فخرالمحققین، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۸۱: خط ۸۱:


    == آثار ==
    == آثار ==
    {{ستون-شروع|2}}


    # [[إيضاح الفوائد في شرح مشكلات القواعد|إیضاح الفوائد]]؛
    # [[إيضاح الفوائد في شرح مشكلات القواعد|إیضاح الفوائد]]؛
    خط ۹۶: خط ۹۷:
    # المسائل المظاهریة؛
    # المسائل المظاهریة؛
    # واجبات الصلوة الثمانیة.
    # واجبات الصلوة الثمانیة.
     
    {{پایان}}
    افزون بر این مقالات، فخرالمحققین بر اساس فرمان پدرش، کتاب‌هاى ناقص او را تکمیل کرد؛ زیرا علامه در موارد متعددى، فخرالمحققین را به اتمام کتاب‌هاى نیمه‌تمام خویش توصیه مى‌کند. فخرالمحققین علاوه بر تکمیل، بعضى از کتاب‌هاى علامه را نیز پاک‌نویس نموده است.
    افزون بر این مقالات، فخرالمحققین بر اساس فرمان پدرش، کتاب‌هاى ناقص او را تکمیل کرد؛ زیرا علامه در موارد متعددى، فخرالمحققین را به اتمام کتاب‌هاى نیمه‌تمام خویش توصیه مى‌کند. فخرالمحققین علاوه بر تکمیل، بعضى از کتاب‌هاى علامه را نیز پاک‌نویس نموده است.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==

    نسخهٔ ‏۵ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۶

    فخرالمحققین، محمد بن حسن
    نام فخرالمحققین، محمد بن حسن
    نام‌های دیگر ح‍ل‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ح‍س‍ن‌

    ف‍خ‍رالاس‍لام‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ح‍س‍ن‌

    م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍لام‍ه‌ ح‍ل‍ی‌

    Fakhr Ul-Muhaqqiqin

    نام پدر علامه حلی(جمال‌الدین ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر حلّى)
    متولد 662 ش یا 1283 م
    محل تولد شهر حله عراق
    رحلت 771 ق
    اساتید جمال‌الدین ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر حلّى

    سید حیدر آملى

    فاضل مقداد بن عبداللّه سیورى

    برخی آثار إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد

    الرساله الفخریه فی معرفه النیه

    کد مؤلف AUTHORCODE00035AUTHORCODE


    محمد بن حسن بن مطهر حلى (۶۸۲ - ۷۷۱ق)، معروف به «فخرالمحققین»، فرزند علامه حلی، از فقهای برجسته شیعی قرن هشتم ق، از کتاب‌های مشهور او می‌توان به إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد اشاره کرد.

    ولادت

    در نیمه شب بیستم جمادى‌الأولى سال 682ق، در شهر حلّه، در خانه بزرگ‌ترین دانشمند شیعه؛ یعنى علامه حلى متولد شد.

    تحصیلات

    او همانند پدر بزرگوارش، قبل از اینکه به حد بلوغ برسد، از تحصیل نزد استاد بى‌نیاز شد و به مرتبه‌اى از فضائل و کمالات رسید که در میان دانشمندان عصر خویش و در محافل علمى و فکرى به «فخرالمحققین» لقب یافت.

    استادان

    1. جمال‌الدین ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر حلّى؛
    2. رضى‌الدین على بن یوسف بن مطهر حلّى، برادر علامه.

    فخرالمحققین از نظر علمى و فضل و کمال فرهنگى، شخصیتى ممتاز و فوق‌العاده بود و از نظر ادب و اخلاق و صفات پسندیده انسانى نیز سرآمد جوانان روزگار بشمار مى‌رفت. پدر بزرگوارش به او عشق مى‌ورزید و به وجودش افتخار مى‌کرد.

    شاگردان

    1. محمّد بن مکى عاملى جزینى، معروف به شهید اول؛
    2. شیخ جمال‌الدین احمد بن متوج بحرانى؛
    3. شیخ ناصر متوج بحرانى؛
    4. سید حیدر آملى؛
    5. سید بدرالدین مدنى، فرزند حسن بن نجم‌الدین مدنى؛
    6. سید تاج‌الدین بن معیه حسنى که نام او محمّد بن قاسم و از نسب‌شناسان معروف است؛
    7. شیخ ظهیرالدین، فرزند فخرالمحققین، که نام او محمّد بن محمّد بن مطهر بوده و در زمان حیات پدر خویش وفات یافت؛
    8. شیخ نظام‌الدین على بن عبدالحمید نیلى از مشایخ ابن فهد حلّى؛
    9. فاضل مقداد بن عبداللّه سیورى.

    وفات

    فخرالمحققین محمّد بعد از 89 سال زندگانى بابرکت و تلاش و کوشش در راه ترویج معارف اهل‌بیت(ع)، در ۲۵ جمادی‌الثانی ۷۷۱ قمری برابر با بهمن ۷۴۸ شمسی، نداى حق را لبیک گفت و به سراى باقى شتافت.

    پیکر پاک آن عالم فرزانه و دانشمند گران‌مایه از شهر حلّه به نجف منتقل شد و در کنار قبر علامه حلّى به خاک سپرده شد. قبر مطهر او در کنار بارگاه امیرمؤمنان(ع)، سال‌هاى متمادى محل تجمّع عاشقان علم و معرفت و محل رفت‌وآمد دانشمندان و فقیهان بوده است.

    آثار

    1. إیضاح الفوائد؛
    2. تحصیل النجاة (در علم اصول)؛
    3. شرح کتاب نهج المسترشدین (در علم کلام)؛
    4. شرح مبادی الأصول؛
    5. غایة السئول (شرح تهذیب الوصول علامه)؛
    6. جامع الفوائد؛
    7. حاشیه بر إرشاد الأذهان علامه؛
    8. الکافیة الوافیة؛
    9. منبع الأسرار؛
    10. مناسک حج؛
    11. رساله فخریه؛
    12. رساله پرسش و پاسخ؛
    13. المسائل المظاهریة؛
    14. واجبات الصلوة الثمانیة.

    افزون بر این مقالات، فخرالمحققین بر اساس فرمان پدرش، کتاب‌هاى ناقص او را تکمیل کرد؛ زیرا علامه در موارد متعددى، فخرالمحققین را به اتمام کتاب‌هاى نیمه‌تمام خویش توصیه مى‌کند. فخرالمحققین علاوه بر تکمیل، بعضى از کتاب‌هاى علامه را نیز پاک‌نویس نموده است.

    منابع مقاله

    برگرفته از: گلشن ابرار، ج 3، ص 47، تهیه و تدوین: جمعى از پژوهشگران حوزه علمیه قم، نشر معروف، قم، 1379.


    وابسته‌ها