رسالة لب اللباب في سير و سلوك أولی الألباب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR13081J1.jpg
    | تصویر =NUR13081J1.jpg
    خط ۷: خط ۶:
    [[دار المحجة البیضاء]] (مترجم)
    [[دار المحجة البیضاء]] (مترجم)


    [[طباطبایی، محمدحسین]] (نويسنده)
    [[طباطبایی، سید محمدحسین]] (نویسنده)


    [[حسینی طهرانی، محمدحسین]] (نويسنده)
    [[حسینی طهرانی، محمدحسین]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏288‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ر‎‏5
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏288‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ر‎‏5
    خط ۲۳: خط ۲۲:
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13081AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13081AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =19199
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =13081
    | کتابخوان همراه نور =13081
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر|سیر و سلوک (ابهام زدایی)}}
     
    '''رسالة لُبّ اللباب في سير و سلوك أولي الألباب'''، ترجمه «[[رساله لب اللباب در سیر و سلوک أولی الألباب|رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب]]» نوشته آيت‌الله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]] (1345- 1416ق) است كه از زبان فارسى به عربى ترجمه شده است. متأسفانه نام مترجم مشخص نيست. اين اثر مطالب اوّلين دوره از درسهاى اخلاقى و عرفانى [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى]] (تبريز 1282- 1360ش. قم) است كه در سالهاى 1368- 1369ق در حوزه مقدّسه علميّه قم براى طلّاب علوم اسلامى بيان شده و همراه با اضافاتى به رشته تحرير درآمده است.
    '''رسالة لُبّ اللباب في سير و سلوك أولي الألباب'''، ترجمه «[[رساله لب اللباب در سیر و سلوک أولی الألباب|رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب]]» نوشته آيت‌الله سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]] (1345- 1416ق) است كه از زبان فارسى به عربى ترجمه شده است. متأسفانه نام مترجم مشخص نيست. اين اثر مطالب اوّلين دوره از درسهاى اخلاقى و عرفانى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى]] (تبريز 1282- 1360ش. قم) است كه در سالهاى 1368- 1369ق در حوزه مقدّسه علميّه قم براى طلّاب علوم اسلامى بيان شده و همراه با اضافاتى به رشته تحرير درآمده است.


    درباره اين ترجمه چند نكته گفتنى است:
    درباره اين ترجمه چند نكته گفتنى است:


