امالی (ابهام زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
*[[الأمالي (طوسی)]] تأليف شيخ الطائفه، ابوجعفر، محمد بن حسن طوسى(385 - 460ق) شامل رواياتى است كه شيخ الطائفه در نجف اشرف طى جلسات منظمى براى شاگردان خود املاء مى‌كرده است. | *[[الأمالي (طوسی)]] تأليف شيخ الطائفه، ابوجعفر، محمد بن حسن طوسى (385 - 460ق) شامل رواياتى است كه شيخ الطائفه در نجف اشرف طى جلسات منظمى براى شاگردان خود املاء مى‌كرده است. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*[[الأمالی(ابوعلى قالى)]] تأليف ابوعلى، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابوعلى قالى(288 - 356ق)، در موضوعات مختلف تفسير، حديث، لغت، تاريخ و... | *[[الأمالی(ابوعلى قالى)]] تأليف ابوعلى، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابوعلى قالى (288 - 356ق)، در موضوعات مختلف تفسير، حديث، لغت، تاريخ و... | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۰۱
ألامالی: امالى، جمع املا است و در اصطلاح، كتابى را گويند كه استاد تقرير كند و شاگردان بنويسند.. این لفظ ممکن است بر یکی از عناوین زیر اشاره داشته باشد:
- الأمالی(سید مرتضی) تأليف سيد مرتضى مشتمل بر ۸۰ مجلس و بخش تکمله
- امالی شيخ صدوق اثر ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه قمى، معروف به شيخ صدوق، از جمله كتبى است كه حاوى روايات و مباحثی در عرصه‌هاى مختلف اخلاقى، نقل فضايل اهل بيت(ع)، مسائل تاريخى، اجتماعى و... مى‌باشد.
- الأمالي (مفيد) نوشته شيخ مفيد شامل روايات اخلاقى، اعتقادى و تاريخ اسلام
- الأمالي (طوسی) تأليف شيخ الطائفه، ابوجعفر، محمد بن حسن طوسى (385 - 460ق) شامل رواياتى است كه شيخ الطائفه در نجف اشرف طى جلسات منظمى براى شاگردان خود املاء مى‌كرده است.
- الأمالی (یحیی بن حسین) نوشته یکی از علمای زیدی مذهب مشتمل بر احاديثى با مضمون اعتقادى و اخلاقى از ديدگاه زيدى
- الأمالی(ابوعلى قالى) تأليف ابوعلى، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابوعلى قالى (288 - 356ق)، در موضوعات مختلف تفسير، حديث، لغت، تاريخ و...
- أمالي الزّجّاجي تأليف عبد الرحمان بن اسحاق زجاجی در موضوعات مختلف روايى، تاريخى، شعر، قصه‌هاى عرب و... به زبان عربى، در قرن چهارم هجرى
- الأمالي المطلقة تأليف ابن‌حجر عسقلانى از دانشمندان معروف اهل‌سنت
- أمالي المحاملي مجموعه املاءهاى حسين بن اسماعيل محاملى توسط دو تن از شاگردانش