شبر، سید عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR01789|بندانگشتی|شبر، عبدالله]]
    [[پرونده:NUR01789.jpg|بندانگشتی|شبر، عبدالله]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|شبر، عبدالله
    ! نام!! data-type="authorName" |شبر، عبدالله
    |-
    |-
    |نام‎های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| آل‌ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
    | data-type="authorOtherNames" | آل‌ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌


    ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍درض‍ا
    ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍درض‍ا
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |سید محمدرضا
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1867 م
    | data-type="authorbirthDate" |1188ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |نجف اشرف
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1945 م
    | data-type="authorDeathDate" |1242ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[سيد محمدرضا شبر|سید محمدرضا شبر]]
     
    [[اعرجی کاظمی، سید محسن|علامه سید محسن أعرجى]]
     
    [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد بن زین‌الدین أحسائى]]
     
    [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر نجفى کاشف‌الغطاء]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[تسلیة الفؤاد في بیان الموت و المعاد]]  
    | data-type="authorWritings" |[[تسلیة الفؤاد في بیان الموت و المعاد|تسلیة الفؤاد فی بیان الموت و المعاد]]  


    [[حق الیقین في معرفة أصول الدین]]  
    [[حق الیقین في معرفة أصول‌الدین|حق الیقین فی معرفة أصول‌الدین]]  


    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01789AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01789AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''سيد عبدالله شبر حسينى كاظمى''' در سال 1188 هجرى قمرى در نجف اشرف ديده به جهان گشود.
    '''سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى''' (1188-1242ق)، فقیه، مفسر، محدث، متکلم عراقی


    او يكى از پر بارترين درختان گسترۀ دانش و ادب است. دانشوران نسبت ايشان را به امام زين‌العابدين‌ عليه‌السلام رسانده‌اند.
    == ولادت ==
    در سال 1188 هجرى قمرى در نجف اشرف دیده به جهان گشود.


    پدرش سيد محمدرضا را بواسطۀ نماز استسقاى معروفى كه در زمان سعيد پاشا يكى از سلاطين عثمانى خواند «صاحب الدعوة المستجابة» مى‌خواندند.
    دانشوران نسبت ایشان را از طریق حسن أفطس، به [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین‌ علیه‌السلام]] رسانده‌اند.


    يكى از شاگردان سيد عبدالله، سيماى استاد بزرگ خود را چنين ترسيم كرده است:
    پدرش سید محمدرضا را بواسطۀ نماز استسقاى معروفى که در زمان سعید پاشا یکى از سلاطین عثمانى خواند «صاحب الدعوة المستجابة» مى‌خواندند.


    «... او مردى ميان قامت و فربه بوده چهره‌اى مه‌سا و نورانى داشت كه با محاسنى مشكى زينت مى‌يافت. هنگامى كه بيننده‌اى به چهره‌اش مى‌نگريست و گفتار دل انگيزش را مى‌شنيد، ديگر نمى‌توانست از او جدا شود...»
    ==اساتید و مشایخ روایى==


    سید عبدالله از محضر بزرگان فراوانى بهره برده که از آن جمله‌اند:
    {{ستون-شروع|2}}
    # اولین استاد سید عبدالله شبر پدرش [[سيد محمدرضا شبر|سید محمدرضا شبر]] بود که در کاظمین از ایشان درس مى‌آموخت.
    # [[اعرجی کاظمی، سید محسن|علامه سید محسن أعرجى]]
    # [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر نجفى کاشف‌الغطاء]]
    # [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|امیر سید على طباطبائى]]، صاحب [[رياض المسائل في تحقيق الأحكام بالدلائل (ط - الحديثة)|الریاض]]
    # [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد بن زین‌الدین أحسائى]]
    # [[کاظمی، اسدالله|شیخ اسدالله کاظمى]]
    # [[ميرزا محمدمهدى شهرستانى|میرزا محمدمهدى شهرستانى]]
    # [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمى]]، صاحب قوانین
    {{پایان}}
    ==شاگردان==
    از جمله پرورش یافتگان محضر پر برکت علامۀ شبر مى‌توان به:
    {{ستون-شروع|2}}
    # شیخ عبدالنبى کاظمى، صاحب تکملة الرجال
    # سید على بن سید محمد أمین
    # ملا محمد على تبریزى
    # شیخ محمدرضا زین‌العابدین بن شیخ بهاءالدین
    # ملا محمود خویى
    # شیخ احمد بن محمد على بن عباس بلاغى
    # شیخ محمداسماعیل خالصى
    # شیخ مهدى و شیخ اسماعیل پسران شیخ اسدالله تسترى
    # شیخ محمد جعفر رجیلى
    # سید محمد على بن سید کاظم بن سید محسن، صاحب المحصول
    # شیخ حسن بن محفوظ عاملى
    # سید هاشم بن سید راضى بن سید حسن أعرجى حسینى کاظمى، اشاره کرد.
    {{پایان}}
    ==فرزندان==
    ==فرزندان==


