التبيين في أصحاب الإمام أمير المؤمنين عليه‌السلام و الرواة عنه

    از ویکی‌نور
    التبیین في أصحاب الإمام أمیر المؤمنین علیه‌السلام و الرواة عنه
    التبيين في أصحاب الإمام أمير المؤمنين عليه‌السلام و الرواة عنه
    پدیدآورانشبستری، عبدالحسین (نويسنده)
    ناشرالمکتبة التاریخیة المختصة
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1430 ‌‎ق
    چاپ1
    موضوعصحابه علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اصحاب
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏87‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏2‎‏ت‎‏2

    التبيين في أصحاب الإمام أميرالمؤمنين و الرواة عنه تأليف عبدالحسين شبسترى، گردآورى و دسته‌بندى اصحاب امام على(ع) و روات سخنان آن حضرت است كه به زبان عربى نگارش شده است.

    ساختار

    اين اثر، مشتمل بر مقدمه ناشر، نويسنده و متن اثر به ترتيب حروف الفباست. شيوه نگارش نويسنده بدين ترتيب است كه در متن عبارات به منابع و گوينده‌هاى اقوال اشاره نكرده و پس از شرح حال هر راوى، منابع مورد استفاده را همراه با جلد و صفحه ذكر نموده است.

    گزارش محتوا

    نويسنده، مقدمه را با اين عبارت آغاز كرده كه در قديم و جديد پيرامون زندگى اميرالمؤمنين(ع) آثار فراوانى نوشته شده و از سيره پاكيزه و مفاخر عظيم و اصحاب و روات آن حضرت بحث شده است. وى هدف از تأليف اين كتاب را مشاركت در سختى‌ها و ثواب‌هاى مؤلفين گذشته دانسته است.[۱]

    با ذكر نام، نسب، كنيه، نام مادر و اين خصوصيات كه آن حضرت متولد در مكه، اولين مسلمان، اولين امام، كامل‌ترين انسان پس از نبى(ص)، مدافع رسول خدا(ص)، زوجه فاطمه زهرا(س) و نيز با ذكر حوادث پس از رحلت رسول خدا(ص) مباحث كتاب آغاز شده است.[۲]

    آيات و روايات فراوانى در حق على(ع) نازل شده و افراد مختلف در منقبت آن حضرت مطالب زيادى گفته‌اند كه در ادامه مباحث گردآورى شده است.[۳]

    اولين شخصيت از ياران اميرالمؤمنين كه نام او در كتاب ذكر شده «آمنه بنت شريد» است. وى از شيعيان آن حضرت بوده است. فصيح، حاضرجواب و همسر عمرو بن حمق خزاعى بوده است. داستان او پس از قتل همسرش توسط معاويه و به زندان افتادنش و ايستادگى وى در برابر معاويه خواندنى است.[۴]

    فاطمه زهرا(س)، همسر و از اصحاب اميرالمؤمنين(ع) است. نويسنده، معتقد است كه آيات زيادى در حق ايشان نازل شده است و احاديث فراوانى در فضل و جلالت قدر آن حضرت وجود دارد كه شيعه و غير شيعه نقل كرده‌اند. آن حضرت اشعارى در سوگ رسول‌الله(ص) سروده‌اند كه نويسنده به آنها اشاره كرده است.[۵]

    كميل بن زياد نخعى از جمله اصحاب نبى اكرم(ص) بوده و همچنين از اعاظم اصحاب اميرالمؤمنين(ع) و از اصحاب سر و مكاشفه آن حضرت بدون واسطه بوده است. دعاى كميل به وى منسوب است و از ثقات محدثين از اميرالمؤمنين(ع) و البته قليل الحديث بوده است. وى در واقعه صفين در سال 37ق حضور داشته است.[۶]

    وضعيت كتاب

    جلد چهارم كتاب به فهارس اختصاص يافته است. ابتدا اسامى اصحاب به ترتيب حروف الفبا و پس از آن اصحابى كه با كنيه يا لقب ياد شده‌اند و در انتها اسامى بانوان و اقرباء از اصحاب اميرالمؤمنين ذكر شده است.

    پانويس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، ص7
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان، ص47-15
    4. ر.ک: متن كتاب، ج1، ص13-11
    5. ر.ک: همان، ج3، ص7
    6. ر.ک: ج3، ص82-81

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.