سپهر، محمدتقی بن محمدعلی

    از ویکی‌نور
    سپهر، محمدتقی بن محمدعلی
    نام سپهر، محمدتقی بن محمدعلی
    نام‎های دیگر س‍پ‍ه‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ت‍ق‍ی

    ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ت‍ق‍ی ‌ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د ع‍ل‍ی‌

    ل‍س‍ان‌ ال‍م‍ل‍ک‌

    نام پدر ملا محمد علی کاشانی
    متولد 1216ق
    محل تولد کاشان
    رحلت 1297ق
    اساتید
    برخی آثار ناسخ التواریخ

    ناسخ التواریخ: تاریخ قاجاریه

    گزیده ناسخ التواريخ

    ناسخ التواريخ (حياة الإمام سيد الشهداء الحسين عليه‌السلام)

    کد مؤلف AUTHORCODE01522AUTHORCODE

    میرزا محمدتقى مستوفی (1216-1297ق)، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده ناسخ التواریخ

    ولادت

    او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسان‌الملک و متخلص به سپهر بوده و به لسان‌الملک سپهر اشتهار دارد.[۱]

    او در سال 1216ق در كاشان متولد شد و تحصيلات خود را در همان شهر به انجام رسانيد. وى از مورخان، اديبان و شاعران عصر قاجار است كه عمده شهرت او به خاطر تأليف كتاب "ناسخ التواريخ" است.

    مى‌گويند سپهر قصيده‌اى در مدح ملك الشعراى صبا سرود و چون ملك الشعرا طبع وى را آماده ديد وى را تشويق كرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خويش به كاشان فرستاد و ميرزا محمدتقى تا وفات ملك الشعراء در كاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندليب، به تهران آمد پس از چندى به كاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود ميرزا، حاكم نهاوند و مضافات راه يافت و ديوانى در مدح او ساخت.

    سپهر در سال 1248ه.ق به همراه يوسف خان سپهدار كه از طرف فتحعلى شاه براى رسيدگى و حل اختلاف ميان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پديد آمده بود راهى لرستان شد.

    در 1250 در ركاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به كاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استيفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدين شاه، مأمور كاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدين شاه از عراق و اصفهان در ركاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدين شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامين او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملك يافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق كه اعتضاد السلطنة رياست اداره "تربيت مجالس تنظيمات حسنه در ولايات ممالك محروسه" را يافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گرديد

    وفات

    تا آنكه در ربيع‌الآخر سال 1297 ق در تهران درگذشت و جنازه‌اش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد.

    آثار

    ناسخ التواريخ، تاريخ قاجاريه، ديوان اشعار، آينه جهان نما، جنگ التواريخ، محمودة القصائد، براهين العجم و اسرار الانوار.

    پانویس

    1. ناسخ التواریخ-قاجاریه-صفحه بیست و نه

    وابسته‌ها