دولت‌آبادی، عزیز

    از ویکی‌نور
    نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
    دولت آبادی، عزیز
    نام دولت آبادی، عزیز
    نام‎های دیگر Aziz Dowlatabadi
    نام پدر موسى
    متولد 1301 ش
    محل تولد تبریز
    رحلت 10 اردیبهشت 1388- تبریز
    اساتید بدیع‌الزّمان فروزانفر

    لطفعلى صورتگر

    برخی آثار سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار)
    کد مؤلف AUTHORCODE04204AUTHORCODE

    عزیز دولت‌آبادى (۱۳۰۱- ۱۳۸۸ش)، متخلص به درویش، ادیب، از شاعران آذربایجان، نویسنده، اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز، رئیس کتابخانه تربیت(1334ش)، مدیریت دبیرستان رازى (1340)، مدیر دبیرستان نمونه (از 1341-1349)، استاد تاریخ ادبیات دانشگاه تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی

    ولادت

    او فرزند موسى در 9 شهریورماه سال 1301ش در تبریز متولد شد.

    تحصیلات

    وی پس از اكمال تحصیلات دانشگاهى و اخذ درجۀ لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسى و علوم تربیتى، سال 1322ش وارد خدمت آموزش و پرورش شد. به سال 1330ش باز هم به ادامۀ تحصیل همّت گماشت. اساتید گرانقدر هیئت نظارت دورۀ دكتراى ادبیات فارسى: دكتر كى، رئیس دانشكدۀ ادبیات تهران، بدیع‌الزّمان فروزانفر، دكتر لطفعلى صورتگر تشكیل جلسه دادند و پس از مصاحبه و مشاوره، با ادامۀ تحصیل وى در دورۀ دكتراى ادبیات فارسى موافقت فرمودند.

    بدین ترتیب به آرزوى دیرینۀ خود نایل گشت و اندکزمانى توفیق تحصیل یافت، ولى مخالفت وزارت آموزش و پرورش وقت با انتقال وى به مركز از سویى و عدم استطاعت مالى از سوى دیگر، مانع ادامۀ تحصیل شد و در نتیجه، ناگزیر به زادگاهش بازگشت و مشغول تدریس و سایر خدمات فرهنگى شد.

    مدتى ریاست كتابخانه‌هاى ملى و تربیت تبریز (1334ش) و مدیریت دبیرستان رازى (1340) و دبیرستان نمونه (از 1341-1349) را عهده‌دار بود، در عین حال، در دانشگاه تبریز و بعدها در دانشگاه آزاد اسلامى به تدریس تاریخ ادبیات اشتغال داشت. آخرین سنوات خدمت خود را (از 1349 تا 1353) در دبیرستان ارامنۀ اسدى با سمت مدیریت به پایان رسانید و پس از سى و یکسال خدمت، در خردادماه 1353ش بازنشسته شد. ولى در كار تحقیق و تألیف، هرگز خود را بازنشسته احساس نكرد و بیشترین اوقات فراغت خود را به تألیف، تصحیح متون فارسى و تنظیم مقالات و گاهى به سرودن شعر گذرانید.

    وفات

    او در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۸ به علت سرطان ریه درگذشت و در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

    آثار

    از آثار وى علاوه بر 12 كتب كلاسى و درسى، كتاب‌هاى ذیل قابل ذكرند:

    الف) تألیفات

    1. تاریخ تحوّل نثر فارسىِ معاصر
    2. تذكرة سخنوران آذربایجان
    3. سرایندگان شعر پارسى در قفقاز
    4. كتابخانه‌هاى آذربایجان
    5. فرهنگ واژه‌هاى تركى و مغولى در متون فارسى.

    ب) تصحیحات

    1. تصحیح دیوان كمال خجندى
    2. تصحیح دیوان خیالىِ بخارایى
    3. تصحیح روضة اطهار تألیف ملّاى تبریزى

    ج) مقالات

    وى علاوه بر تألیفات و تصحیحات فوق، بیش از چهل مقاله در نشریۀ دانشكدۀ ادبیات و علوم انسانى تبریز، مجلۀ آینده، دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، ناموارۀ دكتر محمود افشار، مجلۀ معلم امروز، نامۀ ادارۀ كاخ آموزش و پرورش تبریز و نشریۀ كتابخانۀ ملى تبریز، مجلۀ وارلیق، مجلۀ هور، مجلۀ آشنا و... انتشار داده كه از آن‌ها در فهرست مقالات فارسى تألیف ایرج افشار و فهرست مقالات نشریۀ دانشكدۀ ادبیات تبریز یاد شده است.


    وابسته‌ها