الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[شهریار، سید محمدحسین|سید محمدحسین شهریار]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[کنتوری، سید میر حامدحسین|سید میر حامد حسین هندى نیشابورى]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR14798.jpg|بندانگشتی|شهریار، سید محمدحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR01623.jpg|بندانگشتی|کنتوری، سید میر حامدحسین|175px]]


    '''سید محمدحسین بهجت تبریزی''' (1285- 1367شمتخلص به شهریار، شاعر ایران اهل آذربایجان بود که به زبان‌های فارسی و ترکی، شعر می‌سرود. مهم‎ترین اثر او، منظومه «حیدربابایه سلام» می‌باشد. وی در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی تبحر داشت اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‎های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.
    '''سید میر حامد حسین هندى نیشابورى''' (۱۲۴۶-۱۳۰۶قعالم، متکلم، دین‌شناس و از مدافعان اتحاد مسلمین، و مبارزه با تحریف و تفرقه و اختلافات مذهبی، مشهورترین اثر او کتاب [[عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار]] در اثبات امامت و دفاع از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام]] است.


    شهریار شاعری است یکه‌تاز در میدان توحید و وادی عرفان که عمق اعتقادات او را در اشعاری همچون صدای خدا، قیام محمد، مناجات، علی و شب، علی ای همای رحمت، شریح قاضی، کاروان کربلا، هدیه عید غدیر، اسلام و خدمت اجتماع، جهاد و... می‌توان دریافت.
    میرحامد حسین از سادات موسوی است. و نسبش با 27 واسطه به امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌رسد. اجدادش اهل نیشابور بوده‌اند که بعدها بنا به دلایلی به هند سفر می‌کنند و در همانجا اقامت می‌گزینند.


    لطف سخن شهریار، به چیرگی بی‌نظیر او در سرودن شعر به دو زبان «دری و آذری» بود و این نکته او را در میان اقران و شاعران معاصر ایران، ممتاز کرده بود.
    میر حامد حسین عالمى پر تتبع و پر اطلاع و محیط بر آثار و اخبار و میراث علمى اسلامى بود تا حدّى که هیچ یک از معاصران و متأخران و حتى بسیارى از علماء پیشین به پایۀ او نرسیدند. همۀ عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینى و حراست اسلام و مرزبانى حوزۀ دین راستین گذرانید و همه چیز خود را در راه استوارى حقایق مسلم دینى از دست داد.


    محمدحسین شهریار در نهم مرداد 1367ش به بیمارستان مهر تهران منتقل شد و در سحرگاه 27 شهریور 1367ش، چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش روز 28 شهریورماه، در میان انبوه جمعیت به تبریز منتقل و در مقبرةالشعراء تبریز به خاک سپرده شد.
    سرانجام ایشان در هجدهم ماه صفر سال 1306ق دعوت حق را لبیک گفت و در حسینیۀ جناب غفران مآب مدفون شد. خبر وفات ایشان در عراق برپایى مجالس متعدّد فاتحه‌خوانى را در پى داشت. تمامى علماء شریک عزا گشته و بزرگان زیادى در رثاء او به سرودن قصیده و مرثیه پرداختند.


    27 شهریور روز درگذشت شهریار، «روز شعر و ادب فارسی» نام‎‎گذاری شده است.<div class="mw-ui-button">[[شهریار، سید محمدحسین|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[کنتوری، سید میر حامدحسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۷

    کنتوری، سید میر حامدحسین

    سید میر حامد حسین هندى نیشابورى (۱۲۴۶-۱۳۰۶ق)، عالم، متکلم، دین‌شناس و از مدافعان اتحاد مسلمین، و مبارزه با تحریف و تفرقه و اختلافات مذهبی، مشهورترین اثر او کتاب عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار در اثبات امامت و دفاع از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است.

    میرحامد حسین از سادات موسوی است. و نسبش با 27 واسطه به امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌رسد. اجدادش اهل نیشابور بوده‌اند که بعدها بنا به دلایلی به هند سفر می‌کنند و در همانجا اقامت می‌گزینند.

    میر حامد حسین عالمى پر تتبع و پر اطلاع و محیط بر آثار و اخبار و میراث علمى اسلامى بود تا حدّى که هیچ یک از معاصران و متأخران و حتى بسیارى از علماء پیشین به پایۀ او نرسیدند. همۀ عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینى و حراست اسلام و مرزبانى حوزۀ دین راستین گذرانید و همه چیز خود را در راه استوارى حقایق مسلم دینى از دست داد.

    سرانجام ایشان در هجدهم ماه صفر سال 1306ق دعوت حق را لبیک گفت و در حسینیۀ جناب غفران مآب مدفون شد. خبر وفات ایشان در عراق برپایى مجالس متعدّد فاتحه‌خوانى را در پى داشت. تمامى علماء شریک عزا گشته و بزرگان زیادى در رثاء او به سرودن قصیده و مرثیه پرداختند.