خمینی، سید مصطفی

خمینی، مصطفی

نام	خمینی، مصطفی
نام های دیگر
نام پدر
متولد	1309 هـ.ش یا 1930 م
محل تولد
رحلت	1356 هـ.ش یا 1397 هـ.ق یا 1977 م
اساتید
برخی آثار
کد مولف	44

علامۀ مجاهد، شهيد آيت الله سيد مصطفى خمينى فرزند بزرگوار رهبر كبير انقلاب حضرت امام خمينى قدس سره در سال 1309 هجرى شمسى در شهر مقدس قم و در خانواده‌اى اهل علم و شريف و بزرگ به دنيا آمد.

او از سادات موسوى است و نسبش به امام موسى كاظم عليه السلام مى‌رسد.

پدرش نام او را محمد نهاد و لقبش را مصطفى و كنيه‌اش را ابو الحسن قرار داد كه بعدا به نام مصطفى مشهور شد.

خاندان

پدرش سيد روح الله مصطفوى، مشهور به امام خمينى، مجدد اسلام و حيات بخش شريعت مقدس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در قرن اخير بود كه دوست و دشمن به ستايش او پرداخته و به كمالات و مقامات معنوى او معترفند.

مادر تقيه و فاضله‌اش فرزند آيت الله ميرزا محمد ثقفى، صاحب كتاب «روان جاويد» در تفسير قرآن و «غرر العوائد من درر الفوائد» در علم اصول است.

آيت الله ميرزا ابو الفضل تهرانى، صاحب كتاب «شفاء الصدور في شرح زيارة عاشوراء» نيز، جد مادرى اوست.

جد بزرگش نيز آيت الله ميرزا ابو القاسم كلانتر است. او تقريرات درس شيخ انصارى را با نام «مطارح الأنظار» نوشته است و سيد مصطفى از وى به «جد مقرر من» تعبير مى‌كند.

رؤياى صادقه

قبل از تولد سيد مصطفى،مادر وى حضرت فاطمۀ زهرا سلام الله عليها را در خواب ديد كه در باغ زيبايى نشسته و امام حسين عليه السلام را در حالى كه كودكى خردسال است در آغوش دارد.

تعبير خواب آن بود كه خداوند به او پسرى عنايت خواهد كرد. فرزند بزرگوارى كه همچون جد بزرگوارش امام حسين عليه السلام به شهادت خواهد رسيد و خون او موجب سرنگونى ستمگران و گردن‌كشان و پرچمى براى مجاهدان راه حق و فضيلت و مستضعفان خواهد شد.

تحصيلات علمى

تحصيلات شهيد سيد مصطفى خمينى از شهر مقدس قم آغاز شد. او شش سال در مدارس جديد به فراگيرى علوم ابتدايى پرداخت. سپس تحصيل در حوزۀ علميّۀ قم را آغاز كرد.

سيد مصطفى در 17 سالگى به درخواست پدرش ملبس به لباس مقدس روحانيت شد.

وى در علوم ادبيات به سرعت پيش رفت و در آن علم صاحب نظر شد. نظريات او در برابر بزرگان ادبيات را مى‌توان در كتاب ارزشمندش به نام «تفسير القرآن الكريم» مشاهده نمود.

پس از آن، شروع به فراگيرى علوم ديگر حوزه مانند: فقه، اصول، رجال، حديث، فلسفه و عرفان كرد و در مدت كوتاهى در همۀ آنها به مراتب عالى رسيد.

مقام و منزلت علمى

هنوز 33 سال از عمر او نگذشته بود كه درس خارج اصول خود را در حوزۀ علميّۀ قم آغاز كرد و طلاب حوزه را از دانش وسيع خود بهره‌مند ساخت. وى بعد از تبعيد به عراق، دورۀ دوم درس خارج اصول خود را در حوزۀ علميّۀ نجف اشرف آغاز نمود.

