و...) سفر كرد و به تدريس عقائد، معارف، ايدئولوژى و اقتصاد اسلامى پرداخت.


    همچنين، بنا به دعوت آيت‌الله میرمحمدى كه در آن تاريخ، رئيس دانشكده الهيات دانشگاه تهران بود و به توصيه [[مصباح یزدی، محمدتقی |آيت‌الله مصباح يزدى]]، از سال 1364 در دانشكده الهيات به طور متناوب به تدريس فلسفه، كلام، فقه، اصول، فقه الحديث، تفسير و درايه پرداخت كه تا بعد از دهه هفتاد ادامه يافت و سپس در مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران به تدريس دروس فقه، ادوار فقه و فقه تطبيقى مشغول شد كه تقريباً تا حدود 1380 سال ادامه داشت.


    كار عمده تحقيقى وى با تأسيس دفتر همكارى حوزه و دانشگاه كه امروز بنام مؤسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه نامیده مى‌شود و پس از پيروزى انقلاب تأسيس گرديد، شروع شد.
    '''محمدحسین اسکندرى''' (1324-1398ش)،  عضو هیئت علمی و مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، یکی از مؤلفان سازمان مطالعه و تدوین (سمت)


    وى همچنين به عنوان محقق و مسئول گروه حقوق و علوم سياسى در این مؤسسه پژوهشى كه به منظور تحقيق در رشته‌هاى مهّم علوم انسانى، اقتصاد، حقوق و علوم سياسى، جامعه‌شناسى، روانشناسى، علوم تربيتى و... به وجود آمده بود، تا کتاب‌هاى مادر و مبنائى را با توجه به اصول و مبانى اسلامى در این گونه رشته‌ها تهيه و تدوين كند، مشغول به كار شد.
    == ولادت ==
    در سال 1324ش در شهر قم متولد گردید.


    ==آثار==
    == تحصیلات ==
    اخلاق در قرآن.
    دوران ابتدائى را در مدرسه خدیوى قم و دوره دبیرستان را در دبیرستان صدوق تحصیل کرد. به توصیه پدر، برای ورود به حوزه و اشتغال به تحصیلات دینى و حوزوى، دبیرستان را ترک کرد.
     
    در سال 1341 وارد حوزه علمیه قم شد و در مدرسه آیت‌الله گلپایگانى مشغول به تحصیل شد و در محضر اساتید بزرگوارى همچون حضرات آیات: [[شاه‌آبادی، محمدعلی|شاه‌آبادى]]، سلطانى، ستوده، [[مؤمن قمی، محمد|محمد مؤمن]]، [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شیرازى]]، [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده]] و [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح یزدى]] تلمذ نمود.


    پژوهشى در موضوع قدرت.
    ایشان در سال 1351 در ضمن حضور در دروس خارج حوزه، وارد برنامه آموزشى تحقیقى مؤسسه در راه حق شد. وى به موازات تحصیل، درس‌هایى را که خوانده بود تدریس مى‌کرد. سپس در سال‌هاى بعد چندین سال در مؤسسه در راه حق، حوزه علمیه شهیدین، جامعة الزهرا، حوزه علمیه حقانى و دانشکده شهید محلاتى تدریس داشت.


    جنگ و جهاد در قرآن.
    در سال‌هاى آغازین پیروزى انقلاب، به توصیه علماء و بزرگان حوزه، به منظور انجام کارهاى فرهنگى تبلیغى، پاسخ به سؤالات و شبهات و برای تدریس در اردوهائى که به منظور آموزش ضمن خدمت برای اساتید، دبیران و معلمان از سوى تربیت معلم و اداره آموزش ضمن خدمت تشکیل مى‌شد، به استان‌ها و شهرهاى مختلف آبادان، خرمشهر، رشت، بندرانزلى و حومه، از جمله دانشگاه گیلان، لاکان، کرمانشاه، یزد و چندین نوبت در تهران (دانشگاه امام صادق(ع)، تربیت معلم، دانشگاه تهران، و...) سفر کرد و به تدریس عقائد، معارف، ایدئولوژى و اقتصاد اسلامى پرداخت.


    چارچوبى برای تحليل و شناخت انقلاب اسلامى در ایران.
    همچنین، بنا به دعوت آیت‌الله میرمحمدى که در آن تاریخ، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود و به توصیه [[مصباح یزدی، محمدتقی |آیت‌الله مصباح یزدى]]، از سال 1364 در دانشکده الهیات به طور متناوب به تدریس فلسفه، کلام، فقه، اصول، فقه الحدیث، تفسیر و درایه پرداخت که تا بعد از دهه هفتاد ادامه یافت و سپس در مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران به تدریس دروس فقه، ادوار فقه و فقه تطبیقى مشغول شد که تقریباً تا حدود 1380 سال ادامه داشت.


    درآمدى بر حقوق اسلامى.
    کار عمده تحقیقى وى با تأسیس دفتر همکارى حوزه و دانشگاه که امروز بنام مؤسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه نامیده مى‌شود و پس از پیروزى انقلاب تأسیس گردید، شروع شد.


    قاعده مقابله به مثل در حقوق بين الملل.
    وى همچنین به عنوان محقق و مسئول گروه حقوق و علوم سیاسى در این مؤسسه پژوهشى که به منظور تحقیق در رشته‌هاى مهّم علوم انسانى، اقتصاد، حقوق و علوم سیاسى، جامعه‌شناسى، روانشناسى، علوم تربیتى و... به وجود آمده بود، تا کتاب‌هاى مادر و مبنائى را با توجه به اصول و مبانى اسلامى در این گونه رشته‌ها تهیه و تدوین کند، مشغول به کار شد.