    ثمرۀ زندگى ایشان در محدودۀ خانواده‌اش بنابر آنچه در دست است شش فرزند پسر بوده که از آن جمله‌اند:


    ثمرۀ زندگى ايشان در محدودۀ خانواده‌اش بنابر آنچه در دست است شش فرزند پسر بوده كه از آن جمله‌اند:
    #سید حسین شبر، که مدّتها در شبه قارۀ هند به تبلیغ آئین اسلام مشغول بود.
     
    #سید جعفر شبر که سالها در اصفهان زیسته و شرحى متین بر کتاب شرائع الإسلام از خویش به یادگار گذاشته است.
    #سيد حسين شبر، كه مدّتها در شبه قارۀ هند به تبليغ آئين اسلام مشغول بود.
    #سيد جعفر شبر كه سالها در اصفهان زيسته و شرحى متين بر كتاب شرائع الإسلام از خويش به يادگار گذاشته است.


    ==ارتباط با فرزانگان==
    ==ارتباط با فرزانگان==


    از جمله افرادى که سید عبدالله شبر ارتباط بسیار نزدیک با آنان داشت، جناب سید محسن بن حسن بن مرتضى کاظمى اعرجى بود.


    از جمله افرادى كه سيد عبدالله شبر ارتباط بسيار نزدیک با آنان داشت، جناب سيد محسن بن حسن بن مرتضى كاظمى اعرجى بود.
    سید عبدالله بعد از فوت پدر فرزانه‌اش سید محمدرضا، ارتباط خود را با علامه، سید محسن اعرجى بیشتر کرد. گرچه سابقۀ آشنایى سید عبدالله با جناب اعرجى به ایام حیات پدر مرحومش برمى‌گردد، اما مکارم اخلاقى فراوان أعرجى و کتاب‌هاى گرانسنگى چون «المحصول فی الأصول» و «الوافی فی شرح الوافیة» و «سلالة الاجتهاد» که سید عبدالله از وى مطالعه کرده بود، هر یک به گونه‌اى در ارتباط بیشتر او با سید محسن أعرجى مؤثر افتاد.


    سيد عبدالله بعد از فوت پدر فرزانه‌اش سيد محمدرضا، ارتباط خود را با علامه، سيد محسن اعرجى بيشتر كرد. گرچه سابقۀ آشنايى سيد عبدالله با جناب اعرجى به ايام حيات پدر مرحومش برمى‌گردد، اما مكارم اخلاقى فراوان أعرجى و کتاب‌هاى گرانسنگى چون «المحصول في الأصول» و «الوافي في شرح الوافية» و «سلالة الاجتهاد» كه سيد عبدالله از وى مطالعه كرده بود، هر يك به گونه‌اى در ارتباط بيشتر او با سيد محسن أعرجى مؤثر افتاد.
    ==تبحّر در تألیف==


    ==تبحّر در تأليف==
    علاقه و پشتکار بسیار در تألیف و تصنیف کتب در زمینه‌هاى مختلف علوم اسلامى سبب گشته بود وى در عصر خود به مجلسى ثانى مشهور شود. خود ایشان نقل فرموده است که:


    «همانا زیادى تألیفاتم از توجه و عنایت امام موسى بن جعفر علیه‌السلام است، آنگاه که آن امام همام را در خواب دیدم، پس او قلمى به من عطا کرد و فرمود: بنویس! و از آن زمان بود که در نوشتن موفقیت‌هائى بدست آوردم و هر آنچه از من بروز کند از برکت این قلم است.»


