سحر البلاغة و سر البراعة

    از ویکی‌نور
    سحر البلاغة و سر البراعة
    سحر البلاغة و سر البراعة
    پدیدآورانثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) جویدی، درویش (محقق)
    ناشرالمکتبة العصرية
    مکان نشرلبنان - بیروت ** لبنان - صیدا
    سال نشر1427ق - 2006م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعادبیات عربی - قرن 5ق. - نثر عربی - قرن 5ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏س‎‏3‎‏ 3914 ‏PJA‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سحر البلاغة و سر البراعة، اثر ادیب و لغت‌شناس بزرگ ابومنصور عبدالملک بن محمد نیشابوری (350 -429ق)، مشهور به ثعالبی است. این اثر مشتمل بر مجموعه‌ای از آثار منظوم و منثور نویسندگان و شعرای پیش از ثعالبی است که گردآوری و در چهارده کتاب دسته‌بندی شده است. درویش جویدی این اثر را تحقیق و بر آن مقدمه نوشته است.

    نویسنده، در آغاز اثر، آن را این‌گونه معرفی کرده است: «اما بعد، این کتابی است که در آن تعدادی از غرر منثور ستارگان زمین و نکته‌های اعیان فضل از بلغای عصر و نیز معدودی از نظم بزرگان شعر که اشعار نغز ایشان را در کتاب «يتيمة الدهر من محاسن أهل العصر» خود ذکر کرده بودم، آورده‌ام...»[۱].

    این مجموعه، مشتمل بر چهارده کتاب و هر کتابی از آن دارای ابوابی است. کتب این مجموعه به‌ترتیب عبارتند از:

    1. كتاب ذكر الله تعالی و رسوله و كتّابه؛
    2. كتاب الأزمنة و الأمكنة و ما يتصل بها و يشاكلها؛
    3. كتاب أحوال الإنسان من لدن صغره و نمائه إلی كبره و انتهائه؛
    4. كتاب الطعام و الشراب و ما ينضاف إليهما و يقترن بهما؛
    5. كتاب النظم و النثر و أصحابهما و آلاتهما و أدواتهما؛
    6. كتاب الممادح و الأثنية و ما يجري مجراها؛
    7. كتاب المساوي و المقابح و ما يدانيها؛
    8. كتاب العيادة و ما يجانسها؛
    9. كتاب التهاني و التهادي و ما ينخرط في سلكها؛
    10. كتاب التعازي و ما يليق بها؛
    11. كتاب الإخوانيات و ما يأخذ مأخذها؛
    12. كتاب السلطانيات و ما يقع في أبوابها؛
    13. كتاب الشوارد و الفوارد و ما يشبه‌ها؛
    14. كتاب الأمثال و الحكم و المواعظ و ما يحذو حذوها[۲].

    ابوالفرج ببغاء، ابومحمد فیاض، ابومحمد مهلبی، ابواسحاق صابی، ابوالفضل بن عمید، ابوالقاسم اسماعیل بن عباد، شمس‌المعالی قابوس بن وشمگیر و بسیاری دیگر، از نویسندگانی هستند که نثر آنها در این مجموعه ذکر شده است.

    ابوطیب متنبی، ابوفراس حمدانی، ابوالعباس نامی و بسیاری دیگر، از شعرایی هستند که اشعاری نغز از آنها نقل شده است[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13
    2. ر.ک: همان، ص15-14
    3. ر.ک: همان، ص17-15

    منابع مقاله

    مقدمه مؤلف.

    وابسته‌ها