    #بررسى تفصيلى اين ترجمه از نظر مطابقت با متن فارسى، كارى مشكل و تخصصى است و زمانى طولانى مى‌طلبد و لكن با بررسى مختصر و اجمالى به نظر مى‌رسد كه ترجمه حاضر به زبان عربى فصيح برگردان شده و به‌طور كلى، اشكال مهمى در آن مشاهده نشد.
    #بررسى تفصيلى اين ترجمه از نظر مطابقت با متن فارسى، كارى مشكل و تخصصى است و زمانى طولانى مى‌طلبد و لكن با بررسى مختصر و اجمالى به نظر مى‌رسد كه ترجمه حاضر به زبان عربى فصيح برگردان شده و به‌طور كلى، اشكال مهمى در آن مشاهده نشد.
    #براى آشنا شدن با چگونگى ترجمه در اثر حاضر و سهولت مقابله آن با متن اصلى، مطلبى از نويسنده همراه با ترجمه آن در اينجا ذكر مى‌شود: نويسنده چنين نوشته است: «اكثر افرادى كه موفّق به نفى خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاك و صاف نموده و از خواطر مصفّا كنند و بالاخره سلطان معرفت براى آنان طلوع نموده است در يكى از اين دو حال بوده است: اوّل در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسى در حقيقت قارى قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مى‌شده است كه قارى قرآن خداست جلّ جلاله. دوّم از راه توسّل به حضرت اباعبدالله الحسين(ع) زيرا آن‌حضرت را براى رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكين راه خدا عنايتى عظيم است (رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب، ص150) و مترجم اين‌گونه ترجمه كرده است: «و أكثر الذين وُفِّقُوا لنفي الخواطر، و استطاعوا أن يُطَهِّروا أنفسهم و يصفّوها حتّى ظهر فيها سلطان المعرفة، إنَّما كان ذلك منهم في إحدى حالتين: الاولى، حين تلاوة القرآن المجيد، و الالتفات إلى القارئ الحقيقي للقرآن، لينكشف لهم أنَّ قارئ القرآن هو الله جلّ جلاله. الثانية، عن طريق التوسّل بمقام أبي‌عبدالله(ع)، لأنّ له(ع) ع نايات عظيمة في رفع الحجب و الموانع عن طريق سالكي طريق الله»<ref>متن كتاب، ص146</ref>همان طور كه ملاحظه مى‌شود ترجمه عربى، رسا و درست و مطابق با متن فارسى است.
    #براى آشنا شدن با چگونگى ترجمه در اثر حاضر و سهولت مقابله آن با متن اصلى، مطلبى از نویسنده همراه با ترجمه آن در اينجا ذكر مى‌شود: نویسنده چنين نوشته است: «اكثر افرادى كه موفّق به نفى خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفّا كنند و بالاخره سلطان معرفت براى آنان طلوع نموده است در يكى از اين دو حال بوده است: اوّل در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسى در حقيقت قارى قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مى‌شده است كه قارى قرآن خداست جلّ جلاله. دوّم از راه توسّل به حضرت اباعبدالله الحسين(ع) زيرا آن‌حضرت را براى رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكين راه خدا عنايتى عظيم است.<ref>رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب، ص150</ref> و مترجم اين‌گونه ترجمه كرده است: «و أكثر الذين وُفِّقُوا لنفي الخواطر، و استطاعوا أن يُطَهِّروا أنفسهم و يصفّوها حتّى ظهر فيها سلطان المعرفة، إنَّما كان ذلك منهم في إحدى حالتين: الاولى، حين تلاوة القرآن المجيد، و الالتفات إلى القارئ الحقيقي للقرآن، لينكشف لهم أنَّ قارئ القرآن هو الله جلّ جلاله. الثانية، عن طريق التوسّل بمقام أبي‌عبدالله(ع)، لأنّ له(ع) ع نايات عظيمة في رفع الحجب و الموانع عن طريق سالكي طريق الله»<ref>متن كتاب، ص146</ref>همان طور كه ملاحظه مى‌شود ترجمه عربى، رسا و درست و مطابق با متن فارسى است.
    #هر چند توفيق بررسى تفصيلى اثر حاضر حاصل نشد ولى با بررسى اجمالى روشن شد كه ترجمه عربى حاضر با رعايت امانت ترجمه شده است و كاستى يا افزوده‌اى از جانب مترجم محترم مشاهده نشد؛ جز اينكه اشعار فارسى را در متن كتاب آورده و همچنين نام منبع مورد نظر و شماره صفحه و مشخصات چاپى آن را كه در متن فارسى نيامده، در اين اثر معين كرده است<ref>ر.ک: همان، ص22 پاورقى 1 و ص26 پاورقى 1 و...</ref>و گاهى كه نويسنده، شعرى در پاورقى آورده، نويسنده نيز از او تبعيت كرده است<ref>به عنوان مثال ر.ک: همان، ص32 پاورقى 1</ref>
    #هر چند توفيق بررسى تفصيلى اثر حاضر حاصل نشد ولى با بررسى اجمالى روشن شد كه ترجمه عربى حاضر با رعايت امانت ترجمه شده است و كاستى يا افزوده‌اى از جانب مترجم محترم مشاهده نشد؛ جز اينكه اشعار فارسى را در متن كتاب آورده و همچنين نام منبع مورد نظر و شماره صفحه و مشخصات چاپى آن را كه در متن فارسى نيامده، در اين اثر معين كرده است.<ref>ر.ک: همان، ص22 پاورقى 1 و ص26 پاورقى 1 و...</ref>و گاهى كه نویسنده، شعرى در پاورقى آورده، نویسنده نيز از او تبعيت كرده است.<ref>به عنوان مثال ر.ک: همان، ص32 پاورقى 1</ref>
    #نمونه‌اى از ترجمه اشعار فارسى به عربى در اثر حاضر چنين است: در متن چنين آورده است: {{شعر}}
    #نمونه‌اى از ترجمه اشعار فارسى به عربى در اثر حاضر چنين است: در متن چنين آورده است: {{شعر}}
    #:{{ب|''هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق''|2=''ثبت است در جريده عالم دوام ما''}}{{پایان شعر}}
    #:{{ب|''هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق''|2=''ثبت است در جريده عالم دوام ما''}}{{پایان شعر}}
    خط ۴۳: خط ۴۲:
    #:{{ب|''منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن''|2=''منم كه ديده نيالوده‌ام به بد ديدن''}}{{پایان شعر}}
    #:{{ب|''منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن''|2=''منم كه ديده نيالوده‌ام به بد ديدن''}}{{پایان شعر}}
    #:در پاورقى آمده و اين‌گونه به عربى ترجمه شده است:{{شعر}}
    #:در پاورقى آمده و اين‌گونه به عربى ترجمه شده است:{{شعر}}
    #:{{ب|''أنا من كنت في بلدي بالعشق مشهورا''|2=''أنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا''}}
    #:{{ب|''أنا من كنت في بلدي بالعشق مشهورا''|2=''أنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا''}}{{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    <ref>همان، ص32 پاورقى 1</ref>گفتنى است: در اين مورد اخير، مصراع اول به‌خوبى برگردان شده ولى مصراع دوم به‌درستى و با دقت ترجمه نشده است. برگردان فارسى مصراع دوم (أنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا) چنين است: منم كه چشمانم بجز او معشوقى نديده است. همچنين در متن فارسى:{{شعر}}
    <ref>همان، ص32 پاورقى 1</ref>گفتنى است: در اين مورد اخير، مصراع اول به‌خوبى برگردان شده ولى مصراع دوم به‌درستى و با دقت ترجمه نشده است. برگردان فارسى مصراع دوم (أنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا) چنين است: منم كه چشمانم بجز او معشوقى نديده است. همچنين در متن فارسى:{{شعر}}
    #:{{ب|''برو اين دام بر مرغ دگر نه''|2=''كه عنقا را بلند است آشيانه''}}
    #:{{ب|''برو اين دام بر مرغ دگر نه''|2=''كه عنقا را بلند است آشيانه''}}{{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    در پاورقى عربى:{{شعر}}{{ب|''اذهب ضع الشراك لغيرها''|2=''فالعنقاء في الأعالى عشّها''}}{{پایان شعر}}<ref>همان، ص150 پاورقى 1</ref>
    در پاورقى عربى:
    {{شعر}}
    {{ب|''اذهب ضع الشراك لغيرها''|2=''فالعنقاء في الأعالى عشّها''}}{{پایان شعر}}<ref>همان، ص150 پاورقى 1</ref>
    #شايان توجه است كه كتاب «رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب» دو چاپ دارد: قديم و جديد. چاپ قديم مختصر و چاپ جديد مفصل است. متن حاضر، ترجمه عربى چاپ قديم است.
    #شايان توجه است كه كتاب «رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب» دو چاپ دارد: قديم و جديد. چاپ قديم مختصر و چاپ جديد مفصل است. متن حاضر، ترجمه عربى چاپ قديم است.