    علاقه و پشتكار بسيار در تأليف و تصنيف كتب در زمينه‌هاى مختلف علوم اسلامى سبب گشته بود وى در عصر خود به مجلسى ثانى مشهور شود. خود ايشان نقل فرموده است كه:
    ==مرجعیت==


    «همانا زيادى تأليفاتم از توجه و عنايت امام موسى بن جعفر عليه‌السلام است، آنگاه كه آن امام همام را در خواب ديدم، پس او قلمى به من عطا كرد و فرمود: بنويس! و از آن زمان بود كه در نوشتن موفقيت‌هائى بدست آوردم و هر آنچه از من بروز كند از بركت اين قلم است.»


    ==مرجعيت==
    با مرگ فقیه بزرگ، سید محسن أعرجى در سال 1227 هجرى قمرى، و در پى آن، رحلت مرجع نامور شیعه، شیخ محمد جعفر کاشف‌الغطاء در سال 1228 هجرى قمرى، دلهاى پیروان خاندان پیامبر در عراق بسوى سید عبدالله متوجّه شد.


    پس از این دو واقعۀ اسف بار، کم کم شهرت سید عبدالله شبر عراق را فرا گرفت تا آنجا که او در 43 سالگى مرجعیتى فراگیر یافت.


    با مرگ فقيه بزرگ، سيد محسن أعرجى در سال 1227 هجرى قمرى، و در پى آن، رحلت مرجع نامور شيعه، شيخ محمد جعفر کاشف‌الغطاء در سال 1228 هجرى قمرى، دلهاى پيروان خاندان پيامبر در عراق بسوى سيد عبدالله متوجّه شد.
    ایشان علاوه بر تصدى مرجعیت و صدور فتوا و دیدار مریدان، از انجام رسالت سنگینش که همان تألیف بود غافل نگشت.


    پس از اين دو واقعۀ اسف بار، كم كم شهرت سيد عبدالله شبر عراق را فرا گرفت تا آنجا كه او در 43 سالگى مرجعيتى فراگير يافت.
    بارها دیده مى‌شد که ایشان کنار پیروانش نشسته و سخنان آنان را گوش مى‌داد و در همان زمان قلم بر کاغذ کشانده و مطالب ژرف فقهى، اخلاقى، قرآنى و اعتقادى را با استدلالهایى متین مرقوم مى‌فرمود.


    ايشان علاوه بر تصدى مرجعيت و صدور فتوا و ديدار مريدان، از انجام رسالت سنگينش كه همان تأليف بود غافل نگشت.
    شتاب وى در نگاشتن به اندازه‌اى بود که نویسندگان استخدام شده براى پاکنویس آثارش به او نمى‌رسیدند. ایشان خود در آخر بعضى از مصنفاتش چنین مى‌نگارد:


    بارها ديده مى‌شد كه ايشان كنار پيروانش نشسته و سخنان آنان را گوش مى‌داد و در همان زمان قلم بر كاغذ كشانده و مطالب ژرف فقهى، اخلاقى، قرآنى و اعتقادى را با استدلالهايى متين مرقوم مى‌فرمود.
    «هنگام عشاء شروع کردم به کتابت و در نیمه‌هاى شب بپایان رسانیدم.»


    شتاب وى در نگاشتن به اندازه‌اى بود كه نويسندگان استخدام شده براى پاکنويس آثارش به او نمى‌رسيدند. ايشان خود در آخر بعضى از مصنفاتش چنين مى‌نگارد:
    ==کلام بزرگان==


    «هنگام عشاء شروع كردم به كتابت و در نيمه‌هاى شب بپايان رسانيدم.»
    صاحبان بصیرت او را عالمى مؤید و سیدى نجیب و معتمد، محدثى سترگ، فقیهى متبحر و آگاه، عالمى ربّانى و از أعیان فضلاء دانسته‌اند.


    ==كلام بزرگان==
    علامه محمد جعفر نجفى (مشهور به کاشف‌الغطاء) علاوه بر نوشتن اجازه‌اى در تأیید صلاحیت علمى و معنوى سید عبدالله، زمانى که کتاب گرانمایۀ حق الیقین را مشاهده کرد در مقدمه‌اش به عنوان تقریظ چنین نگاشت:


    «... بى تردید چیزى پدید آورده‌اى که فرزانگان را در شگفتى فرو خواهد برد و دانشوران علوم عقلى و نقلى در برابرش فروتنى خواهند کرد. کتابى پدید آورده‌اى که مشکلات مسائل را مى‌گشاید و حقیقت را با استدلالها و گواهان درست ثابت مى‌کند.


