برقعی، سید علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ برقعی، علی‌اکبر را به علیاکبر برقعی قمی منتقل کرد)
    جز (جایگزینی متن - 'مى‏ن' به 'می‌ن')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR05548.jpg|بندانگشتی|علی‎اکبر برقعی قمی]]
    [[پرونده:NUR05548.jpg|بندانگشتی|علی‌اکبر برقعی قمی]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type="authorName" |علی‎اکبر برقعی قمی
    ! نام!! data-type="authorName" |علی‌اکبر برقعی قمی
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‎الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]
    | data-type="authorTeachers" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]


    [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینى]]
    [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینى]]
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    </div>
    </div>


    '''علی‎اکبر برقعی قمی'''، متولد 1317ق، عالم، ادیب و نویسنده معاصر و مؤسس دبستان و دبیرستان سنایی در سال‎های 1313ش و 1315ش، است. [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‎الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] از معروف‎ترین اساتید وی و کتاب [[راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها|راهنمای دانشوران]]، از مشهورترین آثار او می‎باشد.
    '''علی‌اکبر برقعی قمی'''، متولد 1317ق، عالم، ادیب و نویسنده معاصر و مؤسس دبستان و دبیرستان سنایی در سال‎های 1313ش و 1315ش، است. [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] از معروف‎ترین اساتید وی و کتاب [[راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها|راهنمای دانشوران]]، از مشهورترین آثار او می‌باشد.


    «سید على‎اکبر برقعی قمی»، فرزند سید رضى، از علما، ادبا و نویسندگان معاصر تهران است. وى در شب یازدهم ماه مبارک رمضان 1317ق، در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. آموزش مقدماتى را در مکتب فراگرفت و از آن پس به تحصیل علوم عربى، دینى و ادبى پرداخت. پس از تحصیلات علوم عقلى و نقلى نزد استادان، شروع به تدریس نمود. حوزه‏ى درسى به وجود آورد و به دانش‏پژوهى و دانش‏پرورى پرداخت. در بیست سالگى از مراجع زمان اجازه اجتهاد کسب کرد. در سال 1313ش، یک دبستان و در سال 1315ش، یک دبیرستان تأسیس کرد و هر دو را به نام سنایى موسوم ساخت. پس از ورود آیت‏الله العظمى حائرى یزدى به قم و تأسیس حوزه‏ى علمیه‏، آیت‏الله برقعى یکى از مشاروان او بود و درباره مشکلات روحانیت و وضع تحصیلى طلاب با او تبادل نظر مى‏کرد. آیت‏الله برقعى در زمان جنگ جهانى دوم یاور مردم بود و به تشکیل انجمن خیریه همت گماشت و از متمکنین تهران و قم کمک گرفت و در منطقه‏اى که سکونت داشت نانوایى ایجاد کرد. بدین طریق به بینوایان کمک و مساعدت مى‏نمود. در سال 1329ش، که در ایران جمعیت هواداران صلح به ریاست ملک‏الشعراى بهار تشکیل شد، از آیت‏الله برقعى خواستند که به جمعیت صلح در ایران کمک کند و او نیز اولین سخنرانى خود را در مسجد امام خمینى(ره) (شاه سابق) تهران تحت عنوان «صلح و نیروى نگهبان آن» ایراد کرد. شعار «به عدل سوگند، صلح پیروز است» به‎واسطه ایشان رایج شد. به همین منظور به کنگره‏ى جهانى صلح دعوت شد که یک بار در پاریس و بار دیگر در وین تشکیل شد و به‎عنوان یک پیشواى روحانى مسلمان سخنرانى کرد. پس از مراجعت از سفر اروپا از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید مدت چهارده سال طول کشید. آیت‏الله برقعى به شعر و شاعرى علاقه‎مند بود و شعر هم مى‎گفت. قسمتى از اشعار وى از بین رفته است و فقط حدود دو هزار بیت آن گردآورى شده است.
    «سید علی‌اکبر برقعی قمی»، فرزند سید رضى، از علما، ادبا و نویسندگان معاصر تهران است. وى در شب یازدهم ماه مبارک رمضان 1317ق، در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. آموزش مقدماتى را در مکتب فراگرفت و از آن پس به تحصیل علوم عربى، دینى و ادبى پرداخت. پس از تحصیلات علوم عقلى و نقلى نزد استادان، شروع به تدریس نمود. حوزه‏ى درسى به وجود آورد و به دانش‏پژوهى و دانش‏پرورى پرداخت. در بیست سالگى از مراجع زمان اجازه اجتهاد کسب کرد. در سال 1313ش، یک دبستان و در سال 1315ش، یک دبیرستان تأسیس کرد و هر دو را به نام سنایى موسوم ساخت. پس از ورود آیت‏الله العظمى حائرى یزدى به قم و تأسیس حوزه‏ى علمیه‏، آیت‏الله برقعى یکى از مشاروان او بود و درباره مشکلات روحانیت و وضع تحصیلى طلاب با او تبادل نظر می‌کرد. آیت‏الله برقعى در زمان جنگ جهانى دوم یاور مردم بود و به تشکیل انجمن خیریه همت گماشت و از متمکنین تهران و قم کمک گرفت و در منطقه‏‌اى که سکونت داشت نانوایى ایجاد کرد. بدین طریق به بینوایان کمک و مساعدت می‌نمود. در سال 1329ش، که در ایران جمعیت هواداران صلح به ریاست ملک‏‌الشعراى بهار تشکیل شد، از آیت‏الله برقعى خواستند که به جمعیت صلح در ایران کمک کند و او نیز اولین سخنرانى خود را در مسجد امام خمینى(ره) (شاه سابق) تهران تحت عنوان «صلح و نیروى نگهبان آن» ایراد کرد. شعار «به عدل سوگند، صلح پیروز است» به‌واسطه ایشان رایج شد. به همین منظور به کنگره‏ى جهانى صلح دعوت شد که یک بار در پاریس و بار دیگر در وین تشکیل شد و به‌عنوان یک پیشواى روحانى مسلمان سخنرانى کرد. پس از مراجعت از سفر اروپا از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید مدت چهارده سال طول کشید. آیت‏الله برقعى به شعر و شاعرى علاقه‌مند بود و شعر هم مى‌گفت. قسمتى از اشعار وى از بین رفته است و فقط حدود دو هزار بیت آن گردآورى شده است.


