حسینی تبریزی، سید علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'منتهى المقال' به 'منتهى المقال')
    جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای')
    (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR03097.jpg|بندانگشتی|حسینی تبریزی، علی بن محمد]]
    [[پرونده:NUR03097.jpg|بندانگشتی|حسینی تبریزی، علی بن محمد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|حسینی تبریزی، علی بن محمد
    ! نام!! data-type="authorName" |حسینی تبریزی، علی بن محمد
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| مرعشی، سیدالحکماء علی بن محمد
    | data-type="authorOtherNames" | مرعشی، سیدالحکماء علی بن محمد
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمدمرعشی
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |قرن سيزدهم و چهاردهم
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1314 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1316ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[قانون العلاج]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    | data-type="authorWritings" |[[قانون العلاج]]  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3097AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03097AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''شرف‌الدين على بن محمد مرعشى تبريزى''' (متوفای 1316ق)، معروف به سيد الحكماء، سید العلما، سید الاطباء يكى از علما و دانشمندان بزرگ قرن سيزدهم و چهاردهم است.


    «شرف الدين على بن محمد مرعشى تبريزى» معروف به سيد الحكماء، يكى از علما و دانشمندان بزرگ قرن سيزدهم و چهاردهم است. وى از سادات بزرگ مرعشى و از نسل علامه جهان قوام الدين مرعشى است. وى ساليانى دراز در عتبات عاليات در جمله افاضل شاگردان صاحب ضوابط و صاحب جواهر و شيخ مرتضاى انصارى بود و به مراتب علم و اخلاق سرآمد اقران گرديد. وى پس از آمدن از نجف و تحصيل علوم پزشكى، هشت سال در هندوستان به تحصيل علوم غريبه مشغول شد.
    وى از سادات بزرگ مرعشى و از نسل علامه جهان قوام‌الدين مرعشى است. وى ساليانى دراز در عتبات عاليات در جمله افاضل شاگردان صاحب ضوابط و [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و شيخ مرتضاى انصارى بود و به مراتب علم و اخلاق سرآمد اقران گرديد. وى پس از آمدن از نجف و تحصيل علوم پزشکى، هشت سال در هندوستان به تحصيل علوم غريبه مشغول شد.


    وى حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمرش در دار العلم اصفهان به فراگيرى علوم مختلف، مخصوصاً پزشكى و دينى سپرى شد و پس از آن، اين پزشك جسمى و روحى عازم سبزوار گرديد و چند سالى نيز از كرسى درس [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] دروس حكمت و كلام و الهيات آموخت و به سيد الحكما معروف گرديد.
    وى حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمرش در دار العلم اصفهان به فراگيرى علوم مختلف، مخصوصاً پزشکى و دينى سپرى شد و پس از آن، اين پزشک جسمى و روحى عازم سبزوار گرديد و چند سالى نيز از كرسى درس [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] دروس حكمت و كلام و الهيات آموخت و به سيد الحكما معروف گرديد.


    ايشان پدر بزرگ آيت‌الله سيد شهاب الدين مرعشى و پدر گرامى علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزى(ره) مى‌باشد، كه اين دودمان مرعشى، اكثراً از مروجين بزرگ مذهبى و اسلامى بودند.
    ايشان پدر بزرگ [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله سيد شهاب‌الدين مرعشى]] و پدر گرامى علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزى(ره) مى‌باشد، كه اين دودمان مرعشى، اكثراً از مروجين بزرگ مذهبى و اسلامى بودند.


    وى مدتى در تهران در محله سرچشمه به پزشكى مشغول بوده و مدتى نيز در مشهد و تبريز به مداواى بيماران مشغول بود كه اين دوران مصادف است با دوران ولايت عهدى مظفر الدين شاه قاجار.
    وى مدتى در تهران در محله سرچشمه به پزشکى مشغول بوده و مدتى نيز در مشهد و تبريز به مداواى بيماران مشغول بود كه اين دوران مصادف است با دوران ولايت‌عهدى مظفر‌الدين شاه قاجار.


    در بازگشت به تهران همچنان به طبابت مشغول بود و نقل است كه او براى نخستين بار در ايران (قبل از آمدن دندان مصنوعى از اورپا) يك دست دندان مصنوعى را از عاج فيل تهيه نمود كه به كمك فنرى كه براى آن تعبيه كرده بود؛ آن را در درون دهان استقرار مى‌بخشيد.
    در بازگشت به تهران همچنان به طبابت مشغول بود و نقل است كه او براى نخستين بار در ايران (قبل از آمدن دندان مصنوعى از اورپا) يك دست دندان مصنوعى را از عاج فيل تهيه نمود كه به كمك فنرى كه براى آن تعبيه كرده بود؛ آن را در درون دهان استقرار مى‌بخشيد.


    شيخ محمد عبده، مفتى جامع الازهر مصر به اين دانشمند خيلى علاقه داشت و به او اظهار صميميت نموده، با وى مكاتبه مى‌كرد و در ضمن نامه‌هايش قصيده‌اى در مدح اين سيد بزرگوار به عربى فصيح سرود و برايش ارسال داشت.
    شيخ محمد عبده، مفتى جامع الازهر مصر به اين دانشمند خيلى علاقه داشت و به او اظهار صميميت نموده، با وى مكاتبه مى‌كرد و در ضمن نامه‌هايش قصيده‌اى در مدح اين سيد بزرگوار به عربى فصيح سرود و برایش ارسال داشت.


