تدین، مهدی
| نام | تدین، مهدی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | حاج شيخ محمد جعفر |
| متولد | 1317ش |
| محل تولد | نجف‌آباد اصفهان |
| رحلت | |
| اساتید | سعيد نفيسى |
| برخی آثار | رسائل ابوالحسن عامری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05906AUTHORCODE |
مهدى تدين نجف‌آبادى (1317- نجف آباد)، عضو هیئت علمی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جندی‌شاپور اهواز، استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آّباد، نویسنده، محقق
ولادت
او در سال 1317 در نجف‌آباد اصفهان به دنيا آمد. پدرش حاج شيخ محمد جعفر، از عالمان معروف شهر و كشاورز بود.
تحصیلات
ايشان تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در نجف‌آباد گذراند و در سال 1337، براى ادامه تحصيل، به تهران سفر كرد و در دانشسراى عالى به تحصيل پرداخت. تحصيلات دانشگاهى ايشان به قرار زير است:
- كارشناسى زبان و ادبيات فارسی دانشسراى عالى تهران، در سال 1340
- كارشناسى ارشد زبان و ادبيات فارسی دانشگاه تهران، در سال 1349
- دكتراى زبان و ادبيات فارسی دانشگاه تهران، در سال 1356.
ايشان مطالعات سال تحصيلى70- 71 را در آمريكا، در دانشگاه تگزاس، گذراند.
وى از خاطرات دوران تحصيل چنين مى‌گويد:" در آغاز سال دوم با دوستان درباره استادان و ارزيابى ايشان سخن گفتيم و بدين نتيجه رسيديم كه استادان ما آن كسانى نيستند كه در رشته ادبيات در سطح كشور معروفند. از اين‌رو چهار يا پنج نفر بوديم كه از معاونت دانشسراى عالى وقت گرفتيم و از او خواستيم كه براى دعوت استادان نامدار اقدام كند. او با كمال خرسندى خواهش ما را برآورده ساخت و استادان بزرگ را با شرايط استثنايى دعوت كرد، از جمله مرحوم سعيد نفيسى، بديع‌الزمان فروزانفر، استاد ذبيح‌الله صفا و چند تن ديگر براى تدريس آمدند و از حضور ايشان بهره‌مند شديم."
تدين در كنار تحصيل، در باغ و مزارع به كار مى‌پرداخت و در دوره ابتدايى و متوسطه به ورزش كردن علاقه وافرى داشت. او همچنين به تدريس در دبيرستان‌ها و مدارس عالى كشور نيز اشتغال داشت.
اساتيد
استادان سعيد نفيسى، مرحوم بديع‌الزمان فروزانفر، ذبيح‌الله صفا، محمد صادق كيا، دكتر ضياءالدين سجادى، استاد احمد افشار شيرازى، دكتر منوچهر، دكتر ماهيار نوايى، دكتر احمد تفضلى، دكتر پرويز ناتل خانلرى، دكتر قاسم تويسركانى.
وى به طور رسمى در سال 1353 وارد دانشگاه شد و در طى سال‌هاى 1359-1360 پس از شروع جنگ، مدتى در ستاد انقلاب فرهنگى و در كميته تألیف و ترجمه فعاليت كرد. در سال 1362 به اهواز بازگشت و در دانشگاه اهواز به كار خودش ادامه داد.
وى عضو هيئت علمى و استاد دانشگاه اصفهان است. ايشان در تمام دوران اشتغال، جزو مديريت گروه ادبيات بودند. وى از سال 1340 با مدرك كارشناسى ادبيات از دانشسرا به تدريس در آموزش و پرورش مشغول شد و پس از گذراندن دوره‌هاى كارشناسى ارشد و دكترى از سال1356- 1379 در دانشگاه اهواز فعاليت دانشگاهى خود را آغاز كرد و در سال (1379) به دانشگاه اصفهان منتقل شد.
نامبرده در سال 1383 به افتخار بازنشستگى نائل آمد ولى از فعاليت خود دست نكشيد و كماكان در دانشگاه مذكور به تدريس ادبيات فارسی، عربى و متون عرفانى اشتغال دارد. از وى در سال‌هاى اخير (1386) توسط دانشگاه آزاد اسلامى واحد نجف‌آباد، براى تدريس برخى مواد درسى دعوت به عمل آمده است.
وى با ترجمه كتاب «شرح نهاية الحكمة»،(تألیف علامه طباطبائى) در سال 1371 به عنوان كتاب سال جمهورى اسلامى ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى حائز جايزه‌اى به همراه تقديرنامه توسط رئيس جمهور وقت شد.
آثار
- ترجمه زبدة الحقايق، عين القضاة همدانى.
- ترجمه الملاقية و الصوفية و اهل الفتوة، ابوالعلاء عقيقى.
- ترجمه رسائل فلسفى، ابوالحسن عامرى، نوشته سحبان خليفات.
- ترجمه عقلاء الجائين، ابن حبيب نيشابورى.
- ترجمه و شرح نهاية الحكمة، تألیف علامه طباطبائى.