    صاحبان بصيرت او را عالمى مؤيد و سيدى نجيب و معتمد، محدثى سترگ، فقيهى متبحر و آگاه، عالمى ربّانى و از أعيان فضلاء دانسته‌اند.
    شتاب مکن که بى‌تردید تا بلندترین پله‌هاى پیشرفت بالا رفته‌اى. آرامتر گام بردار که از مطالب مهم چیزى ناگشوده باقى نمانده است. تو براى دانش شهرى بنیاد نهاده‌اى، ساختمانش را چنان پى افکنده، بالا بردى که به سینۀ سپهر رساندى. البته هیچ جاى شگفتى نیست، زیرا تو از خاندانى هستى که بر هفت آسمان فراز آمدند. فرزند بزرگمردى هستى که به جایگاه تجلّى سرزمین‌هایى که فراوان از خیر بهره مى‌برند نزدیک شده، به گونه‌اى که میان او و آن تجلیگاه تنها به اندازۀ فاصلۀ دو کمان یا کمتر، از نظر معنوى فاصله بود.


    علامه محمد جعفر نجفى (مشهور به کاشف‌الغطاء) علاوه بر نوشتن اجازه‌اى در تأييد صلاحيت علمى و معنوى سيد عبدالله، زمانى كه كتاب گرانمايۀ حق اليقين را مشاهده كرد در مقدمه‌اش به عنوان تقريظ چنين نگاشت:
    پس اینک بى‌آنکه پرهیزگارى تو را باز دارد، در حالى که حق دارى و راست مى‌گویى، بگو: من هر چند در روزگار خویش دیرتر از دیگران پاى به گیتى نهاده‌ام، ولى گوهرى آورده‌ام که هیچ یک از مردم نتوانستند مانند آن پدید آورند.»


    «... بى ترديد چيزى پديد آورده‌اى كه فرزانگان را در شگفتى فرو خواهد برد و دانشوران علوم عقلى و نقلى در برابرش فروتنى خواهند كرد. كتابى پديد آورده‌اى كه مشكلات مسائل را مى‌گشايد و حقيقت را با استدلالها و گواهان درست ثابت مى‌كند.
    ==وفات==
     
    شتاب مكن كه بى‌ترديد تا بلندترين پله‌هاى پيشرفت بالا رفته‌اى. آرامتر گام بردار كه از مطالب مهم چيزى ناگشوده باقى نمانده است. تو براى دانش شهرى بنياد نهاده‌اى، ساختمانش را چنان پى افكنده، بالا بردى كه به سينۀ سپهر رساندى. البته هيچ جاى شگفتى نيست، زيرا تو از خاندانى هستى كه بر هفت آسمان فراز آمدند. فرزند بزرگمردى هستى كه به جايگاه تجلّى سرزمين‌هايى كه فراوان از خير بهره مى‌برند نزدیک شده، به گونه‌اى كه ميان او و آن تجليگاه تنها به اندازۀ فاصلۀ دو كمان يا كمتر، از نظر معنوى فاصله بود.
     
    پس اينك بى‌آنكه پرهيزگارى تو را باز دارد، در حالى كه حق دارى و راست مى‌گويى، بگو: من هر چند در روزگار خويش ديرتر از ديگران پاى به گيتى نهاده‌ام، ولى گوهرى آورده‌ام كه هيچ يك از مردم نتوانستند مانند آن پديد آورند.»
     
    ==اساتيد و مشايخ روايى==
     
     
    سيد عبدالله از محضر بزرگان فراوانى بهره برده كه از آن جمله‌اند:
     
    # اولين استاد سيد عبدالله شبر پدرش سيد محمدرضا شبر بود كه در كاظمين از ايشان درس مى‌آموخت.
    # علامه سيد محسن أعرجى
    # شيخ جعفر نجفى، کاشف‌الغطاء
    # امير [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]]، صاحب الرياض
    # شيخ احمد بن زين‌الدين أحسائى
    # شيخ اسدالله كاظمى
    # ميرزا محمد مهدى شهرستانى
    # [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزا ابوالقاسم قمى]]، صاحب قوانين
     
    ==شاگردان==
     
     
    از جمله پرورش يافتگان محضر پر بركت علامۀ شبر مى‌توان به:


