حاشیة الشهاب المسماة عنایة القاضي و کفایة الراضي علی تفسیر البیضاوي

    از ویکی‌نور
    نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
    حاشیة الشهاب المسماة عنایة القاضی و کفایة الراضی علی تفسیر البیضاوی
    حاشیة الشهاب المسماة عنایة القاضي و کفایة الراضي علی تفسیر البیضاوي
    پدیدآورانخفاجی، احمد بن محمد (نویسنده)

    بیضاوی، عبدالله بن عمر (نویسنده)

    مهدی، عبد الرزاق (محقق)
    ناشردار الکتب العلمیة
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1417ق. = 1997م.
    چاپیکم
    موضوعبیضاوی، عبدالله بن عمر، - 685ق. انوار التنزیل و اسرار التاویل - نقد و تفسیر، تفاسیر اهل سنت - قرن 7ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد9
    کد کنگره
    ‏ ‎‏/‎‏ب‎‏9‎‏ ‎‏ت‎‏70‎‏23 / 95 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    حاشية الشهاب المسماة عناية القاضي و كفاية الراضي علی تفسير البيضاوي، شرح و حاشیه قاضی شهاب‌الدین احمد بن محمد خفاجی (متوفی 1069ق) بر تفسیر «انوار التنزیل و اسرار التأویل» قاضی عبدالله بن عمر بیضاوی شافعی (متوفی 685ق) است که در نه جلد با تحقیق عبدالرزاق مهدی منتشر شده است.

    تفسیر قاضی بیضاوی از سوی جمهور علمای اهل سنت مورد توجه قرار گرفته و برخی بر تمام کتاب و گروهی بر بعضی مباحث حاشیه زده‌اند[۱]‏. حاشیه قاضی شهاب از جمله مهم‌ترین و بهترین حواشی تفسیر بیضاوی است که با عباراتی روان به رشته تحریر درآمده است[۲]‏.

    خفّاجی در‌ سرآغاز کتابش می‌گوید: در میان‌ تفسیرها‌، تفسیر بیضاوی از جایگاه بلندی برخوردار است. او با گرد آوردن زیبایی‌ها و دلپسندی‌‌های‌ کتاب و سنّت و شریعت، از همگنان‌ خود‌ سبقت‌ جسته است[۳]‏.

    محشی به شیوه رایج «قال - اقول»، با لفظ «قوله» بخشی از عبارت بیضاوی را ذکر کرده و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته و عبارت را به‌لحاظ ادبی، ذکر قرائات و وجوه تفسیری آن مورد بررسی قرار داده و ابهامات مرتبط را برطرف می‌کند.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ج1، صفحه ب
    2. ر.ک: همان، صفحه الف
    3. ر.ک: رستمی، مریم ص70

    منابع مقاله

    1. مقدمه ناشر.
    2. رستمی، مریم، «تفسیری سترگ و مفسری بزرگ»، بینات (مؤسسه معارف اسلامی امام رضا(ع)، زمستان 1384، شماره 48، ص66 تا 87.


    وابسته‌ها