جزایری، سید نعمت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'رعليه‌السلام' به 'ر عليه‌السلام')
    جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر')
    خط ۴۷: خط ۴۷:
    '''سيد نعمت‌الله جزايرى''' معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است.
    '''سيد نعمت‌الله جزايرى''' معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است.


    وى در سال(1050ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]]، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]]، حاج ميرزا رفيعا، [[علامه فیض کاشانی، محمدجعفر|علامه فيض]] و مخصوصاً [[علامه مجلسى]] بهره‌مند بود.
    وى در سال(1050ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]]، [[محقق سبزواری، محمد باقر|محقق سبزوارى]]، حاج ميرزا رفيعا، [[علامه فیض کاشانی، محمدجعفر|علامه فيض]] و مخصوصاً [[علامه مجلسى]] بهره‌مند بود.


    سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم [[علامه مجلسى]] مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. [[قمی، عباس|محدث قمى]] ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود.
    سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم [[علامه مجلسى]] مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. [[قمی، عباس|محدث قمى]] ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود.

    نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۴۵

    جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله
    نام جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله
    نام های دیگر ج‍زای‍ری‌، س‍ی‍د ن‍ع‍م‍ت‌‌ال‍ل‍ه

    ج‍زای‍ری‌ ش‍وش‍ت‍ری‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌

    س‍ی‍د ج‍زای‍ری

    م‍وس‍وی‌، ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه ‌ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1080 هـ.ش یا 1112 هـ.ق یا 1701 م
    اساتید
    برخی آثار رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار

    النور المبين فی قصص الأنبياء و المرسلين (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم (علیهم السلام)

    قصه‌های قرآن و انبياء

    کد مؤلف AUTHORCODE219AUTHORCODE


    معرفى اجمالى

    سيد نعمت‌الله جزايرى معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبدالله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر(ع) مى‌رسد، يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى است.

    وى در سال(1050ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون محقق خوانسارى، محقق سبزوارى، حاج ميرزا رفيعا، علامه فيض و مخصوصاً علامه مجلسى بهره‌مند بود.

    سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‌اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‌روز در محضر علامه همكارى صميمانه‌اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. محدث قمى ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‌نويسد: «او در شب جمعه بيست‌وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر (جزائر) وفات نمود.

    آثار

    1. الانوار النعمانيه فى بيان معرفة النشأة الانسانية.
    2. انيس الفريد فى شرح التوحيد.
    3. تحفة الاسرار فى الجمع بين الاخبار.
    4. الجواهر الغوالى فى شرح عوالى اللئالى.
    5. رياض الابرار فى مناقب الائمة الاطهار.
    6. زهر الربيع.
    7. الغاية القصوى.
    8. عقود المرجان فى تفسير القرآن.
    9. مشكلات المسائل.
    10. منبع الحياة فى اعتبار قول المجتهدين من الاموات.
    11. نوادر الاخبار.
    12. النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين.
    13. هدية المبين و تحفة الراغبين.


    وابسته‌ها