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    <references />
    <references/>
    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    #مقدمه و متن كتاب.
    #مقدمه و متن كتاب.
    #رساله لب اللباب در سير و سلوك اولي الالباب، سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]]، مشهد، انتشارات علامه طباطبايى، چاپ سيزدهم، 1426ق.
    #رساله لب اللباب در سير و سلوك اولي الالباب، سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]]، مشهد، انتشارات علامه طباطبايى، چاپ سيزدهم، 1426ق.
    #رساله لب اللباب به ضميمه مصاحبات علامه [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]]، سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]]، به كوشش [[خسروشاهی، هادی|سيد هادى خسروشاهى]]، قم، مؤسسه بوستان كتاب، چاپ اول، 1389ش.
    #رساله لب اللباب به ضميمه مصاحبات علامه [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]]، سيد [[حسینی طهرانی، محمدحسین|محمدحسين حسينى طهرانى]]، به كوشش [[خسروشاهی، هادی|سيد هادى خسروشاهى]]، قم، مؤسسه بوستان كتاب، چاپ اول، 1389ش.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[رساله لب اللباب در سیر و سلوک أولی الألباب]]
    [[رساله لب اللباب در سیر و سلوک أولی الألباب]]



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۳

    رسالة لب اللباب فی سیر و سلوک أولی الألباب
    رسالة لب اللباب في سير و سلوك أولی الألباب
    پدیدآوراندار المحجة البیضاء (مترجم)

    طباطبایی، سید محمدحسین (نویسنده)

    حسینی طهرانی، محمدحسین (نویسنده)
    ناشردار المحجة البيضاء
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1417 ق
    چاپ1
    موضوعآداب طریقت تصوف
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏288‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ر‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة لُبّ اللباب في سير و سلوك أولي الألباب، ترجمه «رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب» نوشته آيت‌الله سيد محمدحسين حسينى طهرانى (1345- 1416ق) است كه از زبان فارسى به عربى ترجمه شده است. متأسفانه نام مترجم مشخص نيست. اين اثر مطالب اوّلين دوره از درسهاى اخلاقى و عرفانى علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى (تبريز 1282- 1360ش. قم) است كه در سالهاى 1368- 1369ق در حوزه مقدّسه علميّه قم براى طلّاب علوم اسلامى بيان شده و همراه با اضافاتى به رشته تحرير درآمده است.