آيت الله سيد مصطفى خمينى در آن درس به بحث مفصل و عميق مباحث اصولى و نقد و بررسى آراء و نظريات محققين پرداخت و نظريات و تحقيقات نو و استوار خود را مطرح ساخت كه همگى دلالت بر مقام و منزلت علمى آن شهيد بزرگوار داشت.

علاوه بر آن، وى درس خارج فقه و تفسيرى نيز آغاز نمود كه در عمق و گستردگى و ارزش مباحث، مورد توجه علما و محققين بزرگ حوزۀ علميّۀ نجف قرار گرفت.

در مقام آيت الله سيد مصطفى خمينى همين بس كه حضرت امام خمينى دربارۀ او مى‌فرمايد: «مصطفى اميد آيندۀ اسلام بود.»

اخلاق و عبادت

عوامل وراثتى و خانواده و اجتماع نقش بزرگى در شخصيت انسان دارد.

مخصوصا شخصيتى مانند سيد مصطفى كه از نسل رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و در خانۀ اسطورۀ تقوا و شهامت در اين عصر يعنى امام خمينى تربيت شده بود. در خانواده‌اى اهل علم، تقوا، زهد و هدايت كه شبهايش با نور عبادت و انقطاع الى الله مى‌درخشيد و روزهايش با علم و جهاد و اهميت به امور اسلام و مسلمين سپرى مى‌شد.

اساتيد

آيت الله سيد مصطفى خمينى از محضر علماى بزرگى در دوران خود بهره برد مانند:

1 - پدرش امام خمينى

2 - حضرت آيت الله بروجردى

3 - آيت الله سيد محمد محقق داماد

4 - آيت الله سيد حجت كوه‌كمرى

5 - آيت الله سيد ابو الحسن رفيعى قزوينى

6 - آيت الله حكيم

7 - آيت الله شاهرودى

8 - آيت الله سيد ابو القاسم خويى

تأليفات

از آيت الله سيد مصطفى خمينى تأليفات ارزشمندى به يادگار مانده از جمله:

1 - تحريرات في الأصول

2 - مستند تحرير الوسيلة

3 - تفسير القرآن الكريم

4 - تعليقات على الحكمة المتعالية

5 - تحرير العروة الوثقى

6 - تعليقة على العروة الوثقى

7 - دروس الأعلام و نقدها

8 - العوائد و الفوائد

9 - ولاية الفقيه

10 - الطهارة

11 - الواجبات في الصلاة

12 - الخلل في الصلاة

13 - الصوم

14 - كتاب البيع

15 - كتاب الخيارات

و تأليفات فراوان ديگرى كه در حملۀ دژخيمان شاه به منزل وى به غارت رفت.

جهاد و شهادت

آيت الله سيد مصطفى خمينى نائب پدر و بازوى تواناى او بود.

هنگامى كه امام خمينى در 15 خرداد سال 1342 دستگير شد، او به ادامۀ راه پدر و هدايت انقلاب پرداخت تا آنكه حكومت ستمگر شاه او را نيز دستگير و زندانى كرد و پس از تبعيد به تركيه، همراه پدرش به عراق تبعيد نمود.

سيد مصطفى خمينى در سال‌هاى تبعيد خود در عراق همواره يار و پشتيبان پدر و بازوى توانمند او براى هدايت انقلاب بود تا آنكه رژيم شاهنشاهى براى ضربه زدن به حضرت امام، در سال 1356 شمسى آن بزرگوار را در سن 47 سالگى به شهادت رساند.

خون اين سيد بزرگوار هم همچون خون سيد الشهداء جوشيد و كاخ ستمگران را واژگون ساخت. شهادت او نقطۀ اوج انقلاب اسلامى ايران گرديد و عاقبت در 22 بهمن 1357 يعنى يكسال بعد انقلاب اسلامى به ثمر نشست و اين است معناى سخن حضرت امام كه فرمودند:

«شهادت مصطفى از الطاف خفيۀ الهى بود.»