اللمع في أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي ' به 'زبان =عربی ') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[شیرازی، ابراهیم بن علی]] (نویسنده) | [[شیرازی، ابراهیم بن علی]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =8ل 2الف / 155/6 BP | | کد کنگره =8ل 2الف / 155/6 BP | ||
| موضوع =اصول فقه اهل سنت - قرن 5ق. | | موضوع =اصول فقه اهل سنت - قرن 5ق. | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۵
| اللمع في أصول الفقه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نعسانی حلبی، محمد (مصحح) شیرازی، ابراهیم بن علی (نویسنده) |
| ناشر | مطبعة السعادة |
| مکان نشر | مصر |
| سال نشر | 1326ق. |
| چاپ | چاپ اول |
| موضوع | اصول فقه اهل سنت - قرن 5ق. فقه شافعي - قرن 5ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8ل 2الف / 155/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اللمع في أصول الفقه، اثر امام ابواسحاق ابراهیم بن علی بن یوسف شیرازی فیروزآبادی (متوفی 476ق)، رساله‌ای است کوچک و مختصر، به زبان عربی، در علم اصول فقه شافعی که با تصحیح سید محمد بدرالدین نعسانی حلبی، به چاپ رسیده است.
ساختار
کتاب با مقدمه کوتاه و مختصری از نویسنده آغاز و پس از آن، اکثر مباحث اصولی از مباحث الفاظ مانند امر و نهی، عموم و خصوص، مطلق و مقید، مجمل و مبین تا مباحث ادله عقلی چون قیاس و استحسان مطرح و بررسی شده‌اند.
در این کتاب به آرای سایر مذاهب اسلامی نیز اشاره شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه، به تعریف علم و ظن و نیز شناسایی مفهوم تفقه و فقه پرداخته شده است[۱].
مطالب کتاب، با باب اقسام کلام و مبحث حقیقت و مجاز آغاز شده[۲] و پس از بحث پیرامون وجوهی که اسما و لغات از آن اخذ می‌شود[۳]، موضوعات مربوط به مبحث امر و نهی، مانند صیغه امر[۴]، مقتضای صیغه امر، از قبیل: ایجاب[۵]، مره یا تکرار[۶]، فور و تراخی[۷]، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در ادامه، مباحثی همچون عموم و خصوص[۸]، استثنا[۹]، شرط[۱۰]، مجمل و مبین[۱۱]، نسخ[۱۲] و اجماع و مباحث مربوط به آن[۱۳]، مطرح شده است.
از دیگر مطالب کتاب، می‌توان به حد قیاس و حجیت آن[۱۴]، استحسان[۱۵]، تقلید و صفات مفتی و مستفتی[۱۶] و اجتهاد[۱۷]، اشاره کرد.
وضعیت کتاب
بر این کتاب شرح‌های متعدد نوشته شده است. ضیاء‌‌الدین ابوعمرو عثمان بن عیسی هذیانی معروف به عثمان کردی و ابومحمد عبدالله بن احمد بغدادی از شارحان آن بشمار می‌روند. ابو‌الفرج مالکی، صاحب «الحاوي في الفقه»، نیز دارای کتابی دیگر با همین نام و موضوع در اصول فقه مالکی است[۱۸].
فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها که توسط مصحح نوشته شده، به توضیح برخی از مطالب متن، پرداخته شده است[۱۹].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص2
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص5
- ↑ ر.ک: همان، ص6
- ↑ ر.ک: همان، ص7
- ↑ ر.ک: همان، ص8
- ↑ ر.ک: همان، ص9
- ↑ ر.ک: همان، ص10
- ↑ ر.ک: همان، ص16
- ↑ ر.ک: همان، ص26
- ↑ ر.ک: همان، ص27
- ↑ ر.ک: همان، ص29
- ↑ ر.ک: همان، ص35
- ↑ ر.ک: همان، ص56
- ↑ ر.ک: همان، ص63
- ↑ ر.ک: همان، ص81
- ↑ ر.ک: همان، ص85
- ↑ ر.ک: همان، ص87
- ↑ ر.ک: بی‌نام
- ↑ ر.ک: پاورقی، ص85
منابع مقاله