    درباره اين ترجمه چند نكته گفتنى است:

    1. بررسى تفصيلى اين ترجمه از نظر مطابقت با متن فارسى، كارى مشكل و تخصصى است و زمانى طولانى مى‌طلبد و لكن با بررسى مختصر و اجمالى به نظر مى‌رسد كه ترجمه حاضر به زبان عربى فصيح برگردان شده و به‌طور كلى، اشكال مهمى در آن مشاهده نشد.
    2. براى آشنا شدن با چگونگى ترجمه در اثر حاضر و سهولت مقابله آن با متن اصلى، مطلبى از نویسنده همراه با ترجمه آن در اينجا ذكر مى‌شود: نویسنده چنين نوشته است: «اكثر افرادى كه موفّق به نفى خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفّا كنند و بالاخره سلطان معرفت براى آنان طلوع نموده است در يكى از اين دو حال بوده است: اوّل در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسى در حقيقت قارى قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مى‌شده است كه قارى قرآن خداست جلّ جلاله. دوّم از راه توسّل به حضرت اباعبدالله الحسين(ع) زيرا آن‌حضرت را براى رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكين راه خدا عنايتى عظيم است.[۱] و مترجم اين‌گونه ترجمه كرده است: «و أكثر الذين وُفِّقُوا لنفي الخواطر، و استطاعوا أن يُطَهِّروا أنفسهم و يصفّوها حتّى ظهر فيها سلطان المعرفة، إنَّما كان ذلك منهم في إحدى حالتين: الاولى، حين تلاوة القرآن المجيد، و الالتفات إلى القارئ الحقيقي للقرآن، لينكشف لهم أنَّ قارئ القرآن هو الله جلّ جلاله. الثانية، عن طريق التوسّل بمقام أبي‌عبدالله(ع)، لأنّ له(ع) ع نايات عظيمة في رفع الحجب و الموانع عن طريق سالكي طريق الله»[۲]همان طور كه ملاحظه مى‌شود ترجمه عربى، رسا و درست و مطابق با متن فارسى است.
    3. هر چند توفيق بررسى تفصيلى اثر حاضر حاصل نشد ولى با بررسى اجمالى روشن شد كه ترجمه عربى حاضر با رعايت امانت ترجمه شده است و كاستى يا افزوده‌اى از جانب مترجم محترم مشاهده نشد؛ جز اينكه اشعار فارسى را در متن كتاب آورده و همچنين نام منبع مورد نظر و شماره صفحه و مشخصات چاپى آن را كه در متن فارسى نيامده، در اين اثر معين كرده است.[۳]و گاهى كه نویسنده، شعرى در پاورقى آورده، نویسنده نيز از او تبعيت كرده است.[۴]
    4. نمونه‌اى از ترجمه اشعار فارسى به عربى در اثر حاضر چنين است: در متن چنين آورده است:
      هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشقثبت است در جريده عالم دوام ما
      و در پاورقى چنين ترجمه‌اش كرده است: «لايموت أبداً من عمّرت قلبَه المحبّةُ، فقد كُتب لنا الخلودُ في صحيفة الكون»[۵]همچنين شعر فارسى
      منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدنمنم كه ديده نيالوده‌ام به بد ديدن
      در پاورقى آمده و اين‌گونه به عربى ترجمه شده است:
      أنا من كنت في بلدي بالعشق مشهوراأنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا

    [۶]گفتنى است: در اين مورد اخير، مصراع اول به‌خوبى برگردان شده ولى مصراع دوم به‌درستى و با دقت ترجمه نشده است. برگردان فارسى مصراع دوم (أنا من لم تشاهد عيناه سواه محبوبا) چنين است: منم كه چشمانم بجز او معشوقى نديده است. همچنين در متن فارسى:

    برو اين دام بر مرغ دگر نهكه عنقا را بلند است آشيانه

    در پاورقى عربى:

    اذهب ضع الشراك لغيرهافالعنقاء في الأعالى عشّها

    [۷]

    1. شايان توجه است كه كتاب «رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب» دو چاپ دارد: قديم و جديد. چاپ قديم مختصر و چاپ جديد مفصل است. متن حاضر، ترجمه عربى چاپ قديم است.

    پانويس

    1. رساله لُبّ اللّباب در سير و سلوك اولي الألباب، ص150
    2. متن كتاب، ص146
    3. ر.ک: همان، ص22 پاورقى 1 و ص26 پاورقى 1 و...
    4. به عنوان مثال ر.ک: همان، ص32 پاورقى 1
    5. همان، ص22
    6. همان، ص32 پاورقى 1
    7. همان، ص150 پاورقى 1

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. رساله لب اللباب در سير و سلوك اولي الالباب، سيد محمدحسين حسينى طهرانى، مشهد، انتشارات علامه طباطبايى، چاپ سيزدهم، 1426ق.
    3. رساله لب اللباب به ضميمه مصاحبات علامه سيد محمدحسين طباطبايى، سيد محمدحسين حسينى طهرانى، به كوشش سيد هادى خسروشاهى، قم، مؤسسه بوستان كتاب، چاپ اول، 1389ش.

    وابسته‌ها