    == وفات ==
    او در روز جمعه 29 شهریور سال 1398ش بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.
    ==آثار==
    # اخلاق در قرآن.
    # پژوهشى در موضوع قدرت.
    # جنگ و جهاد در قرآن.
    # چارچوبى برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامى در ایران.
    # درسنامه مبانی اندیشه سیاسی در اسلام
    # سیری در حاکمیت: جلد اول: حقوق طبیعی، قراردادگرایی و حاکمیت
    # سیری در حاکمیت: جلد دوم: دین و حاکمیت
    # درآمدی بر حقوق اساسی
    # قاعده مقابله به مثل در حقوق بین الملل.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۸۷: خط ۹۹:
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]


    [[رده: آذر (98)]]
    [[رده:خرداد (1400)]]
     
    [[رده:درگذشتگان 1398]]

    نسخهٔ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۰

    اسکندری، محمد حسین
    نام اسکندری، محمد حسین
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1324ش
    محل تولد قم
    رحلت ‌‎روز جمعه 29 شهریور سال 1398ش
    اساتید مصباح یزدى

    حسن‌زاده

    جوادى آملى

    انصارى شیرازى

    محمد مؤمن

    برخی آثار اخلاق در قرآن (مصباح یزدی)

    قاعده مقابله به مثل در حقوق بین الملل از دید اسلام

    چارچوبی برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامی در ایران

    اخلاق در قرآن

    کد مؤلف AUTHORCODE05255AUTHORCODE



    محمدحسین اسکندرى (1324-1398ش)،  عضو هیئت علمی و مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، یکی از مؤلفان سازمان مطالعه و تدوین (سمت)

    ولادت

    در سال 1324ش در شهر قم متولد گردید.

    تحصیلات

    دوران ابتدائى را در مدرسه خدیوى قم و دوره دبیرستان را در دبیرستان صدوق تحصیل کرد. به توصیه پدر، برای ورود به حوزه و اشتغال به تحصیلات دینى و حوزوى، دبیرستان را ترک کرد.

    در سال 1341 وارد حوزه علمیه قم شد و در مدرسه آیت‌الله گلپایگانى مشغول به تحصیل شد و در محضر اساتید بزرگوارى همچون حضرات آیات: شاه‌آبادى، سلطانى، ستوده، محمد مؤمن، انصارى شیرازى، جوادى آملى، حسن‌زاده و مصباح یزدى تلمذ نمود.

    ایشان در سال 1351 در ضمن حضور در دروس خارج حوزه، وارد برنامه آموزشى تحقیقى مؤسسه در راه حق شد. وى به موازات تحصیل، درس‌هایى را که خوانده بود تدریس مى‌کرد. سپس در سال‌هاى بعد چندین سال در مؤسسه در راه حق، حوزه علمیه شهیدین، جامعة الزهرا، حوزه علمیه حقانى و دانشکده شهید محلاتى تدریس داشت.

    در سال‌هاى آغازین پیروزى انقلاب، به توصیه علماء و بزرگان حوزه، به منظور انجام کارهاى فرهنگى تبلیغى، پاسخ به سؤالات و شبهات و برای تدریس در اردوهائى که به منظور آموزش ضمن خدمت برای اساتید، دبیران و معلمان از سوى تربیت معلم و اداره آموزش ضمن خدمت تشکیل مى‌شد، به استان‌ها و شهرهاى مختلف آبادان، خرمشهر، رشت، بندرانزلى و حومه، از جمله دانشگاه گیلان، لاکان، کرمانشاه، یزد و چندین نوبت در تهران (دانشگاه امام صادق(ع)، تربیت معلم، دانشگاه تهران، و...) سفر کرد و به تدریس عقائد، معارف، ایدئولوژى و اقتصاد اسلامى پرداخت.

    همچنین، بنا به دعوت آیت‌الله میرمحمدى که در آن تاریخ، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود و به توصیه آیت‌الله مصباح یزدى، از سال 1364 در دانشکده الهیات به طور متناوب به تدریس فلسفه، کلام، فقه، اصول، فقه الحدیث، تفسیر و درایه پرداخت که تا بعد از دهه هفتاد ادامه یافت و سپس در مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران به تدریس دروس فقه، ادوار فقه و فقه تطبیقى مشغول شد که تقریباً تا حدود 1380 سال ادامه داشت.

    کار عمده تحقیقى وى با تأسیس دفتر همکارى حوزه و دانشگاه که امروز بنام مؤسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه نامیده مى‌شود و پس از پیروزى انقلاب تأسیس گردید، شروع شد.

    وى همچنین به عنوان محقق و مسئول گروه حقوق و علوم سیاسى در این مؤسسه پژوهشى که به منظور تحقیق در رشته‌هاى مهّم علوم انسانى، اقتصاد، حقوق و علوم سیاسى، جامعه‌شناسى، روانشناسى، علوم تربیتى و... به وجود آمده بود، تا کتاب‌هاى مادر و مبنائى را با توجه به اصول و مبانى اسلامى در این گونه رشته‌ها تهیه و تدوین کند، مشغول به کار شد.

    وفات

    او در روز جمعه 29 شهریور سال 1398ش بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

    آثار

    1. اخلاق در قرآن.
    2. پژوهشى در موضوع قدرت.
    3. جنگ و جهاد در قرآن.
    4. چارچوبى برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامى در ایران.
    5. درسنامه مبانی اندیشه سیاسی در اسلام
    6. سیری در حاکمیت: جلد اول: حقوق طبیعی، قراردادگرایی و حاکمیت
    7. سیری در حاکمیت: جلد دوم: دین و حاکمیت
    8. درآمدی بر حقوق اساسی
    9. قاعده مقابله به مثل در حقوق بین الملل.

    وابسته‌ها