اشتهاردی، علی‌پناه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'صدر، صدرالدین' به 'صدر، سید صدرالدین')
    جز (رده‌‌‌افزایی)
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |آيات عظام: [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى،]] [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] تبريزى، حاج [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى]] و [[صدر، سید صدرالدین|سيد‌ ‎صدرالدين صدر]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]
    | data-type="authorTeachers" |آيات عظام: [[گلپایگانی، سید محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى،]] [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] تبريزى، حاج [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى]] و [[صدر، سید صدرالدین|سيد‌ ‎صدرالدين صدر]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00195AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00195AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>{{کاربردهای دیگر|اشتهاردی (ابهام زدایی)}}
    </div>
     
     
    {{کاربردهای دیگر|اشتهاردی (ابهام زدایی)}}
     


    '''علی‌پناه اشتهاردى''' (1296-1387ش)، از فقهاء و اساتید سطوح عالی حوزه، استاد اخلاق.  
    '''علی‌پناه اشتهاردى''' (1296-1387ش)، از فقهاء و اساتید سطوح عالی حوزه، استاد اخلاق.  
    خط ۴۷: خط ۵۱:
    آیت‌الله اشتهاردى در سن يازده سالگى نزد حاج شيخ يحيى تقوى ادبيات عرب را آغاز و تا هفده سالگى از محضر وى بهره‌هاى فراوان برد.  
    آیت‌الله اشتهاردى در سن يازده سالگى نزد حاج شيخ يحيى تقوى ادبيات عرب را آغاز و تا هفده سالگى از محضر وى بهره‌هاى فراوان برد.  


    سپس به حوزه علميه قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضر آيات عظام: [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سيد‌ ‎شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، حاج [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، حاج [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى]]، سيد‌ ‎صادق شريعتمدارى تبريزى، شيخ عبدالرزاق قائنى، شيخ محمد على کرمانى، [[موسوی خوانساری، احمد|سيد‌ ‎احمد خوانسارى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] به پایان برد.  
    سپس به حوزه علميه قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضر آيات عظام: [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سيد‌ ‎شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، حاج [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، حاج [[گلپایگانی، سید محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى]]، سيد‌ ‎صادق شريعتمدارى تبريزى، شيخ عبدالرزاق قائنى، شيخ محمد على کرمانى، [[موسوی خوانساری، سید احمد|سيد‌ ‎احمد خوانسارى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] به پایان برد.  


    دروس سطح عالى فقه را نزد آيات عظام: [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] تبريزى، حاج [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى]] و [[صدر، سید صدرالدین|سيد‌ ‎صدرالدين صدر]] و مقدارى نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] فرا گرفت. اما عمده دروس اصول و فقه را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى]] و پس از رحلت ايشان از محضر آیت‌الله حاج شيخ [[اراکی، محمد علی|محمد على اراكى]] فرا گرفت.  
    دروس سطح عالى فقه را نزد آيات عظام: [[گلپایگانی، سید محمدرضا|سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] تبريزى، حاج [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى]] و [[صدر، سید صدرالدین|سيد‌ ‎صدرالدين صدر]] و مقدارى نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] فرا گرفت. اما عمده دروس اصول و فقه را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى]] و پس از رحلت ايشان از محضر آیت‌الله حاج شيخ [[اراکی، محمد علی|محمد على اراكى]] فرا گرفت.  


    در كنار تحصیل، به تدريس دروس سطح و دوره عالى در حوزه علميه قم نيز اشتغال داشت.
    در كنار تحصیل، به تدريس دروس سطح و دوره عالى در حوزه علميه قم نيز اشتغال داشت.
    خط ۷۲: خط ۷۶:
    # تعليق بر کتاب‌هاى ايضاح الفوائد و روضة المتقين<ref>ر.ک: سلمانی آرانی، حبیب الله، ج7، ص465-473</ref>.
    # تعليق بر کتاب‌هاى ايضاح الفوائد و روضة المتقين<ref>ر.ک: سلمانی آرانی، حبیب الله، ج7، ص465-473</ref>.
    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==


    سلمانی آرانی، حبیب الله، گلشن ابرار، تألیف جمعی از پژوهشگران، پژوهشکده باقرالعلوم، سازمان تبلیغات اسلامی، قم، 1386.
    سلمانی آرانی، حبیب الله، گلشن ابرار، تألیف جمعی از پژوهشگران، پژوهشکده باقرالعلوم، سازمان تبلیغات اسلامی، قم، 1386.
    {{الگو:معلمان اخلاق}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۸۶: خط ۹۲:
    [[تقریر بحث سیدنا الأستاذ... السید حسین الطباطبائي البروجردي في القبلة، الستر و الساتر، مکان المصلي]]  
    [[تقریر بحث سیدنا الأستاذ... السید حسین الطباطبائي البروجردي في القبلة، الستر و الساتر، مکان المصلي]]  


    [[تقریرات ثلاثة: الـوصیة و منجزات المریض - میراث الازواج - الغصب]]  
    [[تقریرات ثلاثة: الوصیة و منجزات المریض - میراث الازواج - الغصب]]  


    [[روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه (طبع قدیم)]]  
    [[روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه (طبع قدیم)]]  
    خط ۱۰۸: خط ۱۱۴:
    [[القرآن و العقل، تفسير بديع في أسلوبه]]  
    [[القرآن و العقل، تفسير بديع في أسلوبه]]  