    ==اساتید==
    ==اساتید==
    اساتید وی در رشته‏هاى مختلف غیر از اساتید علوم ادبى عبارتند از:
    اساتید وی در رشته‌هاى مختلف غیر از اساتید علوم ادبى عبارتند از:
    # میرزا محمد معروف به ارباب، که علاوه بر معلومات عقلى و نقلى، محضرى دوست‎داشتنى و بیانى دلنشین داشت؛
    # میرزا محمد معروف به ارباب، که علاوه بر معلومات عقلى و نقلى، محضرى دوست‎داشتنى و بیانى دلنشین داشت؛
    # عالم اصولى خبیر شیخ ابوالقاسم، معروف به صغیر؛
    # عالم اصولى خبیر شیخ ابوالقاسم، معروف به صغیر؛
    خط ۵۳: خط ۵۳:
    # فقیه متبحر و اصولى محقق [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائرى یزدى]] (مؤسس حوزه علمیه قم)، که 15 سال در حلقات درس ایشان شرکت نموده و استفاده کرده است؛  
    # فقیه متبحر و اصولى محقق [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائرى یزدى]] (مؤسس حوزه علمیه قم)، که 15 سال در حلقات درس ایشان شرکت نموده و استفاده کرده است؛  
    # [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینى]] که حقیقتاً احاطه عجیبى به چندین علم داشت؛
    # [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینى]] که حقیقتاً احاطه عجیبى به چندین علم داشت؛
    # [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] (البته از این دو بزرگوار فقط در موقع توقفشان در قم که به‎عنوان تبعید به سر مى‏بردند استفاده نموده است؛
    # [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] (البته از این دو بزرگوار فقط در موقع توقفشان در قم که به‌عنوان تبعید به سر می‌بردند استفاده نموده است؛
    # استاد یگانه و حکیم فرزانه، آقا میرزا على‌‏اکبر حکمى یزدى (در منطق و فلسفه و هیئت)؛  
    # استاد یگانه و حکیم فرزانه، آقا میرزا على‌‏اکبر حکمى یزدى (در منطق و فلسفه و هیئت)؛  


