خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | سید | | data-type="authorTeachers" | [[کرباسی، محمدابراهیم بن محمدحسن|حاج محمّد ابراهیم کرباسى]] | ||
[[مدرس، حسن|سید حسن مدرس]] [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم موسوى قزوينى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا محمدباقر موسوى خوانسارى''' عالم و فرزانه و انديشمند رجالى، برادر [[چهارسوقی، محمدهاشم|آیت‌الله سيد محمد هاشم خوانسارى چهار سوقى]] | '''ميرزا محمدباقر موسوى خوانسارى''' (1226 ـ 1313ق)، معروف به چهار سوقى، عالم و فرزانه و انديشمند رجالى، برادر [[چهارسوقی، محمدهاشم|آیت‌الله سيد محمد هاشم خوانسارى چهار سوقى]] | ||
در سال 1226ق در خوانسار ديده به جهان گشود. | == ولادت == | ||
در روز دوشنبه 22 ماه صفر سال 1226ق در شهر خوانسار ديده به جهان گشود. پدرش، میرزا زین‌العابدین (1192 ـ 1275ق) از دانشمندان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان بود. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
وى | دوران کودکى و نوجوانى سید محمّد باقر موسوى خوانسارى در زادگاهش (خوانسار)، در فراگیرى علوم مقدماتى حوزه نزد پدر و جدش سپرى شد و دیرى نپایید که پدر بزرگوارش به اتفاق خانواده اش براى همیشه، ساکن اصفهان گردید. وى نیز به اصفهان هجرت نمود و به تحصیل علوم دینى اشتغال پیدا کرد. او نزد دانشمندان بزرگ و کار آزموده و طراز اول اصفهان زانوى شاگردى به زمین زد و در مکتب درس آیات عظام: شیخ محمّدتقى اصفهانى، سید صدرالدین عاملى، [[کرباسی، محمدابراهیم بن محمدحسن|حاج محمّد ابراهیم کرباسى]]، مرحوم [[مدرس، حسن|سید حسن مدرس]]، سید محمّد پسر عبدالصمد شهشهانى، و پدر بزرگوارش شرکت کرد. | ||
=== سفر به نجف اشرف === | |||
سید محمّد باقر خوانسارى در سال 1253ق به نجف اشرف هجرت کرد و از محضر علماى آنجا تلمّذ كرد. | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
برخى از اساتيد وى عبارتند از: [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم موسوى قزوينى (صاحب ضوابط)]] و [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن (صاحب جواهر)]]. | برخى از اساتيد وى عبارتند از: [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم موسوى قزوينى (صاحب ضوابط)]] و [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن (صاحب جواهر)]]. | ||
== بازگشت به اصفهان == | |||
سید محمّد باقر خوانسارى بعد از رسیدن به درجه اجتهاد مطلق و رسیدن به کمالات لازم، از نجف اشرف به شهر اصفهان مراجعت کرد و زعامت دینى و مذهبى این شهر را به عهده گرفت و بر مسند تدریس، قضاوت و فتوا تکیه زد. او به تدریس اصول، حدیث، درایه، و رجال پرداخت و شاگردان زیادى را پرورش داد. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
# روضات الجنان في أحوال العلماء و السادات؛ | # روضات الجنان في أحوال العلماء و السادات؛ | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۰۱
| نام | خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین |
|---|---|
| نامهای دیگر | اصفهانی، محمدباقر
صاحب روضات |
| نام پدر | زین‌العابدین |
| متولد | 1189 ش /۱۲۲۶ق / 1811 م |
| محل تولد | خوانسار |
| رحلت | 1274 ش یا 1313 ق یا 1895 م |
| اساتید | حاج محمّد ابراهیم کرباسى |
| برخی آثار | روضات الجنات، احسن العطیة، قرة العین و سرور النشأتین، تلخیص مجموعه ورّام و... |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04990AUTHORCODE |
ميرزا محمدباقر موسوى خوانسارى (1226 ـ 1313ق)، معروف به چهار سوقى، عالم و فرزانه و انديشمند رجالى، برادر آیت‌الله سيد محمد هاشم خوانسارى چهار سوقى
ولادت
در روز دوشنبه 22 ماه صفر سال 1226ق در شهر خوانسار ديده به جهان گشود. پدرش، میرزا زین‌العابدین (1192 ـ 1275ق) از دانشمندان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان بود.
تحصیلات
دوران کودکى و نوجوانى سید محمّد باقر موسوى خوانسارى در زادگاهش (خوانسار)، در فراگیرى علوم مقدماتى حوزه نزد پدر و جدش سپرى شد و دیرى نپایید که پدر بزرگوارش به اتفاق خانواده اش براى همیشه، ساکن اصفهان گردید. وى نیز به اصفهان هجرت نمود و به تحصیل علوم دینى اشتغال پیدا کرد. او نزد دانشمندان بزرگ و کار آزموده و طراز اول اصفهان زانوى شاگردى به زمین زد و در مکتب درس آیات عظام: شیخ محمّدتقى اصفهانى، سید صدرالدین عاملى، حاج محمّد ابراهیم کرباسى، مرحوم سید حسن مدرس، سید محمّد پسر عبدالصمد شهشهانى، و پدر بزرگوارش شرکت کرد.
سفر به نجف اشرف
سید محمّد باقر خوانسارى در سال 1253ق به نجف اشرف هجرت کرد و از محضر علماى آنجا تلمّذ كرد.
اساتید
برخى از اساتيد وى عبارتند از: سيد ابراهيم موسوى قزوينى (صاحب ضوابط) و شيخ حسن (صاحب جواهر).
بازگشت به اصفهان
سید محمّد باقر خوانسارى بعد از رسیدن به درجه اجتهاد مطلق و رسیدن به کمالات لازم، از نجف اشرف به شهر اصفهان مراجعت کرد و زعامت دینى و مذهبى این شهر را به عهده گرفت و بر مسند تدریس، قضاوت و فتوا تکیه زد. او به تدریس اصول، حدیث، درایه، و رجال پرداخت و شاگردان زیادى را پرورش داد.
آثار
- روضات الجنان في أحوال العلماء و السادات؛
- أحسن العطية في شرح الألفيّه للشهيد؛
- طرف الأخبار لتحف الأخيار؛
- النهريه؛
- قرّة العين؛
- سرور النشأتين