الله جل جلاله
| الله جل جلاله | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عطاء الله اسکندری، احمد بن محمد (نويسنده)
علی، مرسی محمد (مصحح) شمس‌الدین، ابراهیم (مقدمه‌نویس) اسکداری، محمود بن فضل الله (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | القصد المجرد فی معرفه الاسم المفرد ** حبة المحبة |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1426ق - 2005م |
| چاپ | 3 |
| شابک | - |
| موضوع | خدا - صفات - خدا - نامها - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - عشق (عرفان) - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2الف8 286 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
القصد المجرد في معرفة الاسم المفرد و «حبة المحبة»، دو کتابی‌اند که به‌ترتیب، نوشته تاج‌الدین احمد بن محمد بن عطاءالله سکندری (متوفی 709ق) و محمود بن فضل‌الله بن محمود اسکداری (متوفی 1038ق) است که «القصد المجرد» به دست مرسی محمدعلی و «حبة المحبة» به دست ابراهیم شمس‌الدین تصحیح شده و تعلیقه خورده‌اند. ابن عطاءالله ملقب به شیخ کبیر، عارف، شاعر، نحوی، محدث، مفسر و فقیه مالکی و از مشایخ بزرگ طریقت شاذلیه است و محمود بن فضل‌الله اسکداری از اعلام قرن یازدهم، عارف و حنفى‌مذهب است.
القصد المجرد في معرفة الاسم المفرد
این اثر، رساله‌اى است فلسفى - کلامى که در آن درباره ذات، صفات، اسماء و افعال خداوند به شیوه اشاعره سخن گفته شده و آمیزه‌ای از آیه‌ها، روایت‌ها و گفتارهایی از عالمان صوفیه را به‌همراه دارد. مصحح در آغاز، شرح حال کوتاهی از مصنف نوشته، سپس متن را با همراه با پاورقی‌هایی در ذکر منابع و شرح برخی لغت‌ها و عبارات، آورده است.
این کتاب، دو بخش دارد؛ در بخش نخست، اشتقاق اسم الله، اقسام و نیز تفصیل حروف و احکامش شناسانده شده است[۱].
در دومین بخش، درباره شناخت فضیلت و شرافت قدر و اندازه نام الله و نیز شرح معناهای پنهان در آن و بهره‌هایی که مختص آن است، گفتارهایی آمده است[۲].
حبة المحبة
کتابی درباره دوستی خداوند، پیامبر(ص)، اهل‌بیت(ع) و مقربان درگاه پروردگار است. مصنف، مقدمه‌ای در دانش تصوف نگاشته و در شرح موضوع‌ها از آیه‌ها، روایت‌ها و سخن بزرگان صوفیه بهره برده است[۳].
مصحح، کلمه‌ها و عبارات اشتباه را تصحیح کرده است، لغت‌های دشوار را با استفاده از کتاب‌های لغت معتبر شرح داده است، شخصیت‌هایی را که در متن آمده، معرفی نموده است، برخی از اصطلاحات صوفیه را معنا کرده است، احادیث متن را از کتاب‌های معتبر استخراج نموده است، شرح حالی از مصنف آورده است، اصطلاح محبت را با بهره‌گیری از آثار صوفیه تفسیر کرده است و درآمدی بر دانش تصوف نگاشته است[۴].
پانویس
منابع مقاله
تقدیم و متن کتاب.