    خط ۶۰: خط ۶۰:
    # راهنماى دانشوران (سه جلد، 1329-1328)؛  
    # راهنماى دانشوران (سه جلد، 1329-1328)؛  
    # راهنماى قم (در تاریخ قم و آثار تاریخى آن، با مقدمه رشید یاسمى، 1317)؛
    # راهنماى قم (در تاریخ قم و آثار تاریخى آن، با مقدمه رشید یاسمى، 1317)؛
    # راهنماى دین‎داران (1324)؛  
    # راهنماى دین‌داران (1324)؛  
    # کانون احساسات (در واقعه کربلا)؛  
    # کانون احساسات (در واقعه کربلا)؛  
    # کاخ دلاویز (یا تاریخ شریف رضى)؛  
    # کاخ دلاویز (یا تاریخ شریف رضى)؛  
    خط ۷۰: خط ۷۰:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    [https://rasekhoon.net/mashahir/show/590964 برگرفته با اندکی اصلاح از سایت راسخون، صفحه مشاهیر، علی‎اکبر برقعی، به نقل از گلزار مشاهیر: زندگی‎نامه درگذشتگان ایران (1358-1376)، پژوهش مریم آقا شیخ محمد، سعید نوری، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران با همکاری نشر زیتون، چاپ اول، 1377]،
    [https://rasekhoon.net/mashahir/show/590964 برگرفته با اندکی اصلاح از سایت راسخون، صفحه مشاهیر، علی‌اکبر برقعی، به نقل از گلزار مشاهیر: زندگی‌نامه درگذشتگان ایران (1358-1376)، پژوهش مریم آقا شیخ محمد، سعید نوری، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران با همکاری نشر زیتون، چاپ اول، 1377]،


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۵

    علی‌اکبر برقعی قمی
    نام علی‌اکبر برقعی قمی
    نام‌های دیگر برقعي قمي، علي اکبر

    کاشف

    نام پدر سید رضى
    متولد 1278ش / 1317ق / 1900م
    محل تولد قم
    رحلت 1366ش / 1407ق / 1987م
    اساتید آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی

    میرزا حسین نائینى

    سید ابوالحسن اصفهانى

    برخی آثار ‏كاخ دلاویز یا تاریخ شریف رضی

    راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها

    کد مؤلف AUTHORCODE05548AUTHORCODE

    علی‌اکبر برقعی قمی، متولد 1317ق، عالم، ادیب و نویسنده معاصر و مؤسس دبستان و دبیرستان سنایی در سال‎های 1313ش و 1315ش، است. آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی از معروف‎ترین اساتید وی و کتاب راهنمای دانشوران، از مشهورترین آثار او می‌باشد.

