ترکی، عبدالله بن عبدالمحسن

    از ویکی‌نور
    NUR13357.jpg
    نام عبدالله بن عبدالمحسن ترکی
    نام‌های دیگر
    نام پدر عبدالمحسن
    متولد 1359ق
    محل تولد عربستان
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    • أصول مذهب الإمام أحمد بن حنبل؛
    • أسباب اختلاف الفقهاء
    کد مؤلف AUTHORCODE13357AUTHORCODE

    عبدالله بن عبدالمحسن ترکی (متولد 1359ق)، وزیر سابق وزارت امور اسلامی و اوقاف و دعوت و ارشاد عربستان، دبیرکل رابط سازمان جهان اسلام، معاون دانشکده زبان عربی، مدیر دانشگاه امام محمد بن سعود.

    تولد

    ایشان در 1359ق/1940م در روستای «حرمة» از قرای منطقه مجمعه استان ریاض متولد شد.

    تحصیلات

    تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش گذراند و دروس متوسطه را در مجمعه به اتمام رساند. او لیسانس خود را در سال 1383ق از دانشگاه ریاض اخذ نمود. و از پایان‌نامه کارشناسی ارشدش با عنوان «اسباب اختلاف الفقهاء» در سال 1389ق دفاع نمود و در سال 1393ق در دانشگاه الازهر موفق به اخذ درجه دکتری گشت[۱].

    مناصب و عقاید

    از مناصب او دبیر کل رابط سازمان جهان اسلام که مقر آن در مکه مکرمه واقع شده، می‌باشد. اگرچه حضور بسیاری در رسانه‌ها ندارد اما او را یکی از چهره‌های مؤثر در حکومت‌داری کشورش به دلیل نظریه‌های فکری و حرکتی‌اش می‌دانند. این تجربه را نیز به دوران زندگی مقطعی‌اش در مصر هنگامی‌که در این کشور درس می‌خواند، بازمی‌گردد. برای همین مصری‌ها او را از چهره‌های متدین عربستانی در مصر می‌دانند که بسیار متأثر از الازهری‌ها و اخوانی‌ها است. این در حالی است که او یکی از عضو "هیئت علمای بزرگ" عربستان محسوب می‌شود. اندیشه‌ها، تمایلات و نگرش‌های عبدالله الترکی را نمی‌توان از لابه‌لای صحبت‌های سیاسی و امنیتی کشف کرد، به‌ویژه که برخلاف بسیاری از هم‌کیشانش بیشتر چهره‌ای اداره‌ای است که چندان تمایلی به حضور در ملأعام و عناوین روزنامه‌ها ندارد، چندان در رسانه‌ها اظهارنظر نمی‌کند و حتی می‌خواهد بیش از این‌ها شخصیتش مخفی باقی بماند. وی در زمانی که مسئولیت اداره دانشگاه امام محمد بن سعود در مطالعات اسلامی را بر عهده داشت بیشتر نسل جهادی‌های سلفی را تربیت می‌کرد که در زمان جنگ داخلی افغانستان به کوه‌های این کشور اعزام می‌شدند. یکی دیگر از مناصب او در کنار دیگر مناصبش، مسئول وزارتی با عنوانی طولانی موسوم به "وزارت امور اسلامی و اوقاف و دعوت و ارشاد" می‌باشد که شش سال صدارت آن را بر عهده داشت. هدف از انتخاب او در این سمت ترمیم آثار خشونت‌آمیز به‌جامانده از دوران قبل از او بود که نقش به سزایی در ترویج خشونت و دیدگاه‌های جهادی سلفی‌ها داشت. اما ترکی خود نیز عقاید تند سلفی دارد با این تفاوت که معتقد است باید در ترویج این افکار با محافظه‌کاری بیشتری فعالیت کرد. با همه فرقه‌های اسلامی دشمن است به‌رغم این‌که دانشگاهی که او ریاستش را بر عهده دارد میزبان بسیاری از دانشجویان چه عربستانی چه خارجی است که اجازه می‌دهد به آزادی اندیشه‌ها و ایدئولوژی خود را دنبال کنند. در این میان توجه ویژه‌ای به افراد متمایل به اخوان‌المسلمین دارد و اجازه می‌دهد که اندیشه‌های آنها در سیاست‌های آموزشی عربستان دخالت کند. برای همین است که بسیاری از تحلیلگران بر این اعتقاد هستند که به‌رغم همه تلاش‌های حکومت عربستان برای جلوگیری از نفوذ اندیشه‌های اخوانی، این جریان توانسته است در جامعه این کشور رخنه کند. عبدالله ترکی همچنین از کسانی است که توانسته از فرهنگ آموزشی مصر و سوریه الگوبرداری کرده و در قالب آنها به ترویج اندیشه‌های سید قطب در عربستان بپردازد[۲].

    آثار

    تألیف

    1. أصول مذهب الإمام أحمد بن حنبل؛
    2. أسباب اختلاف الفقهاء؛
    3. منهاج الإسلام في بناء الأسر؛
    4. منهاج الملك عبدالعزيز؛
    5. مجمل اعتقاد أئمة السلف؛
    6. منهج التعامل مع السيرة؛
    7. الإمام محمد بن سعود (دولة الدعوة والدعاة)؛
    8. الأمة الوسط والمنهاج النبوي في الدعوة إلى الله؛
    9. مسؤولية الدول الإسلامية عن الدعوة إلى الله؛
    10. المملكة العربية السعودية وخدمتها للإسلام والمسلمين في الغرب؛
    11. الإسلام وحقوق الإنسان؛
    12. تأملات في دعوة الشيخ محمد بن عبدالوهاب.

    تحقیق

    1. مناقب الإمام أحمد بن حنبل لابن الجوزي؛
    2. حلية الفقهاء «لأحمد بن فارس الرازي»؛
    3. المقنع والشرح الكبير والانصاف؛
    4. الواضح في أصول الفقه لابن عقيل؛
    5. المدخل إلى مذهب الإمام أحمد بن حنبل لابن بدران؛
    6. المغني لابن قدامة (بالاشتراك)؛
    7. شرح مختصر الروضة «للطوفي»؛
    8. شرح العقيدة الطحاوية لابن ابي العز؛
    9. محنة الإمام أحمد لعبد الغني المقدسي؛
    10. الجوهر المحصل في مناقب الإمام أحمد بن حنبل «لمحمد بن ابي بكر السعدي»؛
    11. الرحلة الملكية ليوسف يس؛
    12. الإرشاد إلى سبيل الرشاد لابي موسى الهاشمي؛
    13. الكافي لابن قدامة؛
    14. الاقناع لطالب الانتفاع للحجاوي؛
    15. منتهى الإرادات للفتوحي؛
    16. البداية والنهاية لابن كثير؛
    17. تفسير الطبري؛
    18. الدر المنثور للسيوطي؛
    19. الجامع لأحكام القرآن الكريم للقرطبي؛
    20. مسند الإمام أحمد؛
    21. المحرر في الحديث؛
    22. المحرر في الفقه للمجد بن تيمية؛
    23. الفروع لابن مفلح؛
    24. موسوعة شروح الموطأ؛
    25. هداية الراغب[۳].

    پانویس

    1. پایگاه اینترنتی المکتبة الشاملة
    2. پایگاه اینترنتی دیپلماسی ایرانی
    3. پایگاه اینترنتی المکتبة الشاملة


    منابع مقاله

    1. پایگاه اینترنتی المکتبة الشاملة به آدرس:

    http://shamela.ws/index.php/author/164

    1. پایگاه اینترنتی دیپلماسی ایرانی به آدرس:

    http://www.irdiplomacy.ir/fa/news/1921083