ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله

    از ویکی‌نور
    NUR14201.jpg
    نام ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله
    نام‎های دیگر
    نام پدر ابو محمد عبدالله‌ بن‌ احمد
    متولد 298ق برابر با ۹۱۱م
    محل تولد رقه
    رحلت 12 جمادى‌الاولى سال 379ق
    اساتید ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان

    ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل

    ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب

    ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى

    برخی آثار تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم

    وصايا العلماء عند حضور الموت

    کد مؤلف AUTHORCODE14201AUTHORCODE

    ابوسليمان محمد بن عبدالله ربعى دمشقى (۲۹۸- ۳۷۹ق‌)، محدث و مورخ دمشقی، از علماى قرن چهارم هجرى

    ولادت

    وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود [۱]. پدرش ابومحمد عبدالله بن احمد (د ۳۲۹ ق/ ۹۴۱ م) قاضی دمشق بود و نسبش به نزار بن مَعد بن عدنان می‌رسد.

    تحصیلات

    وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است [۲].

    اساتيد

    1. ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان؛
    2. ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل؛
    3. ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب؛
    4. ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى؛
    5. ابوالحسن احمد بن عمير بن يوسف بن موسى بن جوصاء؛
    6. ابوالدحداح احمد بن محمد بن اسماعيل؛
    7. ابوسعيد احمد بن محمد بن زياد اعرابى؛
    8. ابوبكر احمد بن محمد بن ابوشيبه بغدادى؛
    9. ابوعلى اسماعيل بن عباس وراق؛
    10. ابوالقاسم اسماعيل بن على خزاعى؛
    11. ابومحمد جعفر بن عبدالله ختلى؛
    12. ابوالازهر جماهر بن محمد بن احمد ازدى زملكانى؛
    13. ابوالقاسم حسن بن آدم عسقلانى؛
    14. ابوعلى حسن بن احمد بن غطفان فزارى؛
    15. ابوعلى حسن بن حبيب بن عبدالملك، معروف به حضائرى؛
    16. سعد بن عبدالعزيز حلبى؛
    17. ابومحمد عبدالرحمن بن اسماعيل كوفى؛
    18. عبدالله بن حسين خزاعى؛
    19. ابوبكر عبدالله بن ابوداود سجستانى؛
    20. عبدالغافر بن سلامه حمصى.

    و... [۳].

    شاگردان

    1. ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
    2. ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛
    3. ابوعلى حسن بن على بن شواش كتانى مقرى؛
    4. ابومحمد طلحة بن اسد بن مختار رقى؛
    5. ابومحمد عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
    6. ابوالقاسم عبدالرحمن بن عمر بن نصر سامرى؛
    7. ابوالقاسم عبدالعزيز بن احمد بن على بن حمدان لخمى؛
    8. ابومحمد عبدالغنى بن سعيد بن على ازدى مصرى؛
    9. ابوالحسن عبدالوهاب بن جعفر ميدانى؛
    10. ابونصر عبدالوهاب بن عبدالله مزى، معروف به ابن جبان؛
    11. ابوالحسن على بن عبدالله بن حسن بن جهضم همدانى؛
    12. ابوالحسن على بن محمد بن طوق دارانى؛
    13. ابوالحسن على بن موسى سمسار؛
    14. ابوعبدالله محمد بن احمد برزى؛
    15. ابواسامه محمد بن احمد بن محمد بن قاسم هروى مقرى؛
    16. ابوبكر محمد بن حرمى مقرى؛
    17. ابوالحسن محمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
    18. ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛
    19. ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب [۴].

    وفات

    وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت [۵].


    آثار

    1. تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛
    2. وصايا العلماء عند حضور الموت؛
    3. أخبار ابن أبي‌ذئب؛
    4. معرفة الصحابة؛
    5. المنتقى من أخبار الأصمعي [۶].

    پانویس

    1. ر.ك: ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، ج1، ص11
    2. ر.ك: همان، ص17-19
    3. ر.ك: همان، ص13-17
    4. ر.ك: همان، ص22-24
    5. ر.ك: همان، ص30
    6. ر.ك: همان، ص25-29

    منابع مقاله

    1. ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق.
    2. آصف فکرت، محمد، «ابن زبر»، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی

    وابسته‌ها