    [[رسالتان مجموعتان من فتاوي العلمين علي بن الحسين بن بابويه القمي المتوفي 329هـ. ق. و الحسن بن علي بن ابي عقيل العماني المتوفي بعده]]  
    [[رسالتان مجموعتان من فتاوي العلمين علي بن الحسين بن بابويه القمي المتوفي 329ه. ق. و الحسن بن علي بن ابي عقيل العماني المتوفي بعده]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:شاگردان آیت‌الله بروجردی]]
    [[رده:شاگردان امام خمینی]]

    نسخهٔ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۸

    اشتهاردی، علی پناه
    نام اشتهاردی، علی پناه
    نام‌های دیگر پ‍ن‍اه‌اش‍ت‍ه‍اردی‌، ع‍ل‍ی‌

    آی‍ت‌ال‍ل‍ه اش‍ت‍ه‍اردی‌

    نام پدر  يوسف
    متولد 1296 ش
    محل تولد اشتهارد
    رحلت 1387ش یا 1429 ‌‎ق
    اساتید آيات عظام: سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى، سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى تبريزى، حاج سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى و سيد‌ ‎صدرالدين صدر، امام خمينى
    برخی آثار

    تقریر بحث سیدنا الأستاذ... السید حسین الطباطبائي البروجردي في القبلة، الستر و الساتر، مکان المصلي

    کد مؤلف AUTHORCODE00195AUTHORCODE



    علی‌پناه اشتهاردى (1296-1387ش)، از فقهاء و اساتید سطوح عالی حوزه، استاد اخلاق.

    ولادت

    او در روز هفتم محرم سال 1340 هجرى قمرى در شهر اشتهارد ديده به جهان گشود. شغل پدرش آرايشگری (سلمانى) و مادرش خانه داری بود. هر دو از مردمان مؤمن و ساده زيستى بودند كه از راه كار و كارگرى زندگى خود را اداره می‎كردند.

    على پناه نه ماهه بود كه پدر را از دست داد و مادرش مسئولیت تربيت او و ديگر فرزندانش را بر عهده گرفت. مادر برای گذراندن امور زندگى و امرار معاش روزانه با آسياى دستى برای مردم آرد تهيه و با دستمزد آن مخارج خود و بچه‌هایش را تأمين می‎كرد.

    تحصیلات

    او در شش سالگى به مكتب خانه محله فارچى آباد زادگاهش رفت و در دو سال قرآن خواندن را آموخت. سپس تحصيلات ابتدايى را تا 11 سالگى ادامه داد.

    آیت‌الله اشتهاردى در سن يازده سالگى نزد حاج شيخ يحيى تقوى ادبيات عرب را آغاز و تا هفده سالگى از محضر وى بهره‌هاى فراوان برد.

    سپس به حوزه علميه قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضر آيات عظام: سيد‌ ‎شهاب‌الدين مرعشى نجفى، حاج شيخ مرتضى حائرى، حاج سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى، سيد‌ ‎صادق شريعتمدارى تبريزى، شيخ عبدالرزاق قائنى، شيخ محمد على کرمانى، سيد‌ ‎احمد خوانسارى و امام خمينى به پایان برد.

    دروس سطح عالى فقه را نزد آيات عظام: سيد‌ ‎محمدرضا گلپايگانى، سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى تبريزى، حاج سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى و سيد‌ ‎صدرالدين صدر و مقدارى نزد امام خمينى فرا گرفت. اما عمده دروس اصول و فقه را از محضر آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى و پس از رحلت ايشان از محضر آیت‌الله حاج شيخ محمد على اراكى فرا گرفت.

    در كنار تحصیل، به تدريس دروس سطح و دوره عالى در حوزه علميه قم نيز اشتغال داشت.

    او همچنین در ايام تحصيل حوزه شب‌هاى پنج شنبه، پس از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء، در مدرسه فيضيه و صبح پنجشنبه‌ها در بيت قديمى امام خمينى و ايام ماه رمضان در بيت رهبرى ساعتى را به تدريس اخلاق اختصاص می‌دادند.

    وفات

    آيت‌الله حاج شيخ علی‌پناه اشتهاردی استاد عالي حوزه علميه قم بين نماز مغرب و عشاء در مدرسه فيضيه قم دچار عارضه قلبی شد و پس از عمری تحقيق و تاليف و تبليغ معارف مکتب اهل‌بيت(ع) در شامگاه تير ماه 1387ش و در سن 87 سالگی دار فانی را وداع گفت و به ديدار معبود شتافت.

    آثار

    1. جامع مدارک العروة الوثقى (30 جلد)؛
    2. التعاليم الاخلاقية؛
    3. رد کتاب شهيد جاويد؛
    4. حكومت انبياء و ائمه عليهم‌السلام؛
    5. واجبات مجلس فقها؛
    6. واجبات مجلس شوراى اسلامى؛
    7. لماذا التغريب؛
    8. بعضى از دستاوردهاى انقلاب اسلامى؛
    9. حاج آقا حسین بروجردى؛
    10. تقرير درس كفاية الاصول امام خمينى(ره)؛
    11. تعليق بر کتاب‌هاى ايضاح الفوائد و روضة المتقين[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: سلمانی آرانی، حبیب الله، ج7، ص465-473

    منابع مقاله

    سلمانی آرانی، حبیب الله، گلشن ابرار، تألیف جمعی از پژوهشگران، پژوهشکده باقرالعلوم، سازمان تبلیغات اسلامی، قم، 1386.

    وابسته‌ها