    == آثار ==
    == آثار ==




    1. جامع العلل در شرح انوار علامه.
    #جامع العلل در شرح انوار علامه.
     
    #شرح قانون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]].
    2. شرح قانون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]].
    #شرح طب.
     
    #علت زكام.
    3. شرح طب.
    #شرح طب النبى(ص).
     
    #شرح طب الائمه(ص).
    4. علت زكام.
    #حاشيه [[منتهی المقال في أحوال الرجال|منتهى المقال]].
     
    #حاشيه جواهر الكلام.
    5. شرح طب النبى(ص).
    #كتاب تاريخ تبريز.
     
    #راه تعيين قبله.
    6. شرح طب الائمه(ص).
    #[[قانون العلاج]].
     
    #شرح منظومه سبزوارى.
    7. حاشيه [[منتهی المقال في أحوال الرجال|منتهى المقال]].
    #شرح [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]].
     
    #شرح لمعه [[شهيد ثانى]].
    7. حاشيه جواهر الكلام.
    #رسائلى در جفر و رمل.
     
    8. كتاب تاريخ تبريز.
     
    9. راه تعيين قبله.
     
    10. قانون العلاج.
     
    11. شرح منظومه سبزوارى.
     
    12. شرح مكاسب شيخ انصارى.
     
    13. شرح لمعه [[شهيد ثانى]].
     
    14. رسائلى در جفر و رمل.


    از آثار متعدد و متنوع او احاطه وى به فنون علمى مشهود است.
    از آثار متعدد و متنوع او احاطه وى به فنون علمى مشهود است.
    خط ۸۵: خط ۷۲:




    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    [[قانون العلاج]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[قانون العلاج]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد]]

    نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۱۸

    حسینی تبریزی، علی بن محمد
    نام حسینی تبریزی، علی بن محمد
    نام‎های دیگر مرعشی، سیدالحکماء علی بن محمد
    نام پدر محمدمرعشی
    متولد قرن سيزدهم و چهاردهم
    محل تولد
    رحلت 1316ق
    اساتید حكيم سبزوارى
    برخی آثار قانون العلاج
    کد مؤلف AUTHORCODE03097AUTHORCODE

    شرف‌الدين على بن محمد مرعشى تبريزى (متوفای 1316ق)، معروف به سيد الحكماء، سید العلما، سید الاطباء يكى از علما و دانشمندان بزرگ قرن سيزدهم و چهاردهم است.

    وى از سادات بزرگ مرعشى و از نسل علامه جهان قوام‌الدين مرعشى است. وى ساليانى دراز در عتبات عاليات در جمله افاضل شاگردان صاحب ضوابط و صاحب جواهر و شيخ مرتضاى انصارى بود و به مراتب علم و اخلاق سرآمد اقران گرديد. وى پس از آمدن از نجف و تحصيل علوم پزشکى، هشت سال در هندوستان به تحصيل علوم غريبه مشغول شد.

    وى حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمرش در دار العلم اصفهان به فراگيرى علوم مختلف، مخصوصاً پزشکى و دينى سپرى شد و پس از آن، اين پزشک جسمى و روحى عازم سبزوار گرديد و چند سالى نيز از كرسى درس حكيم سبزوارى دروس حكمت و كلام و الهيات آموخت و به سيد الحكما معروف گرديد.

    ايشان پدر بزرگ آيت‌الله سيد شهاب‌الدين مرعشى و پدر گرامى علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزى(ره) مى‌باشد، كه اين دودمان مرعشى، اكثراً از مروجين بزرگ مذهبى و اسلامى بودند.

    وى مدتى در تهران در محله سرچشمه به پزشکى مشغول بوده و مدتى نيز در مشهد و تبريز به مداواى بيماران مشغول بود كه اين دوران مصادف است با دوران ولايت‌عهدى مظفر‌الدين شاه قاجار.

    در بازگشت به تهران همچنان به طبابت مشغول بود و نقل است كه او براى نخستين بار در ايران (قبل از آمدن دندان مصنوعى از اورپا) يك دست دندان مصنوعى را از عاج فيل تهيه نمود كه به كمك فنرى كه براى آن تعبيه كرده بود؛ آن را در درون دهان استقرار مى‌بخشيد.

    شيخ محمد عبده، مفتى جامع الازهر مصر به اين دانشمند خيلى علاقه داشت و به او اظهار صميميت نموده، با وى مكاتبه مى‌كرد و در ضمن نامه‌هايش قصيده‌اى در مدح اين سيد بزرگوار به عربى فصيح سرود و برایش ارسال داشت.

    آثار

    1. جامع العلل در شرح انوار علامه.
    2. شرح قانون ابن سينا.
    3. شرح طب.
    4. علت زكام.
    5. شرح طب النبى(ص).
    6. شرح طب الائمه(ص).
    7. حاشيه منتهى المقال.
    8. حاشيه جواهر الكلام.
    9. كتاب تاريخ تبريز.
    10. راه تعيين قبله.
    11. قانون العلاج.
    12. شرح منظومه سبزوارى.
    13. شرح مكاسب شيخ انصارى.
    14. شرح لمعه شهيد ثانى.
    15. رسائلى در جفر و رمل.

    از آثار متعدد و متنوع او احاطه وى به فنون علمى مشهود است.

    وفات

    سرانجام وى در سال 1316ق در سن 114 سالگى جهان فانى را وداع نمود و به ملكوت اعلى پيوست.


    وابسته‌ها

    قانون العلاج