رسالة حول حديث نحن معاشر الأنبياء لا نورث

    از ویکی‌نور
    نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
    رسالة حول حدیث نحن معاشر الأنبیاء لا نورث‏
    رسالة حول حديث نحن معاشر الأنبياء لا نورث
    پدیدآورانمحمودی، مالک (محقق)

    مفید، محمد بن محمد (نویسنده)

    حسینی جلالی، محمدرضا (مقدمه‌نويس)
    ناشرالمؤتمر العالمي لألفية الشيخ المفيد
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1413 ق
    چاپ1
    موضوعاحادیث شیعه

    شیعه - مناظره‌‏ها

    فاطمه زهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق.

    مفید، محمد بن محمد، 336 - 413ق. - کنگره‏‌ها

    کلام شیعه امامیه - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏209‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ک‎‏9‎‏ ‎‏19‎.‎‏ش*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة حول حديث نحن معاشر الأنبياء لا نورّث تألیف شيخ مفيد، ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نعمان ابن معلم عكبرى بغدادى (336 - 413 هجرى).

    نقد و بررسى روايتى كه ابوبكر از پيامبر نقل كرده كه: «ما پيامبران چيزى براى فرزندان خود به ارث نمى‌گذاریم و هرچه باقى بگذاریم حكم صدقه بر آن جارى است و به فرزندانمان نمى‌رسد».

    اين كتاب، كتابى كوچك، در 6 صفحه است و در پايان آن نيز سخنان برخى ديگر از علما مانند قرطبى، فخر رازى، علامه حلى، علامه امينى، ابن ابى‌الحديد و سيد شرف‌الدين درباره فدك آمده است.

    انگيزۀ نگارش

    مسئله فدك يكى از پرجاروجنجال‌ترين مسائل عقيدتى ميان شيعه و سنى است.

    فدك نام سرزمينى است كه بنابر حكم خداوند متعال متعلق به شخص حضرت رسول خدا صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلم است و ايشان آن سرزمين را به دخترش فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌عليها بخشيده است.

    بعد از وفات آن حضرت، ابوبكر براى ضعيف كردن قدرت مالى حضرت علی‌ عليه‌السلام آن سرزمين را مصادره كرد.

    فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌عليها به ابوبكر شكايت كرد و وقتى ابوبكر شهود ايشان را نپذيرفت فاطمه سلام‌الله‌عليها به عنوان ارث شكايت كرد.

    ابوبكر در پاسخ گفت كه پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله فرموده است...

    در آن زمان تنها راوى اين روايت ابوبكر بود ولى در زمان معاويه افراد ديگرى نيز آن را روايت كرده‌اند.

    شيعه اصل اين روايت را دروغ مى‌داند و عقيده دارد آن را در راستاى غصب خلافت حضرت علی‌ عليه‌السلام جعل كرده‌اند.

    شيوۀ نگارش

    شيخ مفيد در اين كتاب بحث از سند روايت نمى‌كند و فرض را بر صحت آن مى‌گذارد و اشكالات دلالى آن را مطرح مى‌كند.

    وى در دلالت اين روايت احتمالات گوناگونى را مطرح مى‌كند كه برخى از آنها موافق با قرآن است ولى مقصود مخالفان اهل‌بيت عليهم‌السلام را نمى‌رساند.برخى ديگر هم كه مقصود آنان را مى‌رساند مخالف قرآن است.

    شيوۀ شيخ مفيد در اين كتاب مانند ديگر كتاب‌هاى كلامى ايشان است.وى با استدلال‌هاى عقلى و استناد به آيات قرآن ديدگاه‌هاى خود را به اثبات مى‌رساند.

    نسخه‌هاى خطى

    1. نسخه‌اى در كتابخانه حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى در شهر مقدس قم.
    2. نسخه‌اى در كتابخانه مجلس شوراى اسلامى در تهران.
    3. نسخه‌اى متعلق به مؤسسه انتشارات اسلامى، وابسته به جامعۀ مدرسين حوزۀ علميه قم.

    وابسته‌ها