    # شيخ عبدالنبى كاظمى، صاحب تكملة الرجال
    علامۀ بزرگوار، آیت‌الله سید عبدالله شبر در مشهد کاظمین، در ماه رجب سال 1242 هجرى قمرى در سن 54 سالگی وفات نمود و جهانى را در ماتم خویش فرو برد. سید حسن فرزندش بر جنازه‌ پدر نماز گزارد. پیکرش را در حرم کاظمین کنار مزار پدرش دفن کردند
    # سيد على بن سيد محمد أمين
    # ملا محمد على تبريزى
    # شيخ محمدرضا زين‌العابدين بن شيخ بهاءالدين
    # ملا محمود خويى
    # شيخ احمد بن محمد على بن عباس بلاغى
    # شيخ محمداسماعيل خالصى
    # شيخ مهدى و شيخ اسماعيل پسران شيخ اسدالله تسترى
    # شيخ محمد جعفر رجيلى
    # سيد محمد على بن سيد كاظم بن سيد محسن، صاحب المحصول
    # شيخ حسن بن محفوظ عاملى
    # سيد هاشم بن سيد راضى بن سيد حسن أعرجى حسينى كاظمى، اشاره كرد.


    ==تأليفات==
    ==آثار==


    آیت‌الله شبر در اثر کثرت تألیفات به مجلسى ثانى مشهور شده است.


    آیت‌الله شبر در اثر كثرت تأليفات به مجلسى ثانى مشهور شده است.
    برخى تألیفات آن بزرگوار عبارتند از:
     
    {{ستون-شروع|3}}
    برخى تأليفات آن بزرگوار عبارتند از:
    # الأصول الأصلیة (القواعد المستنبطة من الآیات و الأخبار)
     
    # أنیس الزائر
    # الأصول الأصلية (القواعد المستنبطة من الآيات و الأخبار)
    # تفسیر قرآن کریم
    # أنيس الزائر
    # أدب سلوک‌الدین و الدنیا
    # تفسير قرآن كريم
    # البرهان المبین
    # أدب سلوكالدين و الدنيا
    # الحق الیقین فی أصول‌الدین
    # البرهان المبين
    # الأربعون حدیثاً
    # الحق اليقين في أصول‌الدين
    # الأربعون حديثاً
    # تحفة الزائر
    # تحفة الزائر
    # كشف الحجاب عن الدعاء المستجات (شرح دعاى سمات)
    # کشف الحجاب عن الدعاء المستجات (شرح دعاى سمات)
    # إرشاد المستبصر
    # إرشاد المستبصر
    # الجوهرة المضيئة
    # الجوهرة المضیئة
    # شرح الزيارة الجامعة
    # شرح الزیارة الجامعة
    # الاستخارات
    # الاستخارات
    # زاد العارفين
    # زاد العارفین
    # شرح طب الرضا عليه‌السلام
    # شرح طب الرضا علیه‌السلام
    # أسرار العبادات
    # أسرار العبادات
    # زبدة الدليل
    # زبدة الدلیل
    # مصابيح الظلام في شرح مفاتيح شرائع الإسلام
    # مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح شرائع الإسلام
    # أخلاق
    # أخلاق
    # صفوة التفاسير
    # صفوة التفاسیر
    # أصول‌الدين
    # أصول‌الدین
    # صلاح العابدين
    # صلاح العابدین
    # أعمال الشهور و السنين
    # أعمال الشهور و السنین
    # طب الأئمة عليهم‌السلام
    # طب الأئمة علیهم‌السلام
    # أعمال اليوم و الليلة و الأسبوع و بعض أدعية الحوادث و العادات
    # أعمال الیوم و اللیلة و الأسبوع و بعض أدعیة الحوادث و العادات
    # نخبة الشرحين (شرح نهج‌البلاغه)
    # نخبة الشرحین (شرح نهج‌البلاغة)
    # الانفتاحية (در علم اصول)
    # الانفتاحیة (در علم اصول)
    # الوجيز (در تفسير)
    # الوجیز (در تفسیر)
    # الأنوار الساطعة في العلوم الأربعة (معارف، أخلاق، عجائب مخلوقات، فقه)
    # الأنوار الساطعة فی العلوم الأربعة (معارف، أخلاق، عجائب مخلوقات، فقه)
    # رسالة في الطهارة و الصلوة
    # رسالة فی الطهارة و الصلوة
    # أنيس الذاكرين
    # أنیس الذاکرین
    # رسالة في عمل اليوم و الليلة
    # رسالة فی عمل الیوم و اللیلة
     