    «سید علی‌اکبر برقعی قمی»، فرزند سید رضى، از علما، ادبا و نویسندگان معاصر تهران است. وى در شب یازدهم ماه مبارک رمضان 1317ق، در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. آموزش مقدماتى را در مکتب فراگرفت و از آن پس به تحصیل علوم عربى، دینى و ادبى پرداخت. پس از تحصیلات علوم عقلى و نقلى نزد استادان، شروع به تدریس نمود. حوزه‏ى درسى به وجود آورد و به دانش‏پژوهى و دانش‏پرورى پرداخت. در بیست سالگى از مراجع زمان اجازه اجتهاد کسب کرد. در سال 1313ش، یک دبستان و در سال 1315ش، یک دبیرستان تأسیس کرد و هر دو را به نام سنایى موسوم ساخت. پس از ورود آیت‏الله العظمى حائرى یزدى به قم و تأسیس حوزه‏ى علمیه‏، آیت‏الله برقعى یکى از مشاروان او بود و درباره مشکلات روحانیت و وضع تحصیلى طلاب با او تبادل نظر می‌کرد. آیت‏الله برقعى در زمان جنگ جهانى دوم یاور مردم بود و به تشکیل انجمن خیریه همت گماشت و از متمکنین تهران و قم کمک گرفت و در منطقه‏‌اى که سکونت داشت نانوایى ایجاد کرد. بدین طریق به بینوایان کمک و مساعدت می‌نمود. در سال 1329ش، که در ایران جمعیت هواداران صلح به ریاست ملک‏‌الشعراى بهار تشکیل شد، از آیت‏الله برقعى خواستند که به جمعیت صلح در ایران کمک کند و او نیز اولین سخنرانى خود را در مسجد امام خمینى(ره) (شاه سابق) تهران تحت عنوان «صلح و نیروى نگهبان آن» ایراد کرد. شعار «به عدل سوگند، صلح پیروز است» به‌واسطه ایشان رایج شد. به همین منظور به کنگره‏ى جهانى صلح دعوت شد که یک بار در پاریس و بار دیگر در وین تشکیل شد و به‌عنوان یک پیشواى روحانى مسلمان سخنرانى کرد. پس از مراجعت از سفر اروپا از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید مدت چهارده سال طول کشید. آیت‏الله برقعى به شعر و شاعرى علاقه‌مند بود و شعر هم مى‌گفت. قسمتى از اشعار وى از بین رفته است و فقط حدود دو هزار بیت آن گردآورى شده است.

    اساتید

    اساتید وی در رشته‌هاى مختلف غیر از اساتید علوم ادبى عبارتند از:

    1. میرزا محمد معروف به ارباب، که علاوه بر معلومات عقلى و نقلى، محضرى دوست‎داشتنى و بیانى دلنشین داشت؛
    2. عالم اصولى خبیر شیخ ابوالقاسم، معروف به صغیر؛
    3. عالم بسیار مدقق، شیخ ابوالقاسم کبیر؛
    4. شیخ حسن فاضل؛
    5. فقیه متبحر و اصولى محقق آیت‌‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائرى یزدى (مؤسس حوزه علمیه قم)، که 15 سال در حلقات درس ایشان شرکت نموده و استفاده کرده است؛
    6. میرزا حسین نائینى که حقیقتاً احاطه عجیبى به چندین علم داشت؛
    7. سید ابوالحسن اصفهانى (البته از این دو بزرگوار فقط در موقع توقفشان در قم که به‌عنوان تبعید به سر می‌بردند استفاده نموده است؛
    8. استاد یگانه و حکیم فرزانه، آقا میرزا على‌‏اکبر حکمى یزدى (در منطق و فلسفه و هیئت)؛

    آثار

    فهرست برخی از آثار ایشان عبارت است از:

    1. راهنماى دانشوران (سه جلد، 1329-1328)؛
    2. راهنماى قم (در تاریخ قم و آثار تاریخى آن، با مقدمه رشید یاسمى، 1317)؛
    3. راهنماى دین‌داران (1324)؛
    4. کانون احساسات (در واقعه کربلا)؛
    5. کاخ دلاویز (یا تاریخ شریف رضى)؛
    6. مهر تابان (در سیرت على(ع)، 1317)؛ز
    7. جلوه حق (در سیرت على بن ابى‏طالب، 1319)؛
    8. بامداد روشن (در اسرار واگذارى خلافت حضرت امام حسن(ع) به معاویه، 1320)؛
    9. ترجمه شیعه یا پدیدآورندگان فنون اسلام (اثر سید حسن صدر، 1319)؛
    10. چرا از مرگ بترسم (اثر ابن مسکویه، ترجمه لماذا أخاف الموت، 1327).

    منابع مقاله

    برگرفته با اندکی اصلاح از سایت راسخون، صفحه مشاهیر، علی‌اکبر برقعی، به نقل از گلزار مشاهیر: زندگی‌نامه درگذشتگان ایران (1358-1376)، پژوهش مریم آقا شیخ محمد، سعید نوری، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران با همکاری نشر زیتون، چاپ اول، 1377،

    وابسته‌ها

    ‏كاخ دلاویز یا تاریخ شریف رضی

    راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها