تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة (المكاسب المحرمة)

    از ویکی‌نور
    نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
    تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله (المکاسب المحرمه)
    تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة (المكاسب المحرمة)
    پدیدآورانفاضل موحدی لنکرانی، محمد (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرتحریر الوسیله. برگزیده. شرح تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله: المکاسب المحرمه
    ناشرمرکز فقه الأئمة الأطهار علیهم‌السلام
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1385 ش
    چاپ1
    شابک964-7709-30-7
    موضوعخرید و فروش (فقه)

    خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368. تحریر الوسیله - نقد و تفسیر

    فقه جعفری - رساله عملیه

    فقه جعفری - قرن 14

    معاملات (فقه)
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏183‎‏/‎‏9‎‏ ‎‏/‎‏خ‎‏8‎‏ ‎‏ت‎‏30237‎‏ ‎‏1385‎‏ب
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة: المكاسب المحرمة اثر آیت‌الله شيخ محمد فاضل لنكرانى و شرحى تفصيلى بر مسائل، فروعات و احكام تحرير الوسيله امام خمينى است.

    در اين جلد، مباحث نظرى و مبانى و استدلال‌ها و ادله فقهى معاملات و كسب‌ها مخصوصاً كسب‌هاى نامشروع بررسى و از مصاديق و نمونه‌هاى مشخص اين كسب‌ها از ديدگاه فقهاى شيعه بحث شده است.

    انگيزه تأليف

    تبيين مباحث و فروعات فقهى و شناخت اصول نظرى هر مسئله و ابعاد اصولى آن، هدف اصلى اين شرح مفصل است.

    ساختار

    در هر مبحث ابتدا از نظر معيارهاى اصولى و قواعد عقلى فقهى و سپس تطبيق بر مسئله‌هاى مشخص صورت گرفته و ميان آرا و مبانى فقهاى متقدم و متأخر مقايسه انجام شده و ادله و پشتوانه‌هاى مشروعيت نظريه‌ها و فتاوى مشخص شده است.

    گزارش محتوا

    مسائل و فروعات گسترده مربوط به معاملات و كسب‌ها در بخش‌هاى مختلفى مطرح گرديده است. مبحث اول شامل مجموعه مسائل تكسب به اعيان نجسه است كه همه اشكال و انواع آن از نظر نویسنده و شارح ايراد شرعى دارد.

    بحث در مكاسب و معاملات دو وجه دارد يك وجه آن بررسى از منظر حكم تكليفى و وجه ديگر بررسى از منظر حكم وضعى است. نهى تكليفى اشاره به حرمت دارد اما نهى وضعى براى ارشاد به بطلان معامله و كسب است شارح با تبيين ابعاد اين دو جنبه معتقد است در تكسب و مباحث كسب‌هاى حرام بايد اين دو حيثيت را از هم تفكيك كرد.

    سپس مفاد و دامنه معنايى و مفهومى آيه 35 سوره مائده در حرمت ميته و خون و گوشت خوك و ديگر محرمات و نيز آيه 173 سوره بقره و آيه الرجز فاهجر و ديگر آيات مربوط به تحريم محرمات بررسى كرده است.

    برخى استدلال كرده‌اند كه مفاد و معناى حرمت در اين آيات به حرمت اكل و شرب اختصاص دارد و اشاره‌اى به حرمت تكسب به اين امور ندارد. نویسنده، به تبيين ماهيت اين استدلال در قالب يك اشكال پرداخته سپس از مفاد ديگر آيات و روايات مربوط به حرمت تكسب در امور مذكور بحث كرده و به اين نتيجه رسيده كه اين حرمت‌ها جنبه تكليفى ندارد و دلالت و اشاره آن عمدتاً به حرمت وضعى است. در استدلال به برخى از روايات منقول از كتاب فقه رضوى و دعائم الاسلام و جعفريات در اين مورد، نویسنده معتقد است اين روايات قابل اعتنا نيستند چون از جمله كتاب فقه رضوى اعتبارش نزد فقها ثابت نشده است. وى سپس استدلال و مبانى امام خمينى و ديگر فقها را در تبيين ماهيت حرام بيع و شرا در اعيان نجسه توضيح داده و ميان اقوال و آراى گوناگون مقايسه كرده آن‌گاه ادله فقهى و روايات مربوطه را بررسى نموده و با طرح اشكالات خود به نظر و تبيين جديدى دست يافته و آن را تشريح كرده است. در مبحث كسب‌هاى حرام و حرمت بيع و شراء اعيان نجسه علاوه بر طرح آراى صاحب عروه و امام خمينى، به تفصيل از مبانى شيخ انصارى كه بيشترين تلاش‌هاى فكرى را با نگارش كتاب مكاسب انجام داده، بحث شده و جوانب استدلال‌هاى او بررسى گرديده است.

    بعد ميان روايات متعارض مربوط به بحث، جمع كرده و در ادله و روايات حرمت معامله هر يك از اعيان نجسه و مصاديق و كاربردها و استعمالات آن را توضيح داده سپس از روايات جواز بيع سگ شكارى، بيع عبدكافر، بيع عصير عنبى صحبت كرده و هم مقتضاى قواعد و ضوابط اوليه و هم دلالت روايات را تبيين نموده است. روش كلى شارح در هر مبحث، تفكيك برداشت‌هاى عرفى و مقتضاى اصول كلى از برداشت‌هاى فقهى از روايات و ادله فقهى مى‌باشد و در مباحث بيع متنجس، نجس العين، بيع انواع حشرات و درندگان، اجاره مساكن و اماكن براى فعل حرام، مفهوم اعانه، فروش سلاح به دشمن، حرمت تكسب به تصاوير حرام، تصويرگرى، اعانت بر اثم، اعانت بر حاكمان جور، بيع و شراء كتب ضلال، سحر و شعبده، غناء و موسيقى همين نحوه استدلال و كنكاش در مبانى و اقوال را پيش گرفته و با دقت از قواعد اصولى و ادله فقهى استنباطات تازه‌اى نموده است؛ ضمن اينكه در هر مبحث ميان آراى فقها و اصوليان مقايسه و تطبيق انجام داده است.

    وابسته‌ها