التربية الدينية

    از ویکی‌نور
    التربیه الدینیه
    التربية الدينية
    پدیدآورانفضلی، عبدالهادی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگردراسه منهجیه لاصول العقیده الاسلامیه
    ناشرمؤسسة دائرة معارف الفقه الاسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1428 ‌‎ق
    چاپ5
    شابک978-964-2730-21-6
    موضوعشیعه - اصول دین شیعه - عقاید
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏211‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏6‎‏ت‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    التربيةالدينية، تأليف علامه عبدالهادى فضلى، به زبان عربى و در موضوع عقايد (اصول دين) است.

    ساختار

    كتاب، مشتمل بر دو مقدمه (مقدمه مؤلف و مقدمه جناب حسين منصور شيخ)، متن و يك ملحقه است.

    متن كتاب، بدون هيچ فصل‌بندى و باب‌بندى تنظيم گرديده است و آيات و روايات فراوانى، در آن ذكر شده و شرح و تفسير شده است. مطالب كتاب، بسيار ساده و روان و به شيوه استدلالى بيان گرديده است.

    گزارش محتوا

    مطالب كتاب، مجموعا در پنج قسمت بيان شده است:

    1. مصطلحات اساسى در عقايد؛
    2. توحيد؛
    3. نبوت؛
    4. امامت؛
    5. معاد.

    مؤلف، برخلاف مرسوم در بيان اصول عقايد، مبحث عدل را به‌صورت منفرد و جدا ذكر نمى‌كند، چون آن را صفتى از صفات كمال خداوند مى‌داند و توضيح پيرامون آن را در مبحث توحيد ارائه مى‌دهد.

    از جمله ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه در آغاز هر مبحث، اصطلاحات آن مبحث، بيان مى‌شود.

    در بخش اول، اصطلاحات اصلى و اساسى در توحيد ذكر مى‌گردد و توضيح داده مى‌شود؛ اصطلاحاتى از قبيل دين، اسلام، عقيده و نظام. مؤلف، اين اصطلاحات را بدين گونه تعريف مى‌كند و سپس شرح مى‌دهد:

    «دين، عبارت است از عقيده‌اى الهى كه از آن، نظام كاملى برای حيات، حاصل مى‌گردد و تعريف ديگر آن چنين است: دين، پيوندى فردى بين انسان و خالق اوست.

    اسلام، عبارت است از دينى كه خداوند، با آن، حضرت محمد(ص) را به‌سوى همه مردم فرستاد. اسلام، متشكل از دو ركن اساسى عقيده و نظام است.

    عقيده، ايمان به خدا و پيامبران او و آنچه بر آنان نازل كرده و اوصياى ايشان و روز قيامت است. امور مزبور، اصول دين خوانده مى‌شوند.

    نظام، تشريع الهى است كه برای تنظيم حيات همه بشر، وضع شده است و فروع دين ناميده مى‌شود».

    در بيان مطالب، به ادله اربعه؛ يعنى كتاب، سنت، عقل و اجماع استدلال شده است.

    مؤلف، مبحث توحيد را در سه قسمت توضيح مى‌دهد:

    1. وجود خداوند متعال؛
    2. وحدانيت و يگانگى خدا؛
    3. كمال خداوند.

    در اين مبحث، از مظاهر كمال خداوند و صفات وى، مانند علم، قدرت، عدل، حيات و... نيز سخن مى‌گويد.

    او مبحث معاد را در دو بخش شرح و توضيح مى‌دهد:

    1. ادله معاد (از ادله اربعه استفاده مى‌نمايد)؛
    2. مراحل معاد.

    در مبحث نبوت و امامت، علاوه بر استدلال به ادله اربعه، به خاطر ارتباط مبحث نبوت و امامت با تاريخ، از مطالب تاريخى نيز بهره گرفته است.

    در مبحث امامت، پس از شرح و توضيح اصطلاحات امامت (امامت، امام و مسئوليت امام) و شروط امامت (علم و عصمت)، درباره زندگى هريك از امامان، به‌صورت جداگانه مطالبى را بيان مى‌كند. مباحثى كه پيرامون زندگى ائمه نقل مى‌كند، عبارت است از:

    ولادت، تربيت، خلافت، وفات و كلماتى از آنان.

    يكى ديگر از ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف، در پایان برخى از مباحث، يك يا دو سوره يا آياتى از يك سوره را ذكر مى‌كند و سپس به تفسير و تشريح مى‌پردازد.

    ملحقه كتاب، پرسش و پاسخى است از نويسنده مقدمه كتاب، جناب حسين منصور شيخ. در اين بخش، درباره زندگى، حيات علمى مؤلف، تأليفات و ساير امور، در دو بخش نظرى و تطبيقى، پرسش‌هايى مطرح مى‌شود و پاسخ داده مى‌شود.

    در مقدمه مفصل ابتداى كتاب كه بر چاپ پنجم كتاب نوشته شده است، پيرامون كتاب، شيوه و روش كار مؤلف در كتاب و مطالب كتاب، به‌صورت كامل مباحثى بيان مى‌شود.

    وضعيت كتاب

    مراجع و فهرست مطالب و موضوعات، در پایان كتاب ذكر شده است و پاورقى‌ها، بيشتر به ذكر آدرس آيات و گاه، به پاره‌اى از توضيحات اختصاص يافته است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.