    {{پایان}}
    ==وفات==
     
     
    علامۀ بزرگوار، آیت‌الله سيد عبدالله شبر در مشهد كاظمين، در ماه رجب سال 1242 هجرى قمرى وفات نمود و جهانى را در ماتم خويش فرو برد.
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[مصابيح الأنوار في حل مشكلات الأخبار]]


    [[الأصول الأصلیة و القواعد الشرعیة]]  
    [[الأصول الأصلیة و القواعد الشرعیة]]  
    [[الأصول الأصلية و القواعد الشرعية (شبّر)]]


    [[تسلیة الفؤاد في بیان الموت و المعاد]]  
    [[تسلیة الفؤاد في بیان الموت و المعاد]]  


    [[حق الیقین في معرفة أصول الدین]]  
    [[حق‌اليقين في معرفة أصول‌الدين]]  


    [[اخلاق]]  
    [[اخلاق]]  
    خط ۱۹۳: خط ۱۹۴:


    [[تفسير القرآن الكريم (شبر)]]  
    [[تفسير القرآن الكريم (شبر)]]  
    [[تفسیر کبیر شبر]]


    [[سواطع الألهام في تفسیر کلام الملک العلام]]  
    [[سواطع الألهام في تفسیر کلام الملک العلام]]  


    [[طب الأئمة علیهم‌السلام]]
    [[مصابيح الأنوار في حل مشكلات الأخبار]]  
     
    [[مصابیح الانوار فی حل مشکلات الاخبار]]  


    [[جلاء العیون (للشبر)]]  
    [[جلاء العیون (شبر)]]  


    [[بنیاد‎های اخلاق اسلامی (ترجمه الاخلاق)]]  
    [[بنیاد‎های اخلاق اسلامی (ترجمه الاخلاق)]]  
    خط ۲۰۸: خط ۲۰۹:
    [[مصابيح الأنوار في حل مشکلات الأخبار]]  
    [[مصابيح الأنوار في حل مشکلات الأخبار]]  


    [[طب الائمة علیهم‌السلام]]  
    [[طب الأئمة علیهم‌السلام (شبر)]]  


    [[الأنوار اللامعة في شرح الزيارة الجامعة]]  
    [[الأنوار اللامعة في شرح الزيارة الجامعة]]  
    خط ۲۱۴: خط ۲۱۵:
    [[طب الأئمة علیهم‌السلام (ترجمه پسنديده)]]  
    [[طب الأئمة علیهم‌السلام (ترجمه پسنديده)]]  


    [[إرشاد المستبصر في الإستخارات]]  
    [[إرشاد المستبصر في الاستخارات]]  


    [[طب الأئمة]]  
    [[طب الأئمة]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مفسران شیعه]]
    [[رده:محدثان]]
    [[رده:متکلمان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۳

    شبر، عبدالله
    نام شبر، عبدالله
    نام‎های دیگر آل‌ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌

    ش‍ب‍ر، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍درض‍ا

    ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ش‍ب‍ر

    م‍ج‍ل‍س‍ی‌ س‍وم‌

    نام پدر سید محمدرضا
    متولد 1188ق
    محل تولد نجف اشرف
    رحلت 1242ق
    اساتید سید محمدرضا شبر

    علامه سید محسن أعرجى

    شیخ احمد بن زین‌الدین أحسائى

    شیخ جعفر نجفى کاشف‌الغطاء

    برخی آثار تسلیة الفؤاد فی بیان الموت و المعاد

    حق الیقین فی معرفة أصول‌الدین

    کد مؤلف AUTHORCODE01789AUTHORCODE

    سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، فقیه، مفسر، محدث، متکلم عراقی

    ولادت

    در سال 1188 هجرى قمرى در نجف اشرف دیده به جهان گشود.

    دانشوران نسبت ایشان را از طریق حسن أفطس، به امام زین‌العابدین‌ علیه‌السلام رسانده‌اند.

    پدرش سید محمدرضا را بواسطۀ نماز استسقاى معروفى که در زمان سعید پاشا یکى از سلاطین عثمانى خواند «صاحب الدعوة المستجابة» مى‌خواندند.

    اساتید و مشایخ روایى

    سید عبدالله از محضر بزرگان فراوانى بهره برده که از آن جمله‌اند:

    شاگردان

    از جمله پرورش یافتگان محضر پر برکت علامۀ شبر مى‌توان به:

    1. شیخ عبدالنبى کاظمى، صاحب تکملة الرجال
    2. سید على بن سید محمد أمین
    3. ملا محمد على تبریزى
    4. شیخ محمدرضا زین‌العابدین بن شیخ بهاءالدین
    5. ملا محمود خویى
    6. شیخ احمد بن محمد على بن عباس بلاغى
    7. شیخ محمداسماعیل خالصى
    8. شیخ مهدى و شیخ اسماعیل پسران شیخ اسدالله تسترى
    9. شیخ محمد جعفر رجیلى
    10. سید محمد على بن سید کاظم بن سید محسن، صاحب المحصول
    11. شیخ حسن بن محفوظ عاملى
    12. سید هاشم بن سید راضى بن سید حسن أعرجى حسینى کاظمى، اشاره کرد.

    فرزندان

    ثمرۀ زندگى ایشان در محدودۀ خانواده‌اش بنابر آنچه در دست است شش فرزند پسر بوده که از آن جمله‌اند:

    1. سید حسین شبر، که مدّتها در شبه قارۀ هند به تبلیغ آئین اسلام مشغول بود.
    2. سید جعفر شبر که سالها در اصفهان زیسته و شرحى متین بر کتاب شرائع الإسلام از خویش به یادگار گذاشته است.

    ارتباط با فرزانگان

    از جمله افرادى که سید عبدالله شبر ارتباط بسیار نزدیک با آنان داشت، جناب سید محسن بن حسن بن مرتضى کاظمى اعرجى بود.

    سید عبدالله بعد از فوت پدر فرزانه‌اش سید محمدرضا، ارتباط خود را با علامه، سید محسن اعرجى بیشتر کرد. گرچه سابقۀ آشنایى سید عبدالله با جناب اعرجى به ایام حیات پدر مرحومش برمى‌گردد، اما مکارم اخلاقى فراوان أعرجى و کتاب‌هاى گرانسنگى چون «المحصول فی الأصول» و «الوافی فی شرح الوافیة» و «سلالة الاجتهاد» که سید عبدالله از وى مطالعه کرده بود، هر یک به گونه‌اى در ارتباط بیشتر او با سید محسن أعرجى مؤثر افتاد.

    تبحّر در تألیف

    علاقه و پشتکار بسیار در تألیف و تصنیف کتب در زمینه‌هاى مختلف علوم اسلامى سبب گشته بود وى در عصر خود به مجلسى ثانى مشهور شود. خود ایشان نقل فرموده است که:

    «همانا زیادى تألیفاتم از توجه و عنایت امام موسى بن جعفر علیه‌السلام است، آنگاه که آن امام همام را در خواب دیدم، پس او قلمى به من عطا کرد و فرمود: بنویس! و از آن زمان بود که در نوشتن موفقیت‌هائى بدست آوردم و هر آنچه از من بروز کند از برکت این قلم است.»

    مرجعیت

    با مرگ فقیه بزرگ، سید محسن أعرجى در سال 1227 هجرى قمرى، و در پى آن، رحلت مرجع نامور شیعه، شیخ محمد جعفر کاشف‌الغطاء در سال 1228 هجرى قمرى، دلهاى پیروان خاندان پیامبر در عراق بسوى سید عبدالله متوجّه شد.

    پس از این دو واقعۀ اسف بار، کم کم شهرت سید عبدالله شبر عراق را فرا گرفت تا آنجا که او در 43 سالگى مرجعیتى فراگیر یافت.

    ایشان علاوه بر تصدى مرجعیت و صدور فتوا و دیدار مریدان، از انجام رسالت سنگینش که همان تألیف بود غافل نگشت.

    بارها دیده مى‌شد که ایشان کنار پیروانش نشسته و سخنان آنان را گوش مى‌داد و در همان زمان قلم بر کاغذ کشانده و مطالب ژرف فقهى، اخلاقى، قرآنى و اعتقادى را با استدلالهایى متین مرقوم مى‌فرمود.

    شتاب وى در نگاشتن به اندازه‌اى بود که نویسندگان استخدام شده براى پاکنویس آثارش به او نمى‌رسیدند. ایشان خود در آخر بعضى از مصنفاتش چنین مى‌نگارد:

    «هنگام عشاء شروع کردم به کتابت و در نیمه‌هاى شب بپایان رسانیدم.»

    کلام بزرگان

    صاحبان بصیرت او را عالمى مؤید و سیدى نجیب و معتمد، محدثى سترگ، فقیهى متبحر و آگاه، عالمى ربّانى و از أعیان فضلاء دانسته‌اند.

    علامه محمد جعفر نجفى (مشهور به کاشف‌الغطاء) علاوه بر نوشتن اجازه‌اى در تأیید صلاحیت علمى و معنوى سید عبدالله، زمانى که کتاب گرانمایۀ حق الیقین را مشاهده کرد در مقدمه‌اش به عنوان تقریظ چنین نگاشت:

    «... بى تردید چیزى پدید آورده‌اى که فرزانگان را در شگفتى فرو خواهد برد و دانشوران علوم عقلى و نقلى در برابرش فروتنى خواهند کرد. کتابى پدید آورده‌اى که مشکلات مسائل را مى‌گشاید و حقیقت را با استدلالها و گواهان درست ثابت مى‌کند.

    شتاب مکن که بى‌تردید تا بلندترین پله‌هاى پیشرفت بالا رفته‌اى. آرامتر گام بردار که از مطالب مهم چیزى ناگشوده باقى نمانده است. تو براى دانش شهرى بنیاد نهاده‌اى، ساختمانش را چنان پى افکنده، بالا بردى که به سینۀ سپهر رساندى. البته هیچ جاى شگفتى نیست، زیرا تو از خاندانى هستى که بر هفت آسمان فراز آمدند. فرزند بزرگمردى هستى که به جایگاه تجلّى سرزمین‌هایى که فراوان از خیر بهره مى‌برند نزدیک شده، به گونه‌اى که میان او و آن تجلیگاه تنها به اندازۀ فاصلۀ دو کمان یا کمتر، از نظر معنوى فاصله بود.

    پس اینک بى‌آنکه پرهیزگارى تو را باز دارد، در حالى که حق دارى و راست مى‌گویى، بگو: من هر چند در روزگار خویش دیرتر از دیگران پاى به گیتى نهاده‌ام، ولى گوهرى آورده‌ام که هیچ یک از مردم نتوانستند مانند آن پدید آورند.»

    وفات

    علامۀ بزرگوار، آیت‌الله سید عبدالله شبر در مشهد کاظمین، در ماه رجب سال 1242 هجرى قمرى در سن 54 سالگی وفات نمود و جهانى را در ماتم خویش فرو برد. سید حسن فرزندش بر جنازه‌ پدر نماز گزارد. پیکرش را در حرم کاظمین کنار مزار پدرش دفن کردند

    آثار

    آیت‌الله شبر در اثر کثرت تألیفات به مجلسى ثانى مشهور شده است.

    برخى تألیفات آن بزرگوار عبارتند از:

    1. الأصول الأصلیة (القواعد المستنبطة من الآیات و الأخبار)
    2. أنیس الزائر
    3. تفسیر قرآن کریم
    4. أدب سلوک‌الدین و الدنیا
    5. البرهان المبین
    6. الحق الیقین فی أصول‌الدین
    7. الأربعون حدیثاً
    8. تحفة الزائر
    9. کشف الحجاب عن الدعاء المستجات (شرح دعاى سمات)
    10. إرشاد المستبصر
    11. الجوهرة المضیئة
    12. شرح الزیارة الجامعة
    13. الاستخارات
    14. زاد العارفین
    15. شرح طب الرضا علیه‌السلام
    16. أسرار العبادات
    17. زبدة الدلیل
    18. مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح شرائع الإسلام
    19. أخلاق
    20. صفوة التفاسیر
    21. أصول‌الدین
    22. صلاح العابدین
    23. أعمال الشهور و السنین
    24. طب الأئمة علیهم‌السلام
    25. أعمال الیوم و اللیلة و الأسبوع و بعض أدعیة الحوادث و العادات
    26. نخبة الشرحین (شرح نهج‌البلاغة)
    27. الانفتاحیة (در علم اصول)
    28. الوجیز (در تفسیر)
    29. الأنوار الساطعة فی العلوم الأربعة (معارف، أخلاق، عجائب مخلوقات، فقه)
    30. رسالة فی الطهارة و الصلوة
    31. أنیس الذاکرین
    32. رسالة فی عمل الیوم و اللیلة

    وابسته‌ها