الهداية في شرح الكفاية (شیرازی، محمدجعفر)

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    الهدایة فی شرح الکفایة ( شیرازی، محمد جعفر )
    نام کتاب الهدایة فی شرح الکفایة ( شیرازی، محمد جعفر )
    نام های دیگر کتاب کفایه الاصول. شرح
    پدیدآورندگان مجتهد شیرازی، محمد جعفر (شارح)

    آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین (نويسنده)

    زبان عربی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏3‎‏ ‎‏ک‎‏7025‎‏
    موضوع آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، 1255 - 1329ق. کفایه الاصول - نقد و تفسیر

    اصول فقه شیعه

    ناشر دار العلم
    مکان نشر قم - ایران
    سال نشر
    کد اتوماسیون 13213


    درباره شرح:

    «الهداية فى شرح الكفاية» اثر محمدجعفر بن طاهر شيرازى از جمله شروح عربى كتاب كفاية الاصول مرحوم آخوند خراسانى است.

    شيوه شرح كتاب بدين‌گونه است كه در ابتدا در يك سطر عبارتى از كتاب كفايه را آورده و در زير آن به‌طور مفصل به شرح و توضيح مطالب كفايه مى‌پردازد.

    هدف شارح از نوشتن اين شرح اين بوده است كه شرحى مختصر و نافع كه مشتمل بر مطالب دقيق و عالى حسب نظر خويش و آنچه كه از اساتيد خود آموخته بر كفايه بنويسد تا ذخيره الهى براى او گردد.(متن كتاب، ص2)

    البته برخلاف نيت شارح، اين شرح مفصل است و از حد اختصار خارج شده است. جلد اول اين شرح تا بحث آخر بحث سوم از مقصد اول كه درباره اجزاء است ادامه پيدا كرده است.

    هدف شارح اين بوده است كه پيچيدگى‌ها و سختى‌هايى كه در كلام مرحوم آخوند خراسانى در كفايه هست را برطرف نمايد و براى مخاطبين آن واضح و روشن بگرداند.

    از آنجايى كه عبارات صاحب كفايه داراى معانى بلندى است، و در يك جمله كوتاه، مفاهيم مغلق و فراوانى خوابيده است لذا گره‌گشايى از مطالب آن، نياز به سطور فراوانى دارد. از اين‌رو جلد اول اين كتاب فقط تا مبحث اجزاء از مباحث ماده امر ادامه پيدا كرده است.

    نثر عربى اين كتاب، ساده و روان است و براى محصلينى كه به اين شرح عربى رجوع مى‌كنند بسيار قابل استفاده و شامل نكات خوبى جهت سهولت يادگيرى مطالب كفايه مى‌باشد؛ مثلاً وقتى صاحب كفايه مى‌فرمايد كه براى صيغه امر معانى متفاوتى وجود دارد، شارح براى توضيح اين عبارت معانى مختلفى كه به نظر مى‌رسد را بيان كرده و اشاره مى‌كند كه معانى اين صيغه شامل: ترجى، تمنى، تهديد، انذار، اهانت، احتقار، تعجيز، تسخير و غيره مى‌باشد. (متن كتاب، ص 69)و يا در مواردى ديگر وقتى سخن از جمله خبريه مى‌شود، شارح در توضيح اين موضوع به چند نمونه از اين جمله‌ها اشاره مى‌كند. (متن كتاب، ص 70)

    كتاب فاقد فهرست و پاورقى نمى است.

    منبع مقاله:

    مقدمه و متن كتاب.

    نويسنده مقاله: محمدصادق قاسمى‌نژاد.


    پیوندها

    مطالعه کتاب الهدایة فی شرح الکفایة ( شیرازی، محمد جعفر ) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور