علامه امینی جرعه‌نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''علامه امينى جرعه‌نوش غدير (به ضميمه جرعه‌هايى از الغدير)''' اثر مهدى لطفى، معرفى [[علامه امينى]] و اثر باارزش و گران‌بهاى وى «الغدير» مى‌باشد كه به زبان فارسى نوشته شده است.
    '''علامه امينى جرعه‌نوش غدير (به ضميمه جرعه‌هايى از الغدير)''' اثر مهدى لطفى، معرفى [[علامه امينى]] و اثر باارزش و گران‌بهاى وى «الغدير» مى‌باشد كه به زبان فارسى نوشته شده است.



    نسخهٔ ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۰۹

    علامه امینی جرعه‌نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر)
    علامه امینی جرعه‌نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر)
    پدیدآورانلطفی، مهدی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالغدیر. فارسی. برگزیده جرعه نوش غدیر (به ضمیمه جرعه‌هایی از الغدیر)
    ناشرانصاری
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1382 ش
    چاپ3
    شابک964-6925-15-4
    موضوعامینی، عبدالحسین، 1281 - 1349 - سرگذشت‌نامه

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت

    غدیر خم

    مجتهدان و علما - سرگذشت‌نامه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏8‎‏ل‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    علامه امينى جرعه‌نوش غدير (به ضميمه جرعه‌هايى از الغدير) اثر مهدى لطفى، معرفى علامه امينى و اثر باارزش و گران‌بهاى وى «الغدير» مى‌باشد كه به زبان فارسى نوشته شده است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در دو بخش اصلى و هر بخش در ضمن چند فصل مشتمل بر عناوين متعددى تنظيم شده است.

    در نوشتار حاضر، نخست شرحى اجمالى از زندگى علامه امينى، ويژگى‌ها، فضايل اخلاقى و آثار وى فراهم آمده و سپس كتاب «الغدير» معرفى و مباحثى از آن مطرح گرديده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه، به‌صورت مختصر، به معرفى علامه امينى و اثر او پرداخته شده است[۱]

    بخش اول، در پنج فصل سامان يافته است. در فصل اول، به زندگى‌نامه علامه امينى پرداخته شده و اطلاعاتى از ايشان پيرامون زمان و مكان تولد، شروع به تحصيل، سفرهاى تحصيلى و اساتيد ايشان در نجف ارائه گرديده است[۲]

    در فصل دوم، سجاياى اخلاقى و معنوى علامه امينى مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده معتقد است علامه امينى را قبل از اينكه يك شخصيت علمى معرفى كنيم، بايد يك شخصيت معنوى و اخلاقى معرفى كرد[۳]از جمله عناوين اين فصل، عبارتند از: زهد علامه، توسل و عبادت علامه، امينى از قرآن هدايت مى‌گرفت، شجاعت علامه امينى، اراده صاحب الغدير، ادب امينى و آثار علمى و قلمى ايشان[۴]

    در فصل سوم، به آرمان‌ها و اهداف علامه امينى نگريسته شده است. اين آرمان‌ها به ترتيب عبارتند از: تبيين مسئله ولايت، ايجاد وحدت بين مسلمين، تشكيل خانه نويسندگان، رسيدگى به نشريات جهان و شناخت عناصر زمان. از جمله اهداف علامه امينى، قرار دادن صفوف پراكنده ملل اسلامى در يك صف واحد و ايجاد وحدت بين آن‌ها بوده است. ايشان معتقد بود كه راز تفوق و عزت مسلمين در پرهيز از تفرق و بنيان سعادت‌شان در تمسك به حبل‌الله خلاصه مى‌گردد و مسلمين زمانى خواهند توانست به عزت از دست رفته خود درست يابند كه به آيه «و اعتصموا بحبل‌الله جميعاً و لا تفرقوا» بديد عمل بنگرند و بدان عمل كنند[۵]

    در فصل چهارم، حكايات و كراماتى از علامه امينى بيان شده است[۶]و در فصل پنجم، به علامه امينى و «الغدير» در آينه شعر و قلم، نگاه شده است. در اين رابطه، سخنانى از بزرگان و علما، درباره ايشان ذكر شده است كه از آن جمله‌اند: محمد غلاب، صفا خلوصى، عبدالرحمن كيانى حلبى، محمد سعيد دحدوح، يوسف اسعد داغر بيروتى، دكتر يونس سلامه، علامه عبدالحسين شرف‌الدين عاملى و علامه محمدتقى جعفرى. اشعارى نيز از حبيب‌الله چايچيان، محمدحسين شهريار، سيد حسّون بعاج و قصيده‌اى از شمس‌الدين خطيب ارائه شده است[۷]

    در بخش دوم، در دو فصل، به معرفى مباحثى از كتاب «الغدير»، پرداخته شده است. در فصل اول تحت عنوان بر ساحل بيكران الغدير، مبناى تحقيقى علامه امينى، هدف ايشان از تأليف الغدير، وحدت اسلامى در اعتقاد علامه و بحث ولايت در الغدير مورد بحث و بررسى قرار گرفته است[۸]

    به اعتقاد نويسنده به جرأت مى‌توان گفت كه در دنياى تحقيقات اسلامى، چه در ممالك اسلامى و چه در كشورهاى غربى، كسى يافت نمى‌شود كه با نام «الغدير» و علامه امينى آشنا نباشد. با آنكه مطالب «الغدير» به مذاق بسيارى خوشايند نمى‌باشد، لكن از آنجايى كه با اتكاء به منابع و مآخذ متيقن نوشته شده، تاكنون كسى نتوانسته نقدى يا ردى بر كتاب «الغدير» يا حتى نقدى بر صفحه‌اى از صفحات آن بنويسد. نويسنده در تأييد اين گفته، به اين مطلب اشاره مى‌كند كه وقتى عده‌اى از اهل سنت از بزرگ خود درخواست مقابله با علامه امينى و كتابش را مى‌كنند، او بعد از خواندن «الغدير» مى‌گويد: «اگر بخواهيم با الغدير مبارزه كنيم، ابتدا بايد كتاب‌هاى خودمان را نابود كنيم». خود علامه نيز فرموده‌اند كه من براى نوشتن «الغدير» ده هزار كتاب را از باى بسم الله تا تاى تمت خواندم و به صد هزار كتاب مراجعات داشتم؛ و بايد توجه داشت كه برخى از اين كتب، خطى و در چندين مجلد بوده‌اند كه اگر الان چاپ شوند، به ده‌ها جلد مى‌رسد[۹]

    نويسنده معتقد است مهمترين هدف علامه از تأليف اين كتاب بزرگ، دست‌يابى مجدد مسلمين به اتحاد و يكدلى بود، همان اتحادى كه در زمان رسول خدا(ص) حاكم بود و در سايه همان اتحاد و همدلى بود كه اسلام روزبه‌روز پيشرفت كرد و تا اروپا و اسپانيا پيش رفت. البته به اعتقاد نويسنده، هدف ايشان از وحدت، آن وحدتى نمى‌باشد كه بعضى از استعمارگران و سياستمداران براى رسيدن به اهداف شوم خود، به دست عمّال خود علم مى‌كنند. وحدت در نزد علامه، بر مبناى اظهار حقايق در بين امت اسلامى است نه اينكه به خاطر وحدت، پرده روى مسلمات تاريخى بكشيم، بلكه گرد و غبارى كه بعضى قلم به دستان مزدور و هواپرست روى حقايق كشيده‌اند، بايد از بين برود تا حق و حقيقت براى همگان واضح و روشن شود[۱۰]

    نويسنده بر اين باور است كه در يك نگاه كلى، مى‌توان تمامى مطالب «الغدير» را در دو موضوع اساسى خلاصه كرد. موضوع اول، عبارت است از: اثبات ولايت مطلقه معصومين(ع) از طريق اثبات خلافت بلافصل اميرالمؤمنين(ع) و اثبات اينكه حضرت على(ع) از طرف پيامبر(ص) به اين منصب مشخص شده است. دوم نفى ولايت غير معصوم در اسلام و تبيين كردن معنى و مراد آيه شريفه «و لا ينال عهدي الظالمين»[۱۱]

    در فصل دوم از اين بخش تحت عنوان غوصى در اقيانوس بيكران الغدير، مطالب جلدهاى اول تا هفتم الغدير مورد بحث و بررسى قرار داده است. در صدر عناوين هر جلد غديره‌هاى قرون مختلف از قرن اول تا نهم هجرى ذكر شده است. پس از سؤالات و شبهات مختلفى كه از سوى اهل سنت درباره ولايت اميرالمؤمنين(ع) و غدير مطرح شده، پاسخ داده شده است[۱۲]

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده و پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.

    پانويس

    1. مقدمه، ص13-15
    2. متن كتاب، ص29- 32
    3. همان، ص37
    4. همان، ص38- 64
    5. همان، ص70
    6. همان، ص81- 124
    7. همان، ص127- 145
    8. همان، ص153- 159
    9. همان، ص153- 154
    10. همان، ص155-156
    11. همان، ص159
    12. همان